AMERYKAŃSKI KLIMAT
W ramach wstępu zacznę może od klimatu powieści, niecodziennie jak na mnie, ale tutaj środowisko tak wyraźnie daje o sobie znać, że nie mogłabym postąpić inaczej. Zdążyliście już pewnie zauważyć, że polska pisarka wprowadziła w fabułę bohaterów z angielskimi imionami. Tłem rozgrywanej akcji jest zaś Nowy Jork i tak, jak na co dzień fakt sztucznego amerykanizowania literatury polskiej mnie irytuje, tutaj czułam zupełnie coś innego. Jakby książkę napisała zagraniczna autorka. Praca dziennikarza dla znanej marki, zagraniczne nawyki, to wszystko zdecydowanie ze sobą współgra. Dlaczego tym razem jest tak inaczej? Czemu mam do całości tak pozytywne nastawienie? Okazuje się, że cały kunszt tego sukcesu tkwi w szczegółach, do których Nina Reicher przywiązuje ogromną uwagę. W tej części pojawia się zdecydowanie mniej opisów, aniżeli w poprzedniczce, a jednak już same dialogi przesiąkają zagranicznym klimatem. I nie zdziwił by mnie fakt, gdyby ktoś powiedział, że pisarka spędziła w Stanach długi czas, bo ponadprzeciętnego researchu tego środowiska można jej pozazdrościć i go podziwiać.

BOHATEROWIE NA ROZSTAJU DRÓG
Główni bohaterowie nieco się zmieniają. Przez długi czas każdy brnie w innym kierunku, z wyrzutami sumienia, ale po swojemu. Love Line to nie jedna z tych słodkich, romantycznych powieści, wbrew pozorom czynionym przez okładkę – daleko jej do erotyka! Z gorzkim wydźwiękiem udowadnia, że życie lubi płatać różne, mało przyjazne figle i tak jak to bywa w realnej codzienności, raz jest na wozie, a raz pod. Nigdy na wieczność w tej samej pozycji. Bethany to nie jest ta kobieta, którą poznaliśmy w poprzedniej części. Przez długi czas przypomina cień siebie, dręczona przez smutek, niespodziewany bieg wydarzeń, nieszczęśliwą miłość. Matthew to facet, którego momentami miałam ochotę udusić. Nie mogłam zrozumieć dlaczego nie podąża za głosem serca. No ale gdyby było inaczej, narzekałabym na banał, a tego autorka zdecydowanie uniknęła.

SŁOWO NA TEMAT AKCJI
Książka przypomina złożoną konstrukcję uczuć, której wcale nie odkrywa się tak lekko. W przeciwieństwie relaksujących romansów, tutaj wymagane jest skupienie, by niczego nie pominąć. Cieszę się, że tym razem opis nie ścieli gęsto stron, w wyniku czego mogłam bardziej skupić się na emocjach, bo ani przez chwilę nie towarzyszyło mi znużenie. Zupełnie nieprzewidywalna, bardzo życiowa, z detalicznie dopracowaną fabułą i środowiskiem. Na wskroś dojrzała literatura dla wielbicielek niespontanicznych i niebanalnych love stories rozgrywanych w środowisku amerykańskich korporacji. Z równomiernym, wyczutym tempem akcji, niegalopującej, ale wciąż wypełnionej czymś wartościowym. Jeśli jedynka się Wam spodobała, a niewątpliwie to od niej należy zacząć, dwójka na pewno Was nie zawiedzie.

http://ktoczytaksiazki-zyjepodwojnie.blogspot.com/2017/11/love-line-nina-reichter-nie-dajcie-sie.html

AMERYKAŃSKI KLIMAT
W ramach wstępu zacznę może od klimatu powieści, niecodziennie jak na mnie, ale tutaj środowisko tak wyraźnie daje o sobie znać, że nie mogłabym postąpić inaczej. Zdążyliście już pewnie zauważyć, że polska pisarka wprowadziła w fabułę bohaterów z angielskimi imionami. Tłem rozgrywanej akcji jest zaś Nowy Jork i tak, jak na co dzień fakt sztucznego...