Ogólnie wyszło nieźle, choć nierówno. Intrygujący turniej, strasznie męczące relacje i wydarzenia na dworze Mereshów, jakoś mało wiarygodna więź między "braćmi", irytujący Osaron. Wraz z częścią wyprawy na statku cała historia nabrała wiatru w żagle. W zasadzie za każdym razem kiedy w historii pojawiali się antari, w dowolnej konfiguracji, wreszcie coś się działo.
Targ na morzu to był istny majstersztyk, szkoda, że nie udało się stworzyć całej historii aż na takim poziomie. Bardzo rozczarował mnie brak wyjaśnienia tego skąd w ogóle wzięli się antari i rozwikłania zagadki pochodzenia i Kella i Lili, Historia Hollanda złamała mi serce.
Jedyne co mnie osobiście drażniło, to to, bez czego najwyraźniej współczesne filmy i książki nie potrafią się obecnie obejść, wątek związku jednopłciowego.

Ogólnie wyszło nieźle, choć nierówno. Intrygujący turniej, strasznie męczące relacje i wydarzenia na dworze Mereshów, jakoś mało wiarygodna więź między "braćmi", irytujący Osaron. Wraz z częścią wyprawy na statku cała historia nabrała wiatru w żagle. W zasadzie za każdym razem kiedy w historii pojawiali się antari, w dowolnej konfiguracji, wreszcie coś się działo.
Targ na...

Takie o wszystkim i o niczym

Takie o wszystkim i o niczym

"Wyczarowanie światła" to idealne zakończenie całej serii "Odcienie magii", która bez dwóch zdań trafia do topki moich ulubionych książek fantastycznych. Świetnie wykreowani bohaterowie, których przygody śledziłam z zapartym tchem, dynamiczna akcja, podczas której nie sposób się nudzić i ciekawy, nietuzinkowy świat z wątkiem magii.

W trzecim tomie dzieje się wiele, a nasi bohaterowie muszą zmierzyć się z ciemną stroną magii, która szturmem pochłania ich świat i wpływa na losy przede wszystkim Czerwonego Londynu. Pomimo tego, że książka jest dość obszerna, to nie nudziłam się nawet przez chwilę. Akcja była rozłożona w odpowiedni sposób, dzięki czemu po bardziej emocjonalnych wydarzeniach miałam moment na oddech, by za chwilę znów z zapartym tchem towarzyszyć postaciom w ich przygodach. Czasami się irytowałam, kiedy nie do końca odpowiadały mi ich decyzje, ale był to ten dobry rodzaj irytacji, element emocji, których odczuwanie jest dla mnie tak istotne podczas czytania.

Nie będę ukrywać, że czytając zakończenie mocno się wzruszyłam, a już naprawdę dawno nie poleciały mi łzy podczas czytania książki fantasy. Więc oczywiście jest to dla mnie ogromny plus, który ma duży wpływ na całościową opinię.

Jeśli jest jeszcze ktoś, kto nie zna serii "Odcienie magii", to naprawdę, nie czekajcie, tylko czytajcie!

"Wyczarowanie światła" to idealne zakończenie całej serii "Odcienie magii", która bez dwóch zdań trafia do topki moich ulubionych książek fantastycznych. Świetnie wykreowani bohaterowie, których przygody śledziłam z zapartym tchem, dynamiczna akcja, podczas której nie sposób się nudzić i ciekawy, nietuzinkowy świat z wątkiem magii.

W trzecim tomie dzieje się wiele, a nasi...

Lubię tę serię na wykreowany świat i przedstawionych bohaterów. Przy podsumowaniu trylogii mogę powiedzieć, że nie skradła ona mojego serca, ale bardzo ją lubię i cenię. „Wyczarowanie światła” choć jest najdłuższym tomem to fabularnie bardzo dobrze oddaje, choć sama nie zostałam szczególnie porwana. Autorka jednak pozamykała wszystkie wątki w satysfakcjonujący dla mnie sposób, ta część obfituje też w interakcje między bohaterami, co dla nie było dużym urozmaiceniem. Bardzo dobre zakończenie trylogii.

Lubię tę serię na wykreowany świat i przedstawionych bohaterów. Przy podsumowaniu trylogii mogę powiedzieć, że nie skradła ona mojego serca, ale bardzo ją lubię i cenię. „Wyczarowanie światła” choć jest najdłuższym tomem to fabularnie bardzo dobrze oddaje, choć sama nie zostałam szczególnie porwana. Autorka jednak pozamykała wszystkie wątki w satysfakcjonujący dla mnie...

Ostatni tom serii ODCIENIE MAGII V.E. Schwab WYCZAROWANIE ŚWIATŁA przynosi czytelnikom naprawdę satysfakcjonujące zakończenie wszystkich wątków. Choć nie jest to moja ulubiona seria, nie jest nawet tą bardziej lubianą, to doceniam kreację świata, pomysł na fabułę i ciekawych bohaterów. Jest to fantastyka młodzieżowa a nie posiada wątku romantycznego charakterystycznego dla tej grupy wiekowej. Nie ma naiwnych uniesień i czułych słówek - raczej jest po prostu normalnie, nie cukierkowo, a jednak interesująco.
Styl pisarki może nie należy do wybitnych, ale jest wciągający i prezentuje dużą grację w posługiwaniu się piórem. Sama opowieść nie dłuży się, choć przecież napisać trzy tomy, które trzymają dobry poziom, nie jest łatwo. Tutaj to się udało, a ten ostatni jest chyba najbardziej intensywny. Może dlatego, że czytelnik wyczekuje tego finału, ale chyba WYCZAROWANIE ŚWIATŁA naprawdę uniosło potencjał całej serii.
Zastanawiam się, czy mnie coś zawiodło, i chyba nie... Powodem może być mój absolutny brak jakichkolwiek oczekiwań względem tej serii. Jedyne, co o niej wiedziałam wcześniej, to to, że jest ogromnie popularna. Te książki były wszędzie, okładki wylewały się z każdego kanału o książkach a o samej autorce wspominano wyłącznie w zachwytach. Pewnym jest, że zamieszała w literaturze fantastycznej i nadała nowe kierunki. Myślę, że znajdzie się, o ile już się nie znalazło - wielu naśladowców.
Więcej, niż to, że się nie zawiodłam - właściwie nie mogę napisać. To seria, w którą, jeśli się wejdzie, to zechce się ją dokończyć. Była to ciekawa przygoda a każdy Londyn miał w sobie pewną nowość, w którą chętnie się przeskakiwało. Wątki ładnie się ze sobą splatały i dopełniały się - to przemyślana historia, dopracowana i zwyczajnie ładna.

koniec musi być wielki
tom 3
ODZIENIE MAGII
Wydawnictwo Zysk i S-ka
egzemplarz recenzencki

Ostatni tom serii ODCIENIE MAGII V.E. Schwab WYCZAROWANIE ŚWIATŁA przynosi czytelnikom naprawdę satysfakcjonujące zakończenie wszystkich wątków. Choć nie jest to moja ulubiona seria, nie jest nawet tą bardziej lubianą, to doceniam kreację świata, pomysł na fabułę i ciekawych bohaterów. Jest to fantastyka młodzieżowa a nie posiada wątku romantycznego charakterystycznego dla...

WYCZAROWANIE ŚWIATŁA
Seria Odcienie Magii, tom III
V. E. Schwab

Seria Odcienie Magii przebojem, mrokiem, krwią oraz emocją wdarła się do mojego serca i umysłu. Pierwszy tom był niczym łyk świeżej, dawno upragnionej, rozbudzającej ciekawość fantastyki. Kontynuacja zaś udowodniła, że pomimo zmiany "środka ciężkości" opowieść może pozostać równie dobra, jeśli nie lepsza, jak sam jej początek. I nadszedł ten czas, w którym przyszło mi się przekonać, czy i finał okaże się równie zachwycający, co jego poprzednicy. I powiem Wam, że to smutny czas....

"Wyczarowanie światła" była zdumiewająca, zachwycająca, oszałamiająca - zwyczajnie idealna! Dlatego czas, w którym żegnałam się i z serią i z jej bohaterami był pełen smutku, ponieważ miałabym ochotę na więcej. Jednak uważam, że autorka słusznie nie rozciągała tej historii w nieskończoność - dzięki temu pozostała spójna, zachwycająca i pełna.

Finał opowieści podobny był w dynamice i natężeniu zdarzeń do tomu pierwszego. Wydarzenia toczyły się w zawrotnym tempie, a każde było równie istotne dla fabuły i równie wiele emocji budziło. "Wyczarowanie światła" ocieka mrokiem, krwią, zdradą i walką o świat, życie, władzę. Wraz z krwią spłynęło wiele istnień, marzeń, pragnień, bowiem autorka nie wszystkich oszczędziła, a niejedna strata przyprawiła mnie o ból serca i ogromny smutek. Cała finałowa część była niezwykle emocjonująca, pełna napięcia, ekscytacji, niecierpliwego oczekiwania - możecie się spodziewać mnóstwa emocji, przyspieszonego bicia serca, nerwowego podekscytowania.

Pomimo tej żywej dynamiki "Wyczarowanie światła" poświęca bardzo dużo uwagi samym bohaterom, ich przepełnionej tajemnicami i traumami przeszłości, ich pragnieniom, emocjom, przeżyciom. W zasadzie doskonale poznajemy w tej części wszystkie główne postaci, których sekrety zostają ujawnione, dusze obnażone, zaszłości przeszłości rozliczone. Wierzcie mi, że śledzenie losów każdego z bohaterów to niemal materiał na osobną historię, pełną emocji i niesamowitych wydarzeń. Jednak to obserwowanie wzajemnych relacji bohaterów - takich intensywnych, nasączonych emocjami i napięciem, pełnych magnetyzmu, często słodko-gorzkich - najbardziej przyprawia czytelnika o dreszcze, rumieńce, emocje, ból serca. Zadziwiające jest też to, że pomimo powagi zdarzeń i sytuacji, w jakich bohaterowie się znaleźli, autorka potrafiła wpleść w tak naturalny sposób w ich interakcje dużo pogody ducha, nadzieji oraz humoru. Jej, będę tęsknić za nimi...
.
Jeśli dotąd jeszcze Was nie przekonałam, że warto przeczytać serię Odcienie Magii, to nie pozostaje mi nic innego, jak pozostawić Was przed decyzją: czy jesteście gotowi zrezygnować z jednej z najwspanialszych magicznych przygód życia?! Wierzcie mi, że warto dać się porwać kryjącym się w tej opowieści magii, klimatowi, tajemnicom, intrygom i wynikającym z nich emocjom. Już tęsknię....
.
#Książki #wyczarowanieświatła #odcieniemagii #veschwab #wydawnictwozyskiska

WYCZAROWANIE ŚWIATŁA
Seria Odcienie Magii, tom III
V. E. Schwab

Seria Odcienie Magii przebojem, mrokiem, krwią oraz emocją wdarła się do mojego serca i umysłu. Pierwszy tom był niczym łyk świeżej, dawno upragnionej, rozbudzającej ciekawość fantastyki. Kontynuacja zaś udowodniła, że pomimo zmiany "środka ciężkości" opowieść może pozostać równie dobra, jeśli nie lepsza,...

Słabo. Poprzednie tomy broniły się pewnymi elementami: I tom świeżością pomysłu i budowaniem koncepcji świata predstawionego, a II tom turniejem magów. Natomiast zwieńczenie całości jest absolutnie nijakie. Jak jeden z autorów recenzji zauważył - ciężko kibicować komukolwiek w tej serii, każda postać budzi raczej więcej negatywnych odczuć niż pozytywnych, a już na pewno napisane są zbyt grubą kreską. Ich rozwój na przestrzeni serii jest zbyt liniowy (wyjątkiem jest może Holland, postać rzeczywiście niejednoznaczna). Gdzieś od połowy książki było mi wszystko jedno, jak się skończy fabuła - to chyba w moim odczuciu najlepsze podsumowanie całości.

Słabo. Poprzednie tomy broniły się pewnymi elementami: I tom świeżością pomysłu i budowaniem koncepcji świata predstawionego, a II tom turniejem magów. Natomiast zwieńczenie całości jest absolutnie nijakie. Jak jeden z autorów recenzji zauważył - ciężko kibicować komukolwiek w tej serii, każda postać budzi raczej więcej negatywnych odczuć niż pozytywnych, a już na pewno...

Drugi tom serii uważałam za dość słaby, toteż opieszale zabrałam się za lekturę tomu trzeciego. Okazuje się jednak, że finał trylogii jest, cóż, rewelacyjny. W tym tomie uwidacznia się mroczniejszy aspekt opowiadanej historii - nie ma prostych rozwiązań i każdy z bohaterów będzie musiał coś poświęcić, aby ocalić świat przed grożącym mu niebezpieczeństwem. Bardzo cieszę się, że Schwab poświęciła w tym tomie więcej czasu i uwagi postaci Hollanda, który szybko stał się moim ulubionym bohaterem. Lila dalej była dość irytująca, ale ponieważ w tej części rzadko musieliśmy znosić ją samą, a częściej towarzyszyli jej pozostali bohaterowie, łatwiej było ją strawić. Ogólnie, jeśli ktoś utknął po drugim tomie i nie wie, czy warto sięgnąć po trzeci - warto. Całej serii daję 7/10. Jest dobra, ale czytałam lepsze.

Drugi tom serii uważałam za dość słaby, toteż opieszale zabrałam się za lekturę tomu trzeciego. Okazuje się jednak, że finał trylogii jest, cóż, rewelacyjny. W tym tomie uwidacznia się mroczniejszy aspekt opowiadanej historii - nie ma prostych rozwiązań i każdy z bohaterów będzie musiał coś poświęcić, aby ocalić świat przed grożącym mu niebezpieczeństwem. Bardzo cieszę się,...

Ostatni tom tej trylogii to petarda.
Akcja rusza od razu i trzyma nas w napięciu. Postacie z poprzednich części odkrywają kolejne karty i walczą o ostatnią nadzieję. Książkę czytało się bardzo przyjemnie i z momentami zapierającymi dech w piersi. W książce pojawiło się jednak wiele momentów nie do końca posiadających sens oraz takich, które mnie od siebie odbiły. Do tego nie do końca podobało mi się zakończenie. Pomimo tego wszystkiego, uważam tą książkę za niesamowicie dobrą fantasykę.

Ostatni tom tej trylogii to petarda.
Akcja rusza od razu i trzyma nas w napięciu. Postacie z poprzednich części odkrywają kolejne karty i walczą o ostatnią nadzieję. Książkę czytało się bardzo przyjemnie i z momentami zapierającymi dech w piersi. W książce pojawiło się jednak wiele momentów nie do końca posiadających sens oraz takich, które mnie od siebie odbiły. Do tego...

"Wyczarowanie światła" była na pewno lepsza niż tom drugi, dwójka mnie zanudziła. A co do jedynki to nie jestem pewna, bo książki są zupełnie inne od siebie, diametralnie się różnią. Ta dla mnie jest ciut zbyt długa, mogłaby być krótsza, ale w sumie nie nudziłam się i nie jestem w stanie podać żadnego fragmentu, który można by wyciąć. Dzieje się dużo, Kell i Lila, Rhy i Alucard, Holland, Osaron, Emira i Maxim, Hastra, Lenos, Tieren, Jasta, Cora i Col, statki, morze, zdrady, magia, walki...
Jednak książka im dalej, tym bardziej jest smutna, dobijająca, frustrująca, nie dająca nadziei - wszyscy po kolei giną. Trochę mnie to zdołowało.

"Wyczarowanie światła" była na pewno lepsza niż tom drugi, dwójka mnie zanudziła. A co do jedynki to nie jestem pewna, bo książki są zupełnie inne od siebie, diametralnie się różnią. Ta dla mnie jest ciut zbyt długa, mogłaby być krótsza, ale w sumie nie nudziłam się i nie jestem w stanie podać żadnego fragmentu, który można by wyciąć. Dzieje się dużo, Kell i Lila, Rhy i...