W poszukiwaniu odmienności sięgnąłem po „Kulti” autorstwa Mariany Zapaty. Elementem pociągającym było podejrzenie iberyjsko-latynoskich klimatów i odskocznia od tematów thrillerowo-fantastyczno-faktycznych. W konsekwencji otrzymałem romans osadzony w klimatach zamerykanizowanych meksykanów. Do tego żeńska liga piłki nożnej w USA i tytułowy bohater. Pięciokrotny zdobywca tytułu Piłkarz Roku FIFA (tytuł wykorzystywany w latach 1991-2009; ogólnie mówi się o zdobywcach Złotej Piłki)
No cóż. Nie szło mi czytanie Kulti. Nie moje to było. Kobiety się nim zachwycają. Jak mówiła mi znajoma: „Wy, mężczyźni, płytko pływacie. Czytacie oczyma. A trzeba sercem.”
Sercem? Sercem, wielkości mojej pięści, a więc całkiem niemałym, widzę… Widzę klona w stylu pięćdziesiątki, i to nie wódki. Bohater, taki twardy macho, gwiazda, znany, i bohaterka, niby nie jest nikim, ale bliżej jej do szarej myszki niż do instagramowej celebrytki. Dalej nawet nie ma co pisać, schemat ten sam i fabuła w tej czy innej wersji leci, leci, leci. Nooooo dobra, przez pierwszą część książki nie leci, lecz się ślimaczy. Nie bez kozery główny bohater regularnie powtarza schnecke.
Pod koniec fabuła przyspieszyła i nawet kilkukrotnie się uśmiechnąłem. Szczególnie rozbawiła mnie pierwsza scena „łóżkowa” mająca miejsce już niedaleko zakończenia lektury, a wyjątkowo zabawny był jej finał. No nie! Musi być królik, musi być marchewka i musi być posiłek. Przepraszam, ale… nic nie uzasadnia dla mnie takie sfinalizowanie akcji. Jeśli czytam romans to i od stosunków też wymagam romantyzmu a nie finału rodem z taniego erotyka.

No cóż, różnorodność i odmienność stylu sobie zafundowałem. Na jakiś czas będę miał spokój z romansami. Nie mam z czym porównywać za bardzo, chyba że ze wspomnianą pięćdziesiątką? No to porównując – fabuła całkiem zgrabna i lubię książki bądź filmy osadzone w klimacie zmagań sportowych. Możliwe też, że klimat piłki nożnej uratował w moim przypadku całość. Tragicznie nie było, ścięgna jednak też nie naderwałem z powodu ekstatycznego podskakiwania. A Paniom (!) życzę miłej lektury :)

W poszukiwaniu odmienności sięgnąłem po „Kulti” autorstwa Mariany Zapaty. Elementem pociągającym było podejrzenie iberyjsko-latynoskich klimatów i odskocznia od tematów thrillerowo-fantastyczno-faktycznych. W konsekwencji otrzymałem romans osadzony w klimatach zamerykanizowanych meksykanów. Do tego żeńska liga piłki nożnej w USA i tytułowy bohater. Pięciokrotny zdobywca...