Gwiazdka mniej, ponieważ już około połowy książki przewidziałem, co jest grane.
Bardzo wysoko ocena, ponieważ kryminał jest wspaniały, i niewidomy, stary autor ciągle może uczyć młodych wszystkiego.
Przy okazji - żądam, żeby wreszcie któraś z polskich telewizji kupiła serial o Montalbano! Wprawdzie w "Tańcu mewy" sam komisarz wyrażał się o tym serialu z dystansem, ale skądinąd wiem, że to dobry serial.
A w tej książce jest inaczej niż we wcześniejszych. Przede wszystkim nie ma zbrodni, przynajmniej na początku. Jest dziwna historia z fanatykami religijnymi i wynikająca z niej telewizyjna prowokacja. Media na przekór policji robią widowisko ze zdeformowanej lalki erotycznej.
Tymczasem w Viganto morderstw nie ma, więc Montalbano podejmuję dziwną grę z tajemniczym korespondentem.
Fabuła piętrzy się i mnoży niespodzianki. Każdy element znajduje swoje miejsce. A w finale sam komisarz Montalbano ledwie uniknął okrutnej śmierci.
Autor, jak wspominałem, jest leciwy i niewidomy, ale to prawdziwy lider włoskiego i europejskiego kryminału. W słonecznej Italii mamy przecież Donato Carrisiego, Antonio Manziniego, a także Donnę Leon. A jednak Camilleri to właściwy numer jeden.
Oby żył jak najdłużej!

Gwiazdka mniej, ponieważ już około połowy książki przewidziałem, co jest grane.
Bardzo wysoko ocena, ponieważ kryminał jest wspaniały, i niewidomy, stary autor ciągle może uczyć młodych wszystkiego.
Przy okazji - żądam, żeby wreszcie któraś z polskich telewizji kupiła serial o Montalbano! Wprawdzie w "Tańcu mewy" sam komisarz wyrażał się o tym serialu z dystansem, ale...