Bardzo mi się podobała ta książka. Do samego końca nie byłam pewna, czyli Julia jednak nie trafi na swoją osobę z przeszłości, gdy ponownie znajdzie się w Iranie. Ich historia jest bardzo ciekawa i wzruszająca, biorąc pod uwagę te wszystkie zawirowania, które stały im na drodze. Jednak ja się cieszę właśnie z takiej końcówki, jaką ma ta książka ;)

Bardzo mi się podobała ta książka. Do samego końca nie byłam pewna, czyli Julia jednak nie trafi na swoją osobę z przeszłości, gdy ponownie znajdzie się w Iranie. Ich historia jest bardzo ciekawa i wzruszająca, biorąc pod uwagę te wszystkie zawirowania, które stały im na drodze. Jednak ja się cieszę właśnie z takiej końcówki, jaką ma ta książka ;)

Ciekawa zarówno pod względem fabuły jak i stylu powieść, dotycząca miłości i komplikacji stających na jej drodze, ale też perskiej kultury, dotychczas nieodkrytej jeszcze zbytnio na polskim gruncie.
W "Słońcu Tebrizu" od razu spodobało mi się, że nie jest to jedna z historii o zagranicznym mężczyźnie, który oczarowuje naiwną Europejkę, wywozi ją w daleki świat, a następnie zmienia się nie do poznania. Nie ma tu dramatów związanych z brakiem akceptacji ze strony rodziny, przemocą domową i walczeniem o prawa do opieki nad dziećmi. W książce za to świetnie oddana jest atmosfera zauroczenia przeradzającego się w głębsze uczucie; zauroczenia, które nigdy nie przemija i zostawia swoje 'ale' na każdym kroku dalszego życia. Główna bohaterka musi je jednak skonfrontować z codziennością i zmierzyć się z wyborami, które zaważą na jej przyszłości. Niezależnie od tego, jakie podejmie decyzje, zawsze będzie zastanawiać się, co by było, gdyby wybrała inaczej. Właśnie ten aspekt sprawia, że trudno nie utożsamiać się z Julią - każdy kiedyś stanął na rozstaju dróg i musiał zdecydować, jaki będzie jego kolejny krok.
Dodatkowym atutem są opisy przygód bohaterki w Iranie, pokazujące, że kraj ten często jest mylnie oceniany w Polsce, zapewne ze względu na inne, sąsiadujące z nim państwa. Tymczasem jego kultura jest więcej niż warta poznania.
Polecam do przeczytania wszystkim, a szczególnie artystycznym duszom, mającym ochotę na chwilę zanurzyć się w świecie melancholii.

Ciekawa zarówno pod względem fabuły jak i stylu powieść, dotycząca miłości i komplikacji stających na jej drodze, ale też perskiej kultury, dotychczas nieodkrytej jeszcze zbytnio na polskim gruncie.
W "Słońcu Tebrizu" od razu spodobało mi się, że nie jest to jedna z historii o zagranicznym mężczyźnie, który oczarowuje naiwną Europejkę, wywozi ją w daleki świat, a następnie...

Poznajemy główną bohaterkę Julię nawiązuje kontakt korespondencyjny z nieznajomym przystojnym, szarmanckim mężczyzną zamieszkującym odległy Iran, w którym się zakochuje tych dwoje zaczyna łączyć coś silniejszego, piękniejszego prawdziwe uczucie. Czy wbrew temu wszystkiego i rozsądkowi ich miłość ma szansę bytu?
Czy dwoje zakochanych w sobie ludzi będą razem mimo różnic kulturowych?
Czy warto ogóle próbować?
Literatura kobieca lekka,przyjemna i piękna urzekła mnie,zachwyciła porywająca,niesamowita wzruszyłam się przy niej, porusza moje serce głęboko zapadła bardzo w pamięć.Napisana cudownie, pięknie w ciekawym stylu.Delektowałam się książką tą piękną,takie to lubię czytać.

Poznajemy główną bohaterkę Julię nawiązuje kontakt korespondencyjny z nieznajomym przystojnym, szarmanckim mężczyzną zamieszkującym odległy Iran, w którym się zakochuje tych dwoje zaczyna łączyć coś silniejszego, piękniejszego prawdziwe uczucie. Czy wbrew temu wszystkiego i rozsądkowi ich miłość ma szansę bytu?
Czy dwoje zakochanych w sobie ludzi będą razem mimo różnic...

Osądzając po pozorach, książka ta pewnie ma duże szanse trafiać do szufladki pod tytułem lekka literatura kobieca. Ze względu na region, w którym toczy się główny wątek opowieści łatwo wpaść w pułapkę i umieścić ją w jeszcze innej szufladce (tej, gdzie znajdziemy różne wariacje opowieści, na których okładkach widać dziewczyny w chustach itp.) No bo przecież ona stąd, on stamtąd, a pomiędzy nimi przepaść kulturowa i pewnie wielu myśli, że już wiedzą czego sie spodziewać. Słońce Tebrizu dowodzi jednak, że czasem warto zaryzykować. Podobna historia może się przydarzyć każdemu z nas, niezależnie o regionu, kultury, języka.
Julia Samadi snuje historię, która tak naprawdę opowiada o tym, że czasami stajemy w życiu na rozstaju, wybieramy jakąś ścieżkę, ale nigdy nie dowiemy się, czy to była ta najwłaściwsza. I na zawsze pozostanie gdzieś w głębi serca pytanie a co by było gdyby? I już zawsze będziemy je sobie zadawać. Oczekując na dziecko Julia wraca wspomnieniami do dawnej historii, do dawnej miłości, której ciąg dalszy nie nastąpił. Nie ocenia swojego wyboru i nie nam go oceniać. Prowadzi nas za to przez swoją historię, swoje wahania, wątpliwości, radości i smutki, przez niepewność i zagubienie. Snując swoją historię opowiada nam o świecie i kraju, o którym wiemy niewiele, a który z całą pewnością zasługuje na uwagę. Warto przeczytać, warto dać się zabrać w tę pełną skrajnych emocji podróż przez wspomnienia, bo w końcu co by było gdyby?

Osądzając po pozorach, książka ta pewnie ma duże szanse trafiać do szufladki pod tytułem lekka literatura kobieca. Ze względu na region, w którym toczy się główny wątek opowieści łatwo wpaść w pułapkę i umieścić ją w jeszcze innej szufladce (tej, gdzie znajdziemy różne wariacje opowieści, na których okładkach widać dziewczyny w chustach itp.) No bo przecież ona stąd, on...