Zacznijmy od plusów. Bardzo sprawnie opowiada dzieciństwo Stana oraz praktycznie całą karierę zawodową, ponieważ ostatnie wzmianki są o jego działalności z 2017 roku. Poświęcenie czasu na zaprezentowanie nam sytuacji w rodzinnym domu bohatera pozwala nam zrozumieć motywację Stanley’a Liebera, która pchała go do pracy, osiągniecia sukcesu zawodowego i stworzenia dziedzictwa. Pojawia się tu ciągły motyw przewodni – nie chcę żyć w nędzy, chce coś osiągnąć, nie chcę zawieść oczekiwań pokładanych przez matkę. Pozwala to zrozumieć wszystko to co dzieje się potem. Bardzo doceniam, że towarzysząc Lee w drodze do pozostania ikoną świata komiksowego i superbohaterów mamy zawsze nakreślony kontekst polityczny w USA oraz sytuacje na amerykańskim rynku komiksowym. Dzięki temu dostrzegamy jak sprytnie Stan zauważał oraz wykorzystywał panujące trendy i okazje, aby zbudować imperium Marvela.

Autor nie stronił też od pokazania wszystkich odcieni kariery Stana. Zachwala go, gdy na to zasłużył, ale i wytyka niezbyt czyste zagrywki względem swoich kolegów po fachu. Dzięki temu całość nie wypada jako laurka pożegnalna.

Z drugiej strony, nie do końca odpowiadał mi schemat przedstawiania historii. Autor mniej więcej starał się iść z wydarzeniami chronologicznie, natomiast zagłębiając się w jakiś wątek potrafi wybiec do przodu o 5-7 lat, zamknąć wątek, a dopiero potem wraca, aby dopowiedzieć resztę. Kuje to przede wszystkim, kiedy w pierwszym wątku jest wspominane coś równie istotnego, a zostało wskazane w jednym zdaniu. Wtedy człowiek zastanawia się czy przypadkiem nie przeoczył jakiejś strony, gdzie autor wyjaśnia tą drugą rzecz. Wybijało to z rytmu. Inną sprawą było notoryczne powtarzanie niektórych wydarzeń w kolejnych rozdziałach. Rozwijając jakiś wątek autor przywołuje wydarzenie z 1 rozdziału, aby nadać kontekst. Tyle, że potem robi to w 2, 3 i 4, a czytelnik już dawno wie o co chodziło i nie potrzebuje ciągle czytać o tym samym. Trochę wyglądało to tak, aby rozdziały były przygotowywanie w losowej kolejności i twórca nie do końca był pewny w poprzednich rozdziałach o tym napisze lub napisał, stąd ciągle wykładał kawę na ławę, aby wykluczyć zagubienie u czytającego.

Brakowało mi też zagłębienia się w motywacje bohatera na różnych etapach życia. Ciągle wykorzystywany jest nadrzędny cel „nie zostać bez pracy”. Tutaj za bardzo autor nie odrobił pracy domowej i nie doszukiwał się dlaczego konkretnie sprawy potoczyły się tak a nie inaczej. Przez to odczuwałem, jakby wyjaśnienia decyzji były dopisywane przez autora na wiarę, a nie sprawdzone u źródła. Stąd nie wiem jak bardzo rzetelna i wiarygodna jest to pozycja.

Samą książkę czyta się wyjątkowo przyjemnie i szybko. Można płynąć przez kolejne strony. Nie dłużyła mi się w żadnym momencie. Polecam, aby zobaczyć jaki wielki wpływa miała jedna osoba w kształtowanie się popkultury. Warto.

Zacznijmy od plusów. Bardzo sprawnie opowiada dzieciństwo Stana oraz praktycznie całą karierę zawodową, ponieważ ostatnie wzmianki są o jego działalności z 2017 roku. Poświęcenie czasu na zaprezentowanie nam sytuacji w rodzinnym domu bohatera pozwala nam zrozumieć motywację Stanley’a Liebera, która pchała go do pracy, osiągniecia sukcesu zawodowego i stworzenia dziedzictwa....