Zbiór felietonów nigdy nie stanie się powieścią, rozprawą naukową czy podręcznikiem. Nie sposób zapamiętać wszystkich postaci opisanych, ich nazwisk i pochodzenia, a z drugiej strony – po co zapamiętywać? Jak w tomie pierwszym, ilość odrobinę zabiła jakość, ale jest to doskonały przerywnik. Jeden – dwa felietony do kawy czy między rozdziałami akurat czytanej książki. Można do tego zbioru ciągle wracać i w każdej chwili odstawić go na półkę. Ciekawa pozycja, mimo wszystko.

Zbiór felietonów nigdy nie stanie się powieścią, rozprawą naukową czy podręcznikiem. Nie sposób zapamiętać wszystkich postaci opisanych, ich nazwisk i pochodzenia, a z drugiej strony – po co zapamiętywać? Jak w tomie pierwszym, ilość odrobinę zabiła jakość, ale jest to doskonały przerywnik. Jeden – dwa felietony do kawy czy między rozdziałami akurat czytanej książki. Można...

Fajnie dowiedzieć, że wybitny naukowiec to też człowiek i ma swoje dziwadła, nawyki, odchyły.

Fajnie dowiedzieć, że wybitny naukowiec to też człowiek i ma swoje dziwadła, nawyki, odchyły.

Ludzkie oblicze wielkich naukowców

Czy zastanawialiście się kiedyś, jak wygląda droga do zdobycia Nagrody Nobla? Co najwięksi naukowcy robią w wolnym czasie? Jak wyglądają ich związki, a jak relacje z dziećmi? Jeśli zastanawiają Was kulisy wielkich odkryć naukowych, to koniecznie powinniście sięgnąć po pozycję autorstwa Andrzeja Kajetana Wróblewskiego.

Tak jak się spodziewałam, drugi tom w niczym nie ustępuje pierwszemu (a już pierwszy bardzo przypadł mi do gustu). To kolejny zbiór ciekawych i zabawnych anegdot dotyczących osób, które zwykle poznajemy w szkole z zupełnie innej strony. Lekkie pióro autora sprawia, że rozdziały czyta się niezwykle szybko, a choć lektura czasem dotyka największych osiągnięć z dziedziny fizyki, matematyki, czy chemii, nawet skrajny laik w tych dyscyplinach jest w stanie jej podołać. Na plus zaliczam też szatę graficzną obu części.

Oprócz dowcipnych notek biograficznych drugi tom jest wzbogacony o kilka rozdziałów na tematy okołonaukowe, np. z czego śmieją się naukowcy, albo którzy z nich byli dobrymi wykładowcami, a którzy zupełnie się do tego nie nadawali. Możecie mi wierzyć, niejednokrotne parsknięcia śmiechem są gwarantowane.

Jestem pod wrażeniem tego, jak wielką pracę wykonał autor, by zebrać wszystkie te historyjki i anegdoty, bardzo często obalając też nieprawdziwe pogłoski. Andrzej Kajetan Wróblewski skutecznie walczy z mitem smętnego i ponurego naukowca, pogrążonego własnych myślach i niezwracającego uwagi na nic poza odkrywaniem nowych teorii. Nobliści często okazują się kawalarzami uwielbiającymi sporty i spotkania towarzyskie (często sowicie zakrapiane).

Książka Wróblewskiego to prawdziwa plejada ekscentryków. Jeżeli macie ochotę na lekką lekturę w gawędziarskim stylu, przy okazji której możecie dowiedzieć się kilku ciekawych faktów, koniecznie sięgnijcie po oba tomy "300 uczonych prywatnie i na wesoło". Nie pożałujecie.

Ludzkie oblicze wielkich naukowców

Czy zastanawialiście się kiedyś, jak wygląda droga do zdobycia Nagrody Nobla? Co najwięksi naukowcy robią w wolnym czasie? Jak wyglądają ich związki, a jak relacje z dziećmi? Jeśli zastanawiają Was kulisy wielkich odkryć naukowych, to koniecznie powinniście sięgnąć po pozycję autorstwa Andrzeja Kajetana Wróblewskiego.

Tak jak się...