Moje wyobrażenie o tej powieści było całkowicie odmienne od tego co otrzymałem. Być może stało się tak za sprawą tego, że nie zerknąłem zupełnie w blurb Spadku. Zasugerowałem się zaś opiniami czytelników. Pewnie gdybym wiedział, że to powieść współczesna, zaś po mojemu - nowoczesna - odpuściłbym sobie jej lekturę?

Styl literacki użyty przez Vigdis Hjorth do napisania powieści w żaden sposób nie pozwolił mi na zagłębienie się w niej i przeżywanie tego, o czym opowiadała narratorka - Bergljot. Ja wiem, to są sprawy ważne i poważne, jednak nie umiem odnaleźć się w takim chaosie słownym. Tekst całkowicie pozbawiony chronologii, zawierający wiele powtórzeń, zapisany jakby ciurkiem. Sprawia to wszystko, że przebiegam wzrokiem po nim i mechanicznie przyjmuję, to co autorka usiłuje mi wtłoczyć w mózgownicę. Dla mnie to jakbym czytał pewną kwestie z reklam leków:
Przed użyciem zapoznaj się z treścią ulotki dołączonej do opakowania bądź skonsultuj się z lekarzem lub farmaceutą, gdyż każdy lek niewłaściwie stosowany zagraża Twojemu życiu lub zdrowiu
i to koniecznie odczytywany w takim tempie, że aż ciężko go zrozumieć.

Doczytałem do końca i nawet tak mocno się tym wszystkim nie zmęczyłem. To całkiem nie moja bajka, nie mój literacki świat. Być może ja się nie znam?

Moje wyobrażenie o tej powieści było całkowicie odmienne od tego co otrzymałem. Być może stało się tak za sprawą tego, że nie zerknąłem zupełnie w blurb Spadku. Zasugerowałem się zaś opiniami czytelników. Pewnie gdybym wiedział, że to powieść współczesna, zaś po mojemu - nowoczesna - odpuściłbym sobie jej lekturę?

Styl literacki użyty przez Vigdis Hjorth do napisania...