Po ostatniej wizycie na świecie Haydena nie spieszyło mi się, żeby tam wracać. I błąd! Wreszcie dostałam to, na co czekałam!

Od pierwszego lądowania sierżant Aidy na Haydenie mija pięć lat. Wojna z Sojuszem obcych trwa nadal, mimo iż jest spokojniej. Sorilla zostaje wysłana z misją odbicia jeńców, tymczasem wciąż ma nieznośne przeczucie, że cisza na Haydenie jest pozorna i że wkrótce wydarzy się coś większego.

Akcja od pierwszych stron. Wsiąknęłam w poczynania sierżant, a i znacznie bardziej zaczęłam ją lubić. Ale nie tylko. W końcu autor tchnął trochę życia w swoich bohaterów, nie są już tylko imionami i nazwiskami, nawet ci na statkach kosmicznych. Zwykle wątki w przestrzeni mnie z lekka nudziły, tak tutaj czytałam z zainteresowaniem. Dodatkowo pojawiły się akcenty humorystyczne i zwiększyła się liczba fajnych interakcji między bohaterami, czego również mi brakowało w poprzednich tomach. Poczynania Aidy były nieziemskie i strasznie mi się to podobało, potrafiła zachować zimną krew i zdolność szybkiego reagowania w każdej, nawet najbardziej kryzysowej sytuacji, a było takich niemało. Zastanawiam się, ile w niej jest jeszcze z człowieka, a na ile zamienia się w maszynę. Pojawia się też kolejny fascynujący zawodnik w Sojuszu obcych, zwiększa się ilość inteligentnych form życia, które mogą zagrozić ludzkiej rasie i uczynić kolejne części jeszcze bardziej interesującymi.

W kategorii akcja/rozrywka/rozpierducha daję dziewięć, bo bawiłam się świetnie.

Po ostatniej wizycie na świecie Haydena nie spieszyło mi się, żeby tam wracać. I błąd! Wreszcie dostałam to, na co czekałam!

Od pierwszego lądowania sierżant Aidy na Haydenie mija pięć lat. Wojna z Sojuszem obcych trwa nadal, mimo iż jest spokojniej. Sorilla zostaje wysłana z misją odbicia jeńców, tymczasem wciąż ma nieznośne przeczucie, że cisza na Haydenie jest pozorna...