Cormack McCarthy i jego "Droga" to zdecydowanie pozycja dla dojrzałego i wybrednego czytelnika.

Mimo, iż sama tematyka książki porusza się płaszczyźnie nie za bardzo lubianej przeze mnie, a mianowicie apokaliptycznej wizji świata, to autor w jakiś niewyjaśniony przeze mnie sposób potrafił mnie zahipnotyzować, a zarazem wbić w fotel.

Może właśnie te bardzo oszczędne wręcz ascetyczne opisy końca świata są kluczem do fenomenu tej książki?

A może dwójka bardzo realistycznych bohaterów?
Bezimienny chłopiec i bezimienny mężczyzna?

Niewykluczone, że tak.

Ale gdy doda się do tego niewyobrażalną ilość emocji zawartych w utworze jak: wiara, nadzieja, miłość, bliskość, lęk, przerażenie, obawa, czytelnik otrzymuje coś niesamowitego.

Coś fenomenalnego, a zarazem innego niż wszystko, z czym mógł się zetknąć czytelnik podczas całego swojego życia.

Składam pokłony, bo mimo, iż w książce nic teoretycznie i praktyczne się nie dzieję to obrazy przedstawione przez autora z głęboko wryją mi się w pamięć.

Daje do myślenia.

Cormack McCarthy i jego "Droga" to zdecydowanie pozycja dla dojrzałego i wybrednego czytelnika.

Mimo, iż sama tematyka książki porusza się płaszczyźnie nie za bardzo lubianej przeze mnie, a mianowicie apokaliptycznej wizji świata, to autor w jakiś niewyjaśniony przeze mnie sposób potrafił mnie zahipnotyzować, a zarazem wbić w fotel.

Może właśnie te bardzo oszczędne wręcz...