Zawiodła mnie ta książka. Jest tu sporo historii osób, które na przestrzeni lat zetknęły się z Gombrowiczem. Poznajemy ich koneksje rodzinne, jak poznali pisarza i co się działo z nimi potem. Ale w tych wszystkich historiach nie ma Gombrowicza. To tylko zbiór subiektywnych odczuć osób, które się z nim zetknęły, często tylko na raz w życiu. I w konsekwencji mamy koło siebie opinie o Gombrowiczu, że był "chimeryczny", "błaznował", albo też "wielki człowiek, wielki pisarz". Brakuje rozmowy z żoną pisarza. Nagle Witold Gombrowicz jest we Francji i ma młodą asystentkę z Kanady, która potem "jeździ na nartach". Ale jak się poznali? Co ją przyciągnęło do pisarza? Tego już nie wiemy.
Trzeba też pamiętać, że ta książka została wydana pod koniec lat 80-tych. I wielu miejscach przydałaby się aktualizacja danych o niektórych osobach. A zrobiono to niestety tylko w niektórych sytuacjach (np. podając pseudonim jaki nadała SB jednej z bohaterek, a który można znaleźć w aktach IPN).

Zawiodła mnie ta książka. Jest tu sporo historii osób, które na przestrzeni lat zetknęły się z Gombrowiczem. Poznajemy ich koneksje rodzinne, jak poznali pisarza i co się działo z nimi potem. Ale w tych wszystkich historiach nie ma Gombrowicza. To tylko zbiór subiektywnych odczuć osób, które się z nim zetknęły, często tylko na raz w życiu. I w konsekwencji mamy koło siebie...