Jesienią 2016 roku, poznaliśmy pierwszą odsłonę powieściowego cyklu kryminalnego Roberta Małeckiego, opowiadającego o wielce dramatycznych losach toruńskiego dziennikarza śledczego - Marka Benera. Poznaliśmy, zachwyciliśmy i zakochaliśmy się bez reszty w tej opowieści, łączącej w sobie tak sprawnie rasowy kryminał z mrocznym thrillerem w jedną, niezwykle intrygującą całość. Dziś oto mamy okazję poznać ostatnią część tej świetnej trylogii - powieść pt. "Koszmary zasną ostatnie", która zamyka wszelkie niedokończone sprawy, jak i też odpowiada na wszelkie nurtujące nas pytania o losy bohaterów tego cyklu...

Fabuła książka przenosi nas sobą raz jeszcze do urokliwego, tym razem zimowego Torunia, gdzie to wraz z Benerem i jego najbliższymi współpracownikami zagłębimy się meandra kolejnej skomplikowanej sprawy. Sprawy zaginięcia chorującego na depresję byłego urzędnika miejskiego - Jana Stemperskiego, który przed kilkoma dniami zaginął bez śladu. Wkrótce w toku śledztwa Benera okaże się, iż sprawa ta wiąże się także z zaginięciem innego mężczyzny, który przed kilkoma miesiącami przepadł w równie zagadkowych okolicznościach. Obie te sprawy prowadzą krok po kroku do odpowiedzi na najważniejsze pytanie w życiu toruńskiego dziennikarza - co stało się przed ośmiu laty z jego będącą w ciąży żoną Agatą...? Odpowiedzi, która może zakończyć, ale też i rozbudzić na nowo najgorsze koszmary...

Najnowsza powieść Roberta Małeckiego znamionuje swoją fabułą te oto trzy zasadnicze fakty: 1. - Stanowi ona sobą najlepszą, najbardziej intrygującą i najlepiej napisaną pod kątem warsztatowym książkę w dotychczasowym dorobku tego autora. 2. - Oferuje najmroczniejszą, najbardziej poruszającą i najmocniejszą pod względem zawartych tu emocji, odsłonę całej trylogii o toruńskim dziennikarzu. 3. - Kończy ten cykl w niezwykle inteligentnym, barwnym i porywającym stylu, który znamionuje wielką dojrzałość i mądrość twórczą tego autora. To fakty, które nie podlegają dyskusji i które to z pewnością znajdą uzasadnienie w oczach każdego czytelnika, który dobrnie do ostatniej strony tej książki, zamknie ją i raz jeszcze wspomni emocje i wrażenia, jakie towarzyszyły mu przez te dwa ostatnie lata, gdy to emocjonował się i tak naprawdę żył losami Marka Benera i jego zaginionej żony...

W powieści tej znajdziemy absolutnie wszystko to, czego tylko moglibyśmy oczekiwać od intrygującej historii spod znaku kryminału, sensacji i thrillera. Począwszy od bardzo złożonej, świetnie poprowadzonej i absolutnie nieprzewidywalnej osi wydarzeń, poprzez charakterne postacie, tak z pierwszego, jak i drugiego planu, a skończywszy na umiejętnie dozowanej proporcji scen natury statyczno-psychologicznej, wobec scen wypełnionych akcją, walką, stawianiem oko w oko ze śmiercią. To z kolei przekłada się na niesamowity klimat tej zimowej opowieści, w którym to dominuje nie biel, lecz przede wszystkim czerń i szarość... A całości dopełnia niezwykły realizm przedstawianej tu historii, dzięki czemu też jej odbiór przez czytelnika jest tak mocny i emocjonalny...

Lektura niniejsze powieści, oferuje nam także fascynujące spotkanie ze wspaniałymi bohaterami, których z jednej strony tak dobrze już znamy, z drugiej zaś jednak wciąż potrafią nas oni czymś zaskoczyć. Najdobitniej widać to na przykładzie samego Marka Benera, który tylko czasami przypomina tego, mimo tak wielkiej życiowej tragedii, wciąż pogodnego człowieka z pierwszego tomu cyklu, zaś znacznie częściej niezwykle samotnego, zmęczonego, zgorzkniałego i gotowego poddać się w swej walce mężczyznę. I choć ostatecznie "robi on co powinien", to jednak samo to zderzenie obecnego Benera z tym sprzed kilka lat, wywiera na nas piorunujące wrażenie. Jednak w tym właśnie tkwi realizm, prawda i siła tej książki, na której to stronach poznajemy ludzi z krwi i kości, nie zaś nierealnych herosów... Bardzo ciekawie jawią się tu także pozostali z głównych uczestników tych wydarzeń, a więc dzielna i świetna w swej dziennikarsko - śledczej robocie oraz pałająca ciepłym uczuciem do Benera - Aldona, jak i też jego wierny przyjaciel - redakcyjny fotograf Rak, który raz jeszcze okaże się niezwykłym wsparciem. Oczywiście - raz jeszcze wielkie ukłony za postać komisarza Brodzkiego - "pożyczonego" bohatera z innego kryminalnego cyklu o Toruniu!

Skoro już mowa o tym pięknym mieście..., to nie sposób nie wyrazić tu zachwytu nad jego zimową, mroczną i tak bardzo realistyczną wizją, jaką to poznajemy w tej książce. Przemierzanie poszczególnych dzielnic, ulic i zakątków tego miasta u boku bohaterów tej opowieści, sprawia nam ogromną przyjemność, gdyż chyba żaden inny polski autor nie potrafi pisać tak ciekawie o miejscu akcji książki, jak Pan Robert. I choć powtarzałam to już dwukrotnie przy okazji recenzji poprzednich odsłon tego cyklu, to powtórzę to raz jeszcze - jeśli zwiedzać Toruń, to tylko przy pomocy fabuły tych trzech książek! Jednak nie tylko opisy miasta nas tu intrygują, gdyż nie mniejsze wrażenie wywiera także obraz współczesnej Polski i Polaków, jaki to rysuje się na kartach tej lektury. Obraz, który to jest aż do bólu prawdziwy, przez co też nie zawsze dla nas przyjemny. Tacy jednak jesteśmy i w takim kraju żyjemy...

Co niesie nam sobą lekturą tej książki...? Otóż wspaniałą ucztę czytelniczą spod znaku mrocznego kryminału, która intryguje, fascynuje i bawi nas sobą od pierwszej, do ostatniej strony. I tak jak miało to miejsce w przypadku poprzednich opowieści o Marku Benerze, tak i tym razem opowiadana tu historia pochłania nas sobą bez reszty, wciąga w tę toruńską scenerię, rysuje przed naszymi oczyma sceny opisywane na jej stronach i nie pozwala zapomnieć o sobie choćby na krótką chwilę. To literackie mistrzostwo w zakresie współczesnego kryminału, które powinno służyć za wzór dla wszystkich innych autorów w kontekście tego, jak owa opowieść wina wyglądać, by łączyć w sobie to co atrakcyjne literacko, z tym co jest ze wszech miar prawdziwe, realne, z życia wzięte...

Myślę, że chyba nie można było wyobrazić sobie lepszego zamknięcia trylogii Roberta Małeckiego, aniżeli to zaoferowane nam lekturą powieści "Koszmary zasną ostatnie". To niezwykle wymowne, spektakularne i przede wszystkim udane zamknięcie pewnego etapu z życia samego autora, jak i też naszego - czytelników, którzy to od dwóch lat pasjonowaliśmy się tą historią. Etapu, który w mym przypadku stanowił jedną z najpiękniejszych i najprzyjemniejszych literackich przygód, jakie tylko było dani mi zaznać. Polecam!

Jesienią 2016 roku, poznaliśmy pierwszą odsłonę powieściowego cyklu kryminalnego Roberta Małeckiego, opowiadającego o wielce dramatycznych losach toruńskiego dziennikarza śledczego - Marka Benera. Poznaliśmy, zachwyciliśmy i zakochaliśmy się bez reszty w tej opowieści, łączącej w sobie tak sprawnie rasowy kryminał z mrocznym thrillerem w jedną, niezwykle intrygującą całość....