1977 rok - Mira ma jedenaście lat, ciężko pracuje odkąd opuścił ich ojciec. Praca ją uspokaja i przynosi ulgę. Dziewczynka uczęszcza do szkoły Little Kirov na lekcje baletu. Na swojej drodze spotyka Maurice'a zafascynowanego jej tańcem. Kocha on balet równie mocno jak ona sama. Dziewczynka zatraca się w tańcu a jej talent widoczny jest gołym okiem. Poszukuje wsparcia i otuchy, których nie może jej zapewnić matka, skupiająca się wyłącznie na sobie. Marzeniem każdej dziewczynki tańczącej w balecie jest dostanie się do prestiżowej amerykańskiej szkoły baletu SAB. Niestety pomiędzy nią a dużo starszym Mauricem rodzi się zakazana więź, która może przekreślić jej plany.

Dziewczynka nagle zniknęła. Zawsze chcąca być na środku sceny, w blasku fleszy, głodna podziwu. Na jej miejsce pojawia się kobieta, stojąca w cieniu tańcząca taniec współczesny.

2016 rok - Kate posiada tytuł doktora z historii tańca i performatyki. Cały swój czas poświęca nauczaniu w collegu. Ma za sobą bolesne doświadczenia. Jedna chwila zapomnienia w objęciach młodej studentki może sprawić, że jej kariera legnie w gruzach. Jakby miała mało problemów otrzymuje list podpisany "M." Nie byłoby w tym nic dziwnego gdyby nie fakt, że osobę tę od dawna uznaje za zmarłą.

Balet - kult piękna i perfekcji. Balet jest prawdziwą sztuką za pomocą której można powiedzieć wszystko. Chyba każdy kojarzy słynne "Jezioro Łabędzie", gdzie baletnice poruszają się z prawdziwym wdziękiem. Pięknie wygląda ale w rzeczywistości to żmudna i ciężka praca. Życie baletnicy to zawód, pasja i wyrzeczenie. Ból, pot i łzy a przy tym nadmierne wymagania, trzymanie wagi, odpowiednia budowa ciała. Balet to ciężka praca, pełna poświęceń i wyrzeczeń. Podstawą tej sztuki jest samokontrola. Nie zna życia ten kto nie tańczył w balecie. Balet to styl życia.

Byłam przekonana, że balet będzie stanowił główny wątek tej historii. Po części tak właśnie było ale nie do końca. "Patrz jak tańczę" to powieść o zdradzie, utraconej miłości i poświęceniu. Niezwykła historia młodej tancerki, przed którą wielka kariera stoi otworem. Spotkała jednak na swojej drodze jedną osobę, przez którą zniszczyła swoją przyszłość. Dorosła Kate wciąż popełnia te same błędy. Nie może odnaleźć siebie i pogodzić się z tym co już minęło. Postać bohaterki jest bardzo skomplikowana. Stanowi trudny orzech do zgryzienia.

Relacja młodej dziewczyny, jeszcze dziecka, z mężczyzną, który mógłby być jej ojcem jest czymś, czego nigdy nie zaakceptuję. Jest to niedopuszczalne a postać Maurice'a miałam ochotę rozszarpać na strzępy. Nadużył zaufania dziecka szukającego akceptacji. Ta powieść jest niesamowita. Niezmiernie przejmuje i chwyta za serce. Wielkie ambicje, zawiłe relacje rodzinne przeplatają się z pragnieniem małej tancerki o odrobinie miłości i zainteresowania. Uwaga jest w stu procentach skupiona na akcji i fabule.

"Patrz jak tańczę" nie jest cukierkową, przesłodzoną historią, w której taniec gra główną rolę. To mocna, psychologiczna lektura poruszająca kontrowersyjne tematy. W tej powieści magiczny świat baletu pokazuje swoją prawdziwą, brutalną stronę a relacje międzyludzkie nabierają nowego wymiaru. Gorąco polecam!

http://zaczytanapatka.blogspot.com/2018/05/patrz-jak-tancze-sari-wilson.html

1977 rok - Mira ma jedenaście lat, ciężko pracuje odkąd opuścił ich ojciec. Praca ją uspokaja i przynosi ulgę. Dziewczynka uczęszcza do szkoły Little Kirov na lekcje baletu. Na swojej drodze spotyka Maurice'a zafascynowanego jej tańcem. Kocha on balet równie mocno jak ona sama. Dziewczynka zatraca się w tańcu a jej talent widoczny jest gołym okiem. Poszukuje wsparcia i...