Bardzo się cieszę, że mogłam przeczytać tą powieść. Dlaczego? Zacznę może od tego, iż autorka poruszyła bardzo trudny temat. Temat, który nadal dla większości społeczeństwa wydaje się "głupi" i "niezrozumiały". Większość z nas, po przeczytaniu oceniłaby by w taki sposób: "Jak mądra i wykształcona kobieta może dać się tak traktować mężczyźnie, mężowi? Nie ma swojego honoru? Rozumu? No kompletna idiotka! Ja to bym już dawno odeszła...." No właśnie, moim zdaniem nikt, kto nigdy nie znalazł się w podobnej sytuacji, nie ma prawa krytykować, oceniać i komentować. Żadna/żaden z nas nie ma kompletnie pojęcia jak to jest... A nie jest to takie łatwe, jak się wydaje na pierwszy rzut oka. Pani Paula przedstawiła, jak dla mnie, w sposób doskonały życie maltretowanej kobiety. Przekazała nam za pomocą świetnie napisanej książki, ogrom emocji jakie czuje taka osoba.
Kolejny plus tej powieści to sposób w jaki została napisana. Bardzo spodobał mi się "język" autorki, a przede wszystkim jest jeden fragment, który mnie urzekł niesamowicie, a nie w każdej powieści się to zdarza, "(...) Wspomnienia cechują się tym, że nie mają daty ważności. Bolą ciągle tak samo."
Polecam z głębi serca. I nie mogę się już doczekać na kolejną powieść Pani Pauli.

Bardzo się cieszę, że mogłam przeczytać tą powieść. Dlaczego? Zacznę może od tego, iż autorka poruszyła bardzo trudny temat. Temat, który nadal dla większości społeczeństwa wydaje się "głupi" i "niezrozumiały". Większość z nas, po przeczytaniu oceniłaby by w taki sposób: "Jak mądra i wykształcona kobieta może dać się tak traktować mężczyźnie, mężowi? Nie ma swojego honoru?...