Płatny zabójca w wersji soft.
Nie uwierzyłam Nix'owi, że jest taki bezlistosny i niebezpieczny.
Kontrast pomiędzy mordercą a czułym kochankiem był tak duży, że książka wydaje się ogromnie przerysowana i trudna do uwierzenia. Ponadto jest ogromnie przewidywalna. Podsumowując czytało sie ją dobrze, ale o histori tej dwójki szybko zapomnę.

Płatny zabójca w wersji soft.
Nie uwierzyłam Nix'owi, że jest taki bezlistosny i niebezpieczny.
Kontrast pomiędzy mordercą a czułym kochankiem był tak duży, że książka wydaje się ogromnie przerysowana i trudna do uwierzenia. Ponadto jest ogromnie przewidywalna. Podsumowując czytało sie ją dobrze, ale o histori tej dwójki szybko zapomnę.

Nix był naprawdę innym bohaterem, różnym do jakich przyzwyczaiły nas książki. Osobiście nie przestraszył mnie jego tatuaż (chociaż kto wie jakbym go spotkała w środku alejki nocą :P). ludzie różnie reagują na przemoc w dzieciństwie i traumy. On chciał się odciąć od ojca mordercy. I tylko to widział patrząc w lustro. W jakiś sposób jego postać dotarła do mnie. Nie uważam tatuaży za coś złego, czasem są wyrażeniem swojego bólu, czasem tylko ozdobą, czasem przypomnieniem. Sama mam póki co jeden i jestem zadowolona. Nix bardzo długo ukrywał siebie wewnątrz szkieletowego tatuażu. Jedyną osobą, która go znała to Animal (jak ja chcę jego część :P:P). i dziewczyna, która kiedyś zatroszczyła się o niego w sklepie. Becca. Ta dziewczyna była również dla mnie zaskoczeniem. Przeważnie nie lubię bezbronnych, cichych bohaterek. Becca na szczęście taka nie była. A jej przekomarzanie z Henry było bombowe (niektóre z ich powiedzonek muszę zapamiętać 😊) obydwie dziewczyny były dosyć pewnie siebie, ale dało się je polubić. Związek Nixa z Becca wielu może nazwać obsesją (czasem sama miała problemy z tym, że Nix może ją obserwować przez telefon),ale myślę, że w jego przypadku było to coś więcej: to było połączenie z normalnym światem. Ratował dziewczynki, próbując zapomnieć, że nie uratował swojej mamy. Czasami jego monologi łamały mi serce. Ten chłopak miał tyle miłości w sobie, ale bał się ją okazać. Chyba najbardziej rozczulało mnie jego podejście do Christiny, małej dziewczynki, którą uratował. To, że specjalnie ubrał bluzę z jej ulubioną bajką (i nawet zrobił tatuaż),przyszedł na jej herbatkę a ona pokazała mu swoje oddanie w postaci maskotki Bones’a 😊 no po prostu jak się tu nie zakochać? Końcówka książki dosyć szalona. Becca zabiła ojca Nixa w obronie swojej, a myślała tylko o Nixie, małym chłopcu, który cierpiał katusze z ręki potwora. Osobiście trochę wkurzyłam się na matkę Becci, chociaż jej monolog w szpitalu pokazał, że naprawdę kocha swoją córkę. Każda postać, którą autorka nam przedstawiła okazywała się inna od rzeczywistości (oprócz ojca Nixa i mafiosa). Podobało mi się, że postacie nie były czarno-białe. To co Becca zrobiła na koniec zszokowało mnie. To musiało nie tylko boleć…ona widziała w tym swoją miłość do Nixa. I potrafię to uszanować. Sama chyba jednak nie zdecydowałabym się na tatuaż na twarzy. Najważniejsze dla nich było, że dwoje szkieletów może być ze sobą już na zawsze.

Nix był naprawdę innym bohaterem, różnym do jakich przyzwyczaiły nas książki. Osobiście nie przestraszył mnie jego tatuaż (chociaż kto wie jakbym go spotkała w środku alejki nocą :P). ludzie różnie reagują na przemoc w dzieciństwie i traumy. On chciał się odciąć od ojca mordercy. I tylko to widział patrząc w lustro. W jakiś sposób jego postać dotarła do mnie. Nie uważam...

Po przeczytaniu tej książki mam mnóstwo mieszanych uczuć. Przede wszystkim przeszkadza mi tatuaż głównego bohatera, gdy próbuję sobie go zwizualizować, to mnie trochę odrzuca. Z drugiej strony pojawia odwieczny problem, czy ktoś, kto zabija innych i został wychowany przez mordercę w tak brutalny sposób, jest zdolny do miłości?
Główny bohater, Fenix, nie miał lekko w życiu, ojciec zabił jego matkę,kiedy chciała od niego uciec, znęcał się nad nim i kiedy uciekł od niego, to żeby nie być do niego podobnym, wytatuował swoje ciało i twarz na wzór śmierci. Zajmuje się szemranymi interesami dla bardzo niebezpiecznego człowieka, zabija ludzi, ale gdzieś tam w głębi serca, pomimo odstraszającego wyglądu, ma dobre serce. Jego zauroczenie sąsiadką z dzieciństwa, Beccą,która ocaliła go przed gniewem ojca, doprowadza go do zapędów stalkerskich, ale kiedy staje na jej drodze, ona go nie poznaje. Opowieść o demonach przeszłości i teraźniejszości o miłości zranionych dusz, jak dla mnie trochę to wszystko było zagmatwane i przekombinowane, no i zdecydowanie za bardzo odrealnione. Dziewczyna w dowód miłości tatuuje sobie na twarzy czaszkę, jakby jeden "potwór" nie wystarczył.

Po przeczytaniu tej książki mam mnóstwo mieszanych uczuć. Przede wszystkim przeszkadza mi tatuaż głównego bohatera, gdy próbuję sobie go zwizualizować, to mnie trochę odrzuca. Z drugiej strony pojawia odwieczny problem, czy ktoś, kto zabija innych i został wychowany przez mordercę w tak brutalny sposób, jest zdolny do miłości?
Główny bohater, Fenix, nie miał lekko w życiu,...

Zaczynając czytać tak na prawde nie wiedziałam czego się spodziewac po tej ksiazce...czy będzie romans czy abrdziej dark czy bardziej thiller...
I niby nie rozczarowałam się tym romansem który nie zachodzil za bardzo w te ciemne strony mocy...chociaz przez ostatnie 100 stron może mniej stracilo na swojej „fajnosci”.
Ogólnie to jest dobra historia. Było niebezpieczeństwo i niepewności, z wystarczającą ilością słodyczy, by idealnie to zrównoważyć., jednak potem cos zaczeło się psuć...jak dla mnie zle przerysowane zalamanie Nix'a....a ptem to jego odejscie po wszystkim....facet który jest zabójcą nie powinnien w pewnym momencie stac się takim ktosiem niktosiem....
Było to momentami naciągane, ale nie tak, że historia straciła swój cały urok i nie polecic tego komus dalej.
Było dużo zamieszania i niepokoju, że przez to było to bardziej interesujące.
Dodatkowo pojawiło się kilka ciekawych drugorzędnych postaci-jak tajemnicza T i V-brat nie brat, których historie mogą być ciekawe jeśli autorka pojdzie w dobrą strone.

Zaczynając czytać tak na prawde nie wiedziałam czego się spodziewac po tej ksiazce...czy będzie romans czy abrdziej dark czy bardziej thiller...
I niby nie rozczarowałam się tym romansem który nie zachodzil za bardzo w te ciemne strony mocy...chociaz przez ostatnie 100 stron może mniej stracilo na swojej „fajnosci”.
Ogólnie to jest dobra historia. Było niebezpieczeństwo i...

Niesamowita i pełna emocji historia. Niezwykli bohaterowie zapadający znacząco pod skórę jak tatuaże...

Niesamowita i pełna emocji historia. Niezwykli bohaterowie zapadający znacząco pod skórę jak tatuaże...

Fenix wychowywał się w domu pełnym przemocy ze strony ojca. Był świadkiem śmierci swojej mamy. Tuż po jej zamordowaniu, ojciec zabiera go do sklepu, każe trzymać paczkę jajek. Przerażone dziecko nie jest w stanie utrzymać ich w trzęsących się dłoniach i upuszcza je. Przed zemstą ojca, chroni go mała dziewczynka, Rebecca, która stawia się dorosłemu mężczyźnie, najpierw na niego krzyczy, potem woła swojego ojca. Uratowała małemu chłopcu życie. Fenix przez wszystkie lata obwiniał się o to, że nie potrafił pomóc matce. Po latach za wszelką cenę chciał uniknąć tego, by ktokolwiek kojarzył go z ojcem,do którego był bardzo podobny, więc zrobił to co wydawało mu się być najlepszym wyjściem. Wytatuował całe ciało, łącznie z twarzą na wzór szkieletu. Było też tam imię matki, siostry oraz na sercu Rebecci. Nigdy o niej nie zapomniał i chronił ją przez lata, choć ta o tym nie wiedziała.
Jak potoczą się losy Nixa, sami się przekonajcie a warto, zapewniam :)

Fenix wychowywał się w domu pełnym przemocy ze strony ojca. Był świadkiem śmierci swojej mamy. Tuż po jej zamordowaniu, ojciec zabiera go do sklepu, każe trzymać paczkę jajek. Przerażone dziecko nie jest w stanie utrzymać ich w trzęsących się dłoniach i upuszcza je. Przed zemstą ojca, chroni go mała dziewczynka, Rebecca, która stawia się dorosłemu mężczyźnie, najpierw na...