Wszystkich tych polskich nauczycieli, których cechuje graniczące z arogancją przekonanie o swojej nieomylności i kompetencjach nie do podważenia; wszystkich tych, którzy ignorują ustawowy obowiązek bezustannego dokształcania się i weryfikowania stosowanych przez siebie metod nauczania; wszystkich tych oddanych bezgranicznie koncepcji uczniów karnie usadzonych w ławeczkach, z kościelną ciszą jak makiem zasiał, jedyneczek za brak tego czy owamtego, karania uczniów za błędy i wymuszania wojskowego drylu - wszystkich tych delikwentów posadziłabym do obowiązkowej lektury tej książki, by - niedowiarki i te wszystkie "niedasie" - na własne gały zobaczyły, że a właśnie się da. Da się przejść zawodową (r)ewolucję, by z pruskiego funkcjonariusza przeistoczyć się w empatycznego profesjonalistę, który miast musztrować swoich uczniów i być dla nich kapralem, będzie im życzliwie towarzyszył w procesie edukacji. Szkoda, że Pernille Ripp nie można sklonować i zastąpić jej zmultiplikowanymi egzemplarzami wielu lokalnych "pedagogów" z ministrem na czele, szkoda...

Wszystkich tych polskich nauczycieli, których cechuje graniczące z arogancją przekonanie o swojej nieomylności i kompetencjach nie do podważenia; wszystkich tych, którzy ignorują ustawowy obowiązek bezustannego dokształcania się i weryfikowania stosowanych przez siebie metod nauczania; wszystkich tych oddanych bezgranicznie koncepcji uczniów karnie usadzonych w ławeczkach,...

Mam wrażenie, że wszystko co zostało napisane w książce dałoby się zmieścić w jednym rozdziale. Masa powtórzeń. W pewnym momencie miałam ochotę odłożyć książkę, bo ile razy można czytać to samo? Dobrnęłam do końca tylko aby dodać ją jako przeczytaną do wyzwania.

Mam wrażenie, że wszystko co zostało napisane w książce dałoby się zmieścić w jednym rozdziale. Masa powtórzeń. W pewnym momencie miałam ochotę odłożyć książkę, bo ile razy można czytać to samo? Dobrnęłam do końca tylko aby dodać ją jako przeczytaną do wyzwania.

To książka, którą powinien przeczytać każdy, kto chce zostać nauczycielem lub zaczyna pracę w szkole.
O książce napisałam na swoim blogu: http://pomyslowapolonistka.blogspot.com/2020/05/o-ksiazce-ktora-powinien-przeczytac.html

To książka, którą powinien przeczytać każdy, kto chce zostać nauczycielem lub zaczyna pracę w szkole.
O książce napisałam na swoim blogu: http://pomyslowapolonistka.blogspot.com/2020/05/o-ksiazce-ktora-powinien-przeczytac.html

Wyidealizowana. Z pewnymi rzeczami się nie zgadzam. Np. uczniowie nie powinni sami decydować z kim siadają. Powinno się to odbywać drogą losowania, które odbywa się np. co 2-4 tygodnie. W ten sposób następuje integracja, o czym mówi Jacek Pyżalski w swoich wykładach. Oczywiście są wyjątki od tej reguły np. gdy w klasie jest bully i każdy się modli, żeby z nim nie siedzieć. Kolejne porady: pozbądź się biurka, bo odgradza cię od uczniów i niech uczniowie decydują o ustawieniu ławek. To raczej rzeczy mało istotne. Albo takie rady: pozwól dzieciom hałasować, niech głośno dyskutują, spacerują po klasie, temperują ołówki, gdy chcą itd. Przecież z takiego chaosu nic nie wyniknie! Jej argument jest taki, że dorośli w grupie nie podnoszą ręki, tylko normalnie rozmawiają. Skoro ona nie widzi różnicy między tym, jak zachowuje się grupa siedzących dorosłych, a jak grupa dzieci, to sorry. Kolejna porada: nagroda dla całej klasy i to bez żadnego powodu. Jak przestanę nagradzać ambitnych uczniów za dodatkową pracę to oni przestaną robić zadania dla chętnych. Bo po co mieliby robić, skoro nauczyciel tego nie docenia i tylko ich chwali za wysiłek? Jest też kilka fajnych porad, ale ogólnie książka mało odkrywcza.

Wyidealizowana. Z pewnymi rzeczami się nie zgadzam. Np. uczniowie nie powinni sami decydować z kim siadają. Powinno się to odbywać drogą losowania, które odbywa się np. co 2-4 tygodnie. W ten sposób następuje integracja, o czym mówi Jacek Pyżalski w swoich wykładach. Oczywiście są wyjątki od tej reguły np. gdy w klasie jest bully i każdy się modli, żeby z nim nie siedzieć....

Książka ideowo piękna. Jak dla mnie wyidealizowana. Treść super, ale mało konkretnych przykładów i narzędzi. Zasygnalizowała problem i jeżeli tylko o to chodziło to jak najbardziej polecam, bo zmiany w polskiej szkole są potrzebne. Jednak spodziewałem się zdecydowanie więcej konkretów.

Książka ideowo piękna. Jak dla mnie wyidealizowana. Treść super, ale mało konkretnych przykładów i narzędzi. Zasygnalizowała problem i jeżeli tylko o to chodziło to jak najbardziej polecam, bo zmiany w polskiej szkole są potrzebne. Jednak spodziewałem się zdecydowanie więcej konkretów.