Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Wyidealizowana. Z pewnymi rzeczami się nie zgadzam. Np. uczniowie nie powinni sami decydować z kim siadają. Powinno się to odbywać drogą losowania, które odbywa się np. co 2-4 tygodnie. W ten sposób następuje integracja, o czym mówi Jacek Pyżalski w swoich wykładach. Oczywiście są wyjątki od tej reguły np. gdy w klasie jest bully i każdy się modli, żeby z nim nie siedzieć. Kolejne porady: pozbądź się biurka, bo odgradza cię od uczniów i niech uczniowie decydują o ustawieniu ławek. To raczej rzeczy mało istotne. Albo takie rady: pozwól dzieciom hałasować, niech głośno dyskutują, spacerują po klasie, temperują ołówki, gdy chcą itd. Przecież z takiego chaosu nic nie wyniknie! Jej argument jest taki, że dorośli w grupie nie podnoszą ręki, tylko normalnie rozmawiają. Skoro ona nie widzi różnicy między tym, jak zachowuje się grupa siedzących dorosłych, a jak grupa dzieci, to sorry. Kolejna porada: nagroda dla całej klasy i to bez żadnego powodu. Jak przestanę nagradzać ambitnych uczniów za dodatkową pracę to oni przestaną robić zadania dla chętnych. Bo po co mieliby robić, skoro nauczyciel tego nie docenia i tylko ich chwali za wysiłek? Jest też kilka fajnych porad, ale ogólnie książka mało odkrywcza.