Za czytanie zabrałam się szybko i ochoczo ze względu na sympatię do Amy Schumer, niestety z równie wielką ochotą odłożyłam książkę z powrotem na półkę. Dzieło, które miało być autobiografią napisaną z dystansem, okazało się marną formą pamiętnika wypełnionego nazbyt prywatnymi szczegółami z życia autorki. Pomimo mojej ogromnej przychylności co do humoru typowego dla stand-upów i mimo (wydaje się) mojego dużego poczucia humoru - miałam ogromny problem, aby przeczytać tę książkę. Język i sposób wypowiedzi, którym posługiwała się autorka przy swoich historiach wywoływał u mnie momentami ciarki żenady i poczucie zniesmaczenia. Historie, które miały być zabawną odskocznią i źródłem rozbawienia dla odbiorcy, zostały opowiedziane w taki sposób, że poziom wulgarności odrzucał mnie jako czytelnika i stopniowo zmniejszał poziom sympatii względem autorki.

Między ostrym, specyficznym humorem, a poziomem żenady jest jednak subtelna granica, a Amy Schumer wydaje się nie wyczuła cienkiej linii, która dzieli te dwa poziomy. Książka okazała się niestety ogromnym rozczarowaniem.

Za czytanie zabrałam się szybko i ochoczo ze względu na sympatię do Amy Schumer, niestety z równie wielką ochotą odłożyłam książkę z powrotem na półkę. Dzieło, które miało być autobiografią napisaną z dystansem, okazało się marną formą pamiętnika wypełnionego nazbyt prywatnymi szczegółami z życia autorki. Pomimo mojej ogromnej przychylności co do humoru typowego dla...