Zawsze miałam sentyment do książek w takim stylu, w jakim napisany został "Dół". To zachęciło mnie do lektury. Zakupiłam tę pozycję i wkrótce zabrałam się do czytania. Zapowiadano- thriller psychologiczny, trzymający w napięciu, zaskakujący. "Dół" może i był "psychologiczny", w końcu cały czas czytelnik zderza się z myślami, psychiką, wspomnieniami, cierpieniami głównego bohatera. Jednak, mimo tego, książka nie trzymała mnie w napięciu. Owszem, bardzo dobrze mi się ją czytało, język (w sumie tłumaczenie) całkiem proste, objętość taka akurat na przerwę w zajęciach czy dwa wieczory, ale brakowało w niej właśnie tego thrillera... Nie zastanawiałam się, co będzie dalej, bo co właściwie mogło być? W moim przypadku niedługo po rozpoczęciu lektury mogłam domyśleć się jakie będzie zakończenie, ale nie jest to jednak do końca minus tej książki! Jednak w moim odczuciu to nie thriller, a bardziej powieść właśnie bardziej psychologiczna, dramatyczna, obyczajowa, zamknięta i skupiona na jednym punkcie widzenia, opowieść o tym, jak toczą się ludzkie losy, jak dramatyczne mogą być decyzje, zmagania, samotność, jak w dole życia przebiegają próby powrotu na powierzchnię. I jak wszystko może umknąć w ułamku sekundy.

Zawsze miałam sentyment do książek w takim stylu, w jakim napisany został "Dół". To zachęciło mnie do lektury. Zakupiłam tę pozycję i wkrótce zabrałam się do czytania. Zapowiadano- thriller psychologiczny, trzymający w napięciu, zaskakujący. "Dół" może i był "psychologiczny", w końcu cały czas czytelnik zderza się z myślami, psychiką, wspomnieniami, cierpieniami głównego...