Sięgając po tę książkę, przyzwyczajona do "jakości" książek z biblioteczki rodziców, byłam przekonana, ze trafi do kategorii "Gnioty", ale czekało na mnie pozytywne zaskoczenie. Dowcipy są różne, śmieszne i nieśmieszne, ale nie ma żenujących. Raczej są złośliwe i mają docelowo pomagać uzyskać tytuł Mistrza Ciętej Riposty. Część z nich się zestarzała, ale można łatwo je przenieść na warunki współczesne. Niektóre z tych dowcipów kojarzyłam ze stałego repertuaru mojego ojca :) Niestety książeczka również się zestarzała pod tym kątem, że jest również szowinistyczna i przedstawia kobiety jako te ułomne, które zepsują każdy dowcip. Może to kolejny powód, dla którego mogła się spodobać mojemu ojcu :) ogólnie nie polecam kupować, ale jak wpadnie w ręce, można chwilę z nią pochichrać.

"Stasiu! Nie ciągnij babci za włosy! - mówi matka do synka. - Stasiu! Przestań w tej chwili ciągnąć babcię za włosy, bo jak nie przestaniesz, to zamknę wieko trumny"

Sięgając po tę książkę, przyzwyczajona do "jakości" książek z biblioteczki rodziców, byłam przekonana, ze trafi do kategorii "Gnioty", ale czekało na mnie pozytywne zaskoczenie. Dowcipy są różne, śmieszne i nieśmieszne, ale nie ma żenujących. Raczej są złośliwe i mają docelowo pomagać uzyskać tytuł Mistrza Ciętej Riposty. Część z nich się zestarzała, ale można łatwo je...

Ja zatytułowałbym to raczej "Poradnik ciętej riposty". Jest to oryginalna pozycja, która zupełnie przypadkiem wpadła mi w łapki. Część z dowcipów które autor sugeruje opowiadać we wskazanych w poradniku sytuacjach zdezaktualizowała się nieco, bo prac rozlicznych i różnorodnych w ramach czynu młodzieżowego już nikt nie dokonuje. Ale idea poradników aktualna jest nadal, co prawda osobiście ich nie czytuję, ale widuję w księgarniach i podejrzewam, że i poradnik opowiadania dowcipów znaleźlibyśmy aktualnie na rynku wydawniczym. Tym niemniej, śmiem twierdzić (mimo iż jak powiedziałam żadnych poradników nie czytuję, więc jest to twierdzenie całkowicie gołosłowne),że nie byłby tak zjadliwy jak to drobne dziełko Jerzego Wittlina, które chwilami aż ocieka jadem i złośliwością. Zaś dzięki upływowi lat nabrało już ciut historycznego charakteru, tym niemniej dla rozrywki można tam zajrzeć od czasu do czasu i raczej nie będzie to czas nieprzyjemnie spędzony.

Ja zatytułowałbym to raczej "Poradnik ciętej riposty". Jest to oryginalna pozycja, która zupełnie przypadkiem wpadła mi w łapki. Część z dowcipów które autor sugeruje opowiadać we wskazanych w poradniku sytuacjach zdezaktualizowała się nieco, bo prac rozlicznych i różnorodnych w ramach czynu młodzieżowego już nikt nie dokonuje. Ale idea poradników aktualna jest nadal, co...