Los splata ścieżki zbuntowanej graficiarki Morgan i tracącej wzrok Elizabeth, będącej pensjonariuszką domu spokojnej starości. Dzieli je różnica wieku, lecz powoli odkrywają wspólne pasje. Zaczynają lubić spędzać razem czas. Wspólnie czytają odnalezione dzienniki ojca Elizabeth. Dzięki temu możemy razem z nimi odkrywać nostalgiczną historię o przeszłości, sile siostrzanej miłości, poczuciu przywiązania i odpowiedzialności. Poznajemy beztroskie dzieciństwo Elizabeth, jej siostry bliźniaczki na Wyspie Porfirowej na północy Jeziora Górnego w Kanadzie. Rytm życia ich rodziny wyznaczały zmiany w przyrodzie związane z porami roku oraz praca ojca jako latarnika. Tę sielankę burzy wstąpienie ich starszych braci do wojska, niepokój matki i bezradne milczenie ojca opisane prostym, ale jakże wymownym zdaniem: „Wojna i śmierć potrafią uciszyć najsilniejszego”. Pojawia się też rodzinna tajemnica, co nie tylko ma wpływ na Elizabeth i Morgan, ich wzajemne relacje, ale też wzmacnia ciekawość czytelnika. Chwilami ta napisana pięknym językiem historia ma nieco bajeczny charakter, pojawia się też dreszcz emocji. Myślę, że osadzenie akcji w tak urokliwym, lecz czy do końca bezpiecznym miejscu również podsyca chęć przeczytania tej powieści.

Los splata ścieżki zbuntowanej graficiarki Morgan i tracącej wzrok Elizabeth, będącej pensjonariuszką domu spokojnej starości. Dzieli je różnica wieku, lecz powoli odkrywają wspólne pasje. Zaczynają lubić spędzać razem czas. Wspólnie czytają odnalezione dzienniki ojca Elizabeth. Dzięki temu możemy razem z nimi odkrywać nostalgiczną historię o przeszłości, sile siostrzanej...