Córki latarnika

Piękne widoki na jezioro ,które zna niejeden secret. Które było świadkiem pięknych i tragicznych momentów. Niejedna tajemnica ,zapisana na pożółkłych kartkach pamiętnika. Piękna i wzruszajáca ksiáżka. Polecam.

Piękne widoki na jezioro ,które zna niejeden secret. Które było świadkiem pięknych i tragicznych momentów. Niejedna tajemnica ,zapisana na pożółkłych kartkach pamiętnika. Piękna i wzruszajáca ksiáżka. Polecam.

Niewidoma staruszka Elizabeth mieszka w domu spokojnej starości. Nie może czytać ulubionych książek ani oglądać obrazów, które tak bardzo ją kiedyś poruszały. Pustkę wypełnia muzyką i rodzinnymi wspomnieniami, zwłaszcza o ukochanej siostrze bliźniaczce Emily. Pewnego dnia policja informuje ją o odnalezieniu łodzi jej brata Charlesa, a na niej prywatnych dzienników jej zmarłego ojca. I nagle przeszłość staje się dla Elizabeth teraźniejszością. Morgan, nastoletnia przestępczyni, która odpracowuje karę w domu spokojnej starości, czyta staruszce dzienniki. Zabierają ją one na wyprawę przez czas i zbliżają do młodziutkiej Morgan. Dwie strefy czasowe i tajemnica.... to coś, co ja bardzo lubię. Nic nie jest w tej powieści jednoznaczne, a wybory przed którymi stają bohaterki są niezwykle trudne. To kolejna powieść, która chwyta za serce. Polecam bo na prawdę warto ją przeczytać.

Niewidoma staruszka Elizabeth mieszka w domu spokojnej starości. Nie może czytać ulubionych książek ani oglądać obrazów, które tak bardzo ją kiedyś poruszały. Pustkę wypełnia muzyką i rodzinnymi wspomnieniami, zwłaszcza o ukochanej siostrze bliźniaczce Emily. Pewnego dnia policja informuje ją o odnalezieniu łodzi jej brata Charlesa, a na niej prywatnych dzienników jej...

Zaskakująca, wzruszająca polecam

Zaskakująca, wzruszająca polecam

Jean E. Pendziwol – Córki latarnika

Gdy rozpoczynam lekturę książki, sprawdzam w jakich przestrzeniach czasowych i w jakim miejscu rozgrywa się akcja. W przypadku „Córek latarnika” ma to istotne znaczenie, aby poczuć magię czytanej historii.
Jean E. Pendziwol zabiera czytelnika w świat kanadyjskich Wielkich Jezior pierwszej połowy XX wieku. Poznajemy rodzinę latarnika z Wyspy Porfirowej na Jeziorze Górnym. Wkraczamy w surowe życie ludzi, których codzienność wyznacza przyroda i obowiązek nadawania sygnałów świetlnych lub dźwięków buczków mgłowych, które wspierają nawigację statków transportowych.
Narracja prowadzona jest dwutorowo – przez będącą już u schyłku życia Elizabeth i młodziutką, dopiero wchodzącą w dorosłość Morgan.

Centrum współczesnych ram czasowych powieści, to Morgan Fletcher – zbuntowana nastolatka, poddana za drobne przewinienie procesowi resocjalizacyjno-readaptacyjnemu. Morgan ma wykonać prace społeczne na rzecz domu opieki, gdzie zamieszkują starsze osoby. Poznaje Elizabeth Livingstone – niedowidzącą staruszkę, z którą nawiązuje nić porozumienia. Na prośbę starszej pani, Morgan rozpoczyna lekturę dziennika prowadzonego przed laty przez ojca Elizabeth. Tym samym wkraczamy na szlak głęboko skrywanych rodzinnych tajemnic. Szlak, na którym nie tylko Elizabeth, ale też Morgan odnajdzie cząstkę swojej tożsamości.

Zmiana narracji – prowadzonej zamiennie przez Morgan, Elizabeth i nieżyjącego od lat latarnika, który przemawia poprzez karty zapisanego dziennika – pozwala na poznanie całej historii z różnej perspektywy. Nadaje całości dynamiki.

Powieść skradnie serca fanom rodzinnych historii, zawiłych tajemnic, fabuły odwołującej się do autentycznych realiów konkretnych miejsc i społeczności.

Dajcie się poprowadzić światłu latarni morskiej…

Zapraszam na cały wpis wraz z zanotowanymi cytatami na blogu:

https://bookowyzagajnik.blogspot.com/2021/05/jean-e-pendziwol-corki-latarnika.html

Jean E. Pendziwol – Córki latarnika

Gdy rozpoczynam lekturę książki, sprawdzam w jakich przestrzeniach czasowych i w jakim miejscu rozgrywa się akcja. W przypadku „Córek latarnika” ma to istotne znaczenie, aby poczuć magię czytanej historii.
Jean E. Pendziwol zabiera czytelnika w świat kanadyjskich Wielkich Jezior pierwszej połowy XX wieku. Poznajemy rodzinę latarnika z...

Napisana bardzo przyjemnym w odbiorze językiem, przez co czytało się naprawdę szybko.

Bohaterowie są dobrze wykreowani, mają swoją osobowość, która na przestrzeni książki się nie gubi. Relacje między nimi są ciekawe, natomiast nie każda z relacji mnie kupiła.

Za dużo akcji nie ma, chociaż nie przeszkadzało mi to. Informacje zdobywamy dość powoli, do tego sama zagadka jest dość rozwlekła, przez co skomplikowana. Niestety ale historia jest przewidywalna, a samo zakończenie nie do końca przypadło mi do gustu.

Polecam przeczytać, bo książka opowiada o relacji dwóch sióstr, do tego jest jedną z tych historii która wzrusza i pozostawia ślad po sobie w głowie czytelnika.

Napisana bardzo przyjemnym w odbiorze językiem, przez co czytało się naprawdę szybko.

Bohaterowie są dobrze wykreowani, mają swoją osobowość, która na przestrzeni książki się nie gubi. Relacje między nimi są ciekawe, natomiast nie każda z relacji mnie kupiła.

Za dużo akcji nie ma, chociaż nie przeszkadzało mi to. Informacje zdobywamy dość powoli, do tego sama zagadka jest...

Elizabeth- mieszkanka domu starości już prawie straciła wzrok. Porusza się całkiem sprytnie, ale niestety nie jest w stanie już nic przeczytać. Zbiegiem okoliczności, jak to zwykle bywa, w jej ręce trafiają dzienniki ojca- latarnika, który przez lata opisywał życie swojej rodziny na pewnej wyspie. Zniszczone wymagają przywrócenia ich do stanu umożliwiającego rozszyfrowanie zapisków.

Do domu starości trafia w tym czasie Morgan, która jako karę za występki młodości musi „odbębnić” ilość godzin na pracach na rzecz tegoż miejsca. Całkiem przypadkowo to właśnie ona staje się osobą której przyjdzie odczytać pełną tajemnic historię Elizabeth.

Ładna, czyta się szybko, powiedziałabym- książka, jakich wiele. Ale, jest coś, co przedziera się w niej na plan pierwszy- smutek, smutek i smutek. Nie wiem, czy na tą porę roku potrzebna nam jeszcze taka doza smutku.

Elizabeth- mieszkanka domu starości już prawie straciła wzrok. Porusza się całkiem sprytnie, ale niestety nie jest w stanie już nic przeczytać. Zbiegiem okoliczności, jak to zwykle bywa, w jej ręce trafiają dzienniki ojca- latarnika, który przez lata opisywał życie swojej rodziny na pewnej wyspie. Zniszczone wymagają przywrócenia ich do stanu umożliwiającego rozszyfrowanie...

Urocza choć przewidywalna, z tajemnicami z przeszłości w tle. O miłości siostrzanej, lojalności, poszukiwaniu swoich korzeni i odkrywaniu sekretów, których się domyślano.

Urocza choć przewidywalna, z tajemnicami z przeszłości w tle. O miłości siostrzanej, lojalności, poszukiwaniu swoich korzeni i odkrywaniu sekretów, których się domyślano.

"Córki latarnika" to piękna i wzruszająca opowieść, o dwóch, a w zasadzie trzech kobietach, których losy w przedziwny, tajemniczy i nieco magiczny sposób splatają się na Wyspie Porfirowej, nieopodal latarni morskiej.
Po latach, rodzinnego sekretu dotyka czwarta młoda kobieta - Morgan, nastolatka, która trafia do domu spokojnej starości w celach resocjalizacyjnych. Poznaje tam Elizabeth Livingstone - jedną z tytułowych córek latarnika i wraz z nią zanurza się w przeszłości, by poznać tajemnice, które na brzeg wyrzuciło jezioro.

Tak w skrócie można by opowiedzieć o tej książce, żeby nie spoilerować. Czyta się ją wspaniale, po kawałku odkrywając tajemnice i historię rodziny Livingstone'ów.

Czytając, nieco porównywałam twórczość Jean Pendziwol do pisarstwa Kate Morton, bo sposób prowadzenia bohaterów, budowania napięcia, a także kładzenia nacisku na relacje bardzo przypominał mi tę australijską pisarkę, której powieści też z resztą też bardzo lubię :)

Od książki i tajemnic dzienników latarnika nie sposób się oderwać, dlatego polecam ją najlepiej w jakimś wolnym czasie, by można się w tej historii zanurzyć bez reszty. Mnie pochłonęła :) Polecam!

"Córki latarnika" to piękna i wzruszająca opowieść, o dwóch, a w zasadzie trzech kobietach, których losy w przedziwny, tajemniczy i nieco magiczny sposób splatają się na Wyspie Porfirowej, nieopodal latarni morskiej.
Po latach, rodzinnego sekretu dotyka czwarta młoda kobieta - Morgan, nastolatka, która trafia do domu spokojnej starości w celach resocjalizacyjnych. Poznaje...

Jeżeli szukacie czegoś co naprawdę was zaskoczy, wciągnie, rozbudzi wyobraźnię i rozkocha w sobie swoją wrażliwością, sięgnijcie po tą mało znaną, aczkolwiek na pewno wartą uwagi powieść. Bardzo chciałabym, aby usłyszało o niej więcej osób, zanieście ją w świat!
Link do pełnej opinii: https://bookwormblogpl.blogspot.com/2020/08/corki-latarnika-jean-pendziwol.html

Jeżeli szukacie czegoś co naprawdę was zaskoczy, wciągnie, rozbudzi wyobraźnię i rozkocha w sobie swoją wrażliwością, sięgnijcie po tą mało znaną, aczkolwiek na pewno wartą uwagi powieść. Bardzo chciałabym, aby usłyszało o niej więcej osób, zanieście ją w świat!
Link do pełnej opinii: https://bookwormblogpl.blogspot.com/2020/08/corki-latarnika-jean-pendziwol.html

Przeczytałam w jedno popołudnie, po prostu musiałam się dowiedzieć co skrywają notatki latarnika 🙂W klimacie "Światła między oceanami" Polecam

Przeczytałam w jedno popołudnie, po prostu musiałam się dowiedzieć co skrywają notatki latarnika 🙂W klimacie "Światła między oceanami" Polecam