Córki latarnika

Jest to niezwykle emocjonalna historia, która zabiera nas w interesującą podróż w przeszłość głównej bohaterki Elizabeth i jej siostry Emily - tytułowych córek latarnika.
Powieść jest bardzo przystępnie napisana, właściwie się przez nią płynie. Realistyczna, wzruszająca, tajemnicza, ciężko się od niej oderwać.
Świetna!

Jest to niezwykle emocjonalna historia, która zabiera nas w interesującą podróż w przeszłość głównej bohaterki Elizabeth i jej siostry Emily - tytułowych córek latarnika.
Powieść jest bardzo przystępnie napisana, właściwie się przez nią płynie. Realistyczna, wzruszająca, tajemnicza, ciężko się od niej oderwać.
Świetna!

Są takie książki, które pozostawiają po sobie mętlik w głowie. I tak było w przypadku tego tytułu. Choć zakończenie było pięknie wyjaśnione i zrozumiałe, to i tak udało się autorce mną zakręcić. Dwa razy przyłapałam się na tym, że wracałam do już przeczytanego fragmentu, żeby upewnić się, czy wszystko dobrze zrozumiałam.
Niesamowita to była historia, w pełni satysfakcjonująca. Momentami bardzo przypominała mi książkę Światło między oceanami, którą wręcz uwielbiam. Mam słabość do historii opisujących życie latarników, toteż chłonęłam fragmenty o życiu rodziny Emily i Elizabeth na wyspie. Morgan, Marty'ego i i Elizabeth polubiłam od pierwszych stron. Nic bym tutaj nie zmieniła, naprawdę warto poświęcić czas na przeczytanie tej książki. Dzięki krótkim rozdziałom płynie się przez lekturę w szybkim tempie.

Są takie książki, które pozostawiają po sobie mętlik w głowie. I tak było w przypadku tego tytułu. Choć zakończenie było pięknie wyjaśnione i zrozumiałe, to i tak udało się autorce mną zakręcić. Dwa razy przyłapałam się na tym, że wracałam do już przeczytanego fragmentu, żeby upewnić się, czy wszystko dobrze zrozumiałam.
Niesamowita to była historia, w pełni...

Nawet nie wiem od czego zacząć. Historia z przedstawiona z punktu widzenia Morgan, jej życie i jej spostrzeżenia dotyczące świata i zapisków latarnika jest niesamowita, a co dopiero historia Elizabeth, jej punkt widzenia, wspomnienia, luki w historiach zapisanych przez jej ojca i wszystkie tajemnice zamieszkanej przez nią i jej rodzinę wyspy Porfirowej.

Ale najciekawszą cechą tej książki jest relacja jaką nawiązują Morgan i Elizabeth. Morgan to nastolatka, która musi odmalować płot domu opieki, który pokryła graffiti. Elizabeth to starsza kobieta, która traci wzrok, więc sama nie może przeczytać odnalezionych zapisków ojca. To Morgan pomaga jej je odczytać, odświeżyć wspomnienia, inaczej spojrzeć na sytuacje z jej życia.

To była wspaniała książka, jedna z tych, którą chcesz by jak najwięcej osób przeczytało, a jednak nie chcesz pokazać jej nikomu. Jednak się przemogę i stwierdzę, że chcę, aby jak najwięcej książek po nią sięgnęło.

Nawet nie wiem od czego zacząć. Historia z przedstawiona z punktu widzenia Morgan, jej życie i jej spostrzeżenia dotyczące świata i zapisków latarnika jest niesamowita, a co dopiero historia Elizabeth, jej punkt widzenia, wspomnienia, luki w historiach zapisanych przez jej ojca i wszystkie tajemnice zamieszkanej przez nią i jej rodzinę wyspy Porfirowej.

Ale najciekawszą...

Mało brakowało, a odłożyłabym tę piękną książkę po przeczytaniu kilku stron. Nie mogłam przeżyć stylu tłumaczenia i tego, że nazwy własne zostały spolszczone, przez co brzmią śmiesznie i nieadekwatnie. Ale można się przyzwyczaić, a na pewno warto się przemóc i czytać dalej. To naprawdę piękna i starannie napisana opowieść. Zawsze mam szacunek do autorów, którzy robią porządny research i tak jest w tym przypadku. Dostajemy nie tylko ciekawą fabułę, ale też elegancko odmalowane realia życia latarników i sporo smaczków dodających lekturze uroku i głębi. Bardzo warto.

Mało brakowało, a odłożyłabym tę piękną książkę po przeczytaniu kilku stron. Nie mogłam przeżyć stylu tłumaczenia i tego, że nazwy własne zostały spolszczone, przez co brzmią śmiesznie i nieadekwatnie. Ale można się przyzwyczaić, a na pewno warto się przemóc i czytać dalej. To naprawdę piękna i starannie napisana opowieść. Zawsze mam szacunek do autorów, którzy robią...

Piękna, wzruszająca historia.

Piękna, wzruszająca historia.

Córka latarnika autorstwa Jean Pendziwol to poruszająca opowieść o miłości, tęsknocie i odkrywaniu własnej tożsamości.

Głównymi bohaterkami, są Morgan, młoda dziewczyna i Elizabeth, pensjonariuszka domu starców. Dzieli je wszystko, ale jak się okazuje, połączą notatki ojca Elizabeth.

Język używany przez Jean Pendziwol jest piękny i poetycki. Autorka doskonale potrafi malować obrazy za pomocą słów, przenosząc czytelnika na wybrzeże z widokiem na morze. Opisy latarni morskiej, fal i przyrody są tak wciągające, że można praktycznie poczuć piasek pod stopami i słuchać szumu fal.

Postacie w Córce latarnika są doskonale skonstruowane i pełne emocji.

Fabuła Córki latarnika jest naprawdę ciekawa, pełna napięcia i tajemnic. Jean Pendziwol precyzyjnie łączy przeszłość i teraźniejszość, układając historię pełną zaskakujących zwrotów akcji. Powieść dotyka ważnych tematów, takich jak więzi rodzinne, tożsamość i akceptacja, co nadaje jej głębi i uniwersalności.

Córka latarnika to opowieść, która zaskakuje i wzrusza. Jean Pendziwol wspaniale przenosi czytelnika do wyjątkowego świata latarni morskiej, jednocześnie dotykając uniwersalnych emocji i tematów. Ta książka sprawia, że zaczynamy doceniać piękno otaczającego nas świata, a także siłę i odwagę,

Córka latarnika autorstwa Jean Pendziwol to poruszająca opowieść o miłości, tęsknocie i odkrywaniu własnej tożsamości.

Głównymi bohaterkami, są Morgan, młoda dziewczyna i Elizabeth, pensjonariuszka domu starców. Dzieli je wszystko, ale jak się okazuje, połączą notatki ojca Elizabeth.

Język używany przez Jean Pendziwol jest piękny i poetycki. Autorka doskonale potrafi...

Dziewczyna w momencie odpracowywania kary nie sądziła że dowie się takich rzeczy o swoim życiu i ukochanym dziadku. Historia zapierająca dech w piersi od samego początku.

Po przeczytaniu mąci w głowie, oczywiście w pozytywny sposób! Osobiście jak skończyłam to cudo, musiałam porozmawiać z osobą która miała to za sobą i okazuje się że miałyśmy odrobinę inny punkt widzenia na zakończenie.

Kupując „Córki latarnika” nie sądziłam, iż tak zapadnie mi w głowie! Książka idealna na dwa zimne wieczory z herbatą pod kocykiem!

Dziewczyna w momencie odpracowywania kary nie sądziła że dowie się takich rzeczy o swoim życiu i ukochanym dziadku. Historia zapierająca dech w piersi od samego początku.

Po przeczytaniu mąci w głowie, oczywiście w pozytywny sposób! Osobiście jak skończyłam to cudo, musiałam porozmawiać z osobą która miała to za sobą i okazuje się że miałyśmy odrobinę inny punkt widzenia...

wypożyczyłam książkę tylko ze względu na tytuł ( lubię latarnie morskie),a jednak było warto. Rzadko wystawiam opinie, tu jednak stwierdziłam, że trzeba. Lektura z zaskakującym zaskoczeniem, przyjemną fabułą, a co najważniejsze prowadzona przyjemnie i gładko. Ciężko się od niej oderwać, a wpleciona w powieść tajemnica nie pozwala odłożyć książki. Autorka dobrze kreuje wizerunki głównych bohaterów, krok po kroku pozwala zajrzeć nam w ich myśli. Opowieść ciekawa i barwna, zachęca aż do odwiedzenia wszystkich wymienionych w niej wysp i jeziora.
szczerze polecam na letnie wieczory i nie tylko :)

wypożyczyłam książkę tylko ze względu na tytuł ( lubię latarnie morskie),a jednak było warto. Rzadko wystawiam opinie, tu jednak stwierdziłam, że trzeba. Lektura z zaskakującym zaskoczeniem, przyjemną fabułą, a co najważniejsze prowadzona przyjemnie i gładko. Ciężko się od niej oderwać, a wpleciona w powieść tajemnica nie pozwala odłożyć książki. Autorka dobrze kreuje...

Dobra, chociaż trochę przewidywalna. Ładnie nakreślony obraz jeziora i ciekawa praca latarnika.

Dobra, chociaż trochę przewidywalna. Ładnie nakreślony obraz jeziora i ciekawa praca latarnika.

Piękne widoki na jezioro ,które zna niejeden secret. Które było świadkiem pięknych i tragicznych momentów. Niejedna tajemnica ,zapisana na pożółkłych kartkach pamiętnika. Piękna i wzruszajáca ksiáżka. Polecam.

Piękne widoki na jezioro ,które zna niejeden secret. Które było świadkiem pięknych i tragicznych momentów. Niejedna tajemnica ,zapisana na pożółkłych kartkach pamiętnika. Piękna i wzruszajáca ksiáżka. Polecam.