Czerwony Parasol
- Kategoria:
- kryminał, sensacja, thriller
- Wydawnictwo:
- Initium
- Data wydania:
- 2018-01-19
- Data 1. wyd. pol.:
- 2016-01-01
- Liczba stron:
- 592
- Czas czytania
- 9 godz. 52 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788362577644
- Tagi:
- literatura polska manipulacja Moskwa powieść sensacyjna rodzina samotność służby specjalne tajny wywiad wyścig z czasem zabójstwo zemsta
Zimowa Moskwa. Siedemnastoletnia Tatiana, wracając z treningu gimnastyki, nie wie jeszcze, że jej życie za chwilę zmieni się nieodwracalnie. Kiedy w swoim domu, w zamożnej dzielnicy miasta, znajduje brutalnie zamordowanych rodziców i siostrę, nie pozwala sobie na rozpacz. Działa instynktownie, wiedziona twardym sportowym charakterem. Zabezpieczona przez ojca, odkrywa w domowej skrytce tajemnicze ampułki i pendrive’a. Los nie dał jej wyboru − musi dorosnąć, musi podejmować decyzje, od których zależy jej życie i dużo, dużo więcej. Czy wykaże się bezwzględnością? Czy będzie potrafiła zabić z zimną krwią? Liczy się wykonanie zadania.
Czerwony Parasol to oparta na faktach historia, wyciągnięta z tajnych akt służb specjalnych. Od początku do końca trzyma czytelnika w niesłabnącym napięciu, zaskakując nagłymi zwrotami akcji. Wyraźne wątki polityczno-historyczne stanowią mocne tło szpiegowskiej, kryminalnej akcji, która toczy się w różnych krajach i na różnych kontynentach. Książka odsłania tajne metody działania służb specjalnych, zachowując jednocześnie lekkość przekazu i barwny, często dowcipny styl. Powierzając młodej dziewczynie rolę głównej postaci, autor w odważny sposób przełamuje stereotyp bohatera powieści sensacyjnej, dbając przy tym o zachowanie konwencji gatunku.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
James Bond w wystrzępionych szortach
Na samym początku chcę zaznaczyć, że starałam się ograniczyć do minimum wyrażanie moich osobistych opinii na temat działań tajnych służb i polityki jako takiej i całkowicie skupić się na interpretacji tekstu.
„Czerwony Parasol” to powieść o porachunkach między CIA, MOSADEM i KGB. Gdzie w takim przypadku może być miejsce dla nastoletniej dziewczyny? Otóż jest i to nawet całkiem spore. Za pośrednictwem ojca Tatiana weszła w posiadanie pewnego specyfiku i ścisłej dokumentacji na jego temat i teraz ma na głowie agentów tajnych służb trzech niezależnych państw. Trochę tego dużo jak na jedną nastolatkę, ale Tatiana ma niebywałe szczęście i trafia pod skrzydła organizacji zwanej „Czerwonym Parasolem”, gdzie uczy się podstawowych zasad życia w konspiracji. Dosyć szybko okazuje się, że dziewczyna ma zadatki na prawdziwego agenta i postanawia całą sytuację obrócić na swoją korzyść. Dodatkowo motywuje ją fakt, że najprawdopodobniej jedna z tych organizacji jest odpowiedzialna za zamordowanie jej rodziców i młodszej siostry. Słowem, dziewczyna jest żądna zemsty i wyrusza na osobistą krucjatę przeciwko domniemanym zabójcom, a dzięki pomocy swojego opiekuna a zarazem kochanka nieustannie udaje jej się wodzić przeciwników za nos. Ale oczywiście do czasu, jednak jej działania zdołają przyprawić o ból głowy niejednego zawodowca i „pieszczotliwie” zostaje porównana do Jamesa Bonda – tyle że w postrzępionych szortach.
Dla mnie spódnice są nadal i zapewne zawsze pozostaną atrybutem kobiecości. I dla wielu dziewczyn i kobiet również, biorąc pod uwagę długość noszonych przez nie spódnic i sukienek. Tatiana nie jest w tym wypadku wyjątkiem, ale (w przeciwności do większości) posługuje się swoją kobiecością w przemyślany i niewulgarny sposób. Jednak mimo całej tej pozy twardzielki, Tatiana nadal pozostaje dzieckiem, może bardziej dojrzałym emocjonalnie od swoich rówieśników, ale jednak dzieckiem, które w drastyczny sposób zostało zmuszone dorosnąć w ciągu kilku godzin. Tak gwałtowna zmiana nie pozostaje bez śladu i wraz z rozwojem fabuły często widać tą gniewną naiwność tak charakterystyczną dla młodego wieku.
Na początku akcja jest bardzo intensywna, ale potem tempo zwalnia niemal do zera. Bardzo dobrze, że Mrok poświęcił trochę czasu, aby opisać aklimatyzację Tatiany w nowym otoczeniu, ale niektóre rzeczy naprawdę mógłby pominąć. Chodzi na zakupy i kupuje ciuchy – super. Znalazła sobie chłopaka i przez większość czasu nie wychodzi z łóżka? Też dobrze. Ale po co poświęcać temu ciągiem ponad sto stron? Gdyby zamiast tego autor postanowił rozłożyć to na fragmenty i powplatać w fabułę, byłoby znacznie lepiej. Co oczywiście nie oznacza, że jest źle, bo później historia znowu nabiera rumieńców i czytelnik zastanawia się co następnym razem wykombinuje główna bohaterka. Jednak w niektórych momentach Mrok moim zdaniem przesadził, ale możliwe że wynika to z faktu, że w głowie nie chce mi się pomieścić jak zwyczajna dziewczyna może wpaść na tak odważne rozwiązania.
A teraz coś o samym autorze. Pod pseudonimem Wiktor Mrok kryje się Jurij Jakow – emerytowany wojskowy i technokrata, posiadający również gruntowną wiedzę z dziedziny psychologii i socjologii, których znajomość wielokrotnie znalazła zastosowanie w jego zawodowej karierze. Dodając jeszcze do tego jego osobiste doświadczenia i obserwacje z licznych podróży służbowych, można mieć pewność, że autor doskonale wie o czym pisze. I bardzo dobrze, gdyż dzięki temu „Czerwony Parasol” został napisany z realniejszej perspektywy niż większość pozycji typowych dla literatury sensacyjnej. Jednak, jak sam Jakow zaznacza, jego książka nie jest ani dokumentem, ani faktografią – to nadal thriller sensacyjny. W sumie to nawet nie wiadomo czy dziewczyna, mająca być pierwowzorem głównej bohaterki, w ogóle istniała. A jeśli nawet to z pewnością opis jej życia w nowym „domu” to czysta fikcja, bo szczerze wątpię, żeby takie nic nieznaczące szczegóły znalazły się w aktach tajnych służb. Chociaż kto to może wiedzieć.
„Czerwony Parasol” rekomenduję przede wszystkim miłośnikom literatury sensacyjnej (prawdziwi fani powinni być zachwyceni), ale nawet osoby nieprzepadające za aferami szpiegowskimi, uszczkną coś dla siebie. Dla mnie ta pozycja była miłą odmianą od thrillerów, które miałam okazję recenzować i jeśli kiedykolwiek Jurij Jakow zdecyduje się na napisanie kolejnej książki, to z chęcią się z nią zapoznam.
Natalia Neisser
Oceny
Książka na półkach
- 531
- 305
- 74
- 22
- 7
- 7
- 7
- 7
- 5
- 3
Cytaty
Mężczyzna ponownie głośno się roześmiał. - Mam na imię Borys. - Wykonał taki ruch, jakby chciał podać jej rękę. I wtedy stało się coś, co wprawiło w zdumienie wszystkich trzech mężczyzn znajdujących się w pokoju. Borys zawadził dłonią o stojącą filiżankę, strącając ją wraz ze spodeczkiem ze stołu. Jednak ani spodeczek, ani filiżanka nie dotarły do podłogi, gdzie niechybnie by s...
Rozwiń
Opinia
Przeglądając jakiś czas temu zasoby internetu natknęłam się na artykuł zamieszczony przez tygodnik „Polish Express”, pt. "Premier Theresa May domaga się Jamesa Bonda w... spódnicy!". Pomysł nie jest nowy, sugestie, aby w kultowego agenta 007 wcieliła się kobieta pojawiają się często, tym bardziej że kobiece kino szpiegowskie ma się całkiem dobrze. Dość wspomnieć kreację Noomi Rapace w "Tożsamości zdrajcy" z 2017 r. Dlaczego wspominam o tym przystępując do recenzji kolejnej książki? Ano dlatego że znalazłam literacką odpowiedź na pragnienie brytyjskiej premier. Jeśli kiedykolwiek dokonano by adaptacji filmowej powieści "Czerwony Parasol" jej autor, Wiktor Mrok, nie powstydziłby się swoich pomysłów. Opisał historię, po części opartą na faktach, wyjętą z tajnych akt służb specjalnych, tworząc szpiegowsko - sensacyjną opowieść, trzymającą w napięciu i dającą czytelnikowi dużo dobrej rozrywki.
"Czerwony Parasol" to powieść, która przypomniała mi moją licealną przygodę z twórczością Roberta Ludluma, gdy zaczytywałam się w kolejnych tomach serii o przygodach Jamesa Bourne'a. Nie tylko za sprawą bezpośrednich odniesień do słynnego bohatera, zawartych w książce, ale również, a może przede wszystkim, dlatego że Wiktor Mrok napisał swoją opowieść w stylu, który bardzo lubię. Jest w niej wartka akcja, nie ma czasu na nudę (choć bywają momenty nieco spowalniające całość), intryga pobudzająca ciekawość, nawiązanie do prawdziwych wydarzeń, szpiedzy, nowoczesne gadżety i dużo, dużo więcej elementów, które lubię w książkach ukazujących działania tajnych agentów międzynarodowych służb specjalnych.
"Czerwony Parasol" opowiada historię, w której głównym trybikiem jest młoda, zaledwie siedemnastoletnia dziewczyna, mieszkanka Moskwy, uczennica z dobrego domu, trenująca gimnastykę artystyczną. Pewnego dnia, po powrocie do domu, znajduje brutalnie zamordowaną rodzinę. Przerażona, ale działająca pod wpływem wyjątkowego instynktu, jak również kierowana wskazówkami zmarłego ojca, Tatiana odnajduje w domowym sejfie tajemniczą zawartość ampułek, która staje się przedmiotem pożądania międzynarodowych agencji wywiadowczych.
W wyniku tych wydarzeń młoda i niedoświadczona gimnastyczka zmienia diametralnie swoje dotychczasowe życie, stając się adeptką sztuki szpiegowskiej, pod czujnym okiem ludzi skupionych wokół tajnej organizacji Czerwony Parasol. Początkowo dość nieporadna i naiwna, z czasem zmienia się w prawdziwą femme fatale.
W tym miejscu warto dodać, że kreacja bohaterki powieści sensacyjnej udała się autorowi znakomicie. Przyznam, że początkowo miałam pewne obawy. Jak poradzi sobie nastolatka w świecie zarezerwowanym dla dorosłych i męskich bohaterów? Wszak przyzwyczajona jestem do, wspomnianych już wcześniej, Jamesa Bonda i Jasona Bourne'a. Czy to wszystko nie okaże się jedynie ładnie opakowanym kiczem? Tak się nie stało. Wiktor Mrok umiejętnie pokazał, że niemożliwe może być całkiem wiarygodne. Nastoletnie dziewczę może szybko dorosnąć, zmienić swoje życiowe priorytety, wykazać się predyspozycjami, o jakie nikt by jej nie podejrzewał. Nawet ona sama. Dość powiedzieć, że bohaterka powieści "Czerwony Parasol" jest piękna, bardzo inteligentna, w głębi serca i duszy poszukująca ciepła i zrozumienia. Ponieważ została brutalnie potraktowana przez los, bardzo szybko zakochuje się miłością infantylną, ale to można jej wybaczyć, skoro ma tylko siedemnaście lat. Jej zachowania mogą denerwować, wprowadzony wątek miłosny może wydawać się naciągany, z drugiej jednak strony może właśnie przez to postać Tatiany Siergiejewicz jest bardziej wiarygodna, niż gdyby przez cały czas zachowywała się jak wyszkolony automat. Jak to mówią, dziewczyna ma charakterek, a jej ogromnym atutem w świecie zdominowanym przez twardych zawodników jest młodość. Dla nastolatki z "Czerwonego Parasola" wszystko jest możliwe.
Główną osią powieści jest postać Tatiany, ale równie ważna jest gra, którą toczą pomiędzy sobą międzynarodowe agencje wywiadowcze. Stawką w grze jest dostęp do nowego rodzaju broni, będącej efektem projektu, nad którym w latach pięćdziesiątych i sześćdziesiątych XX wieku pracowali naukowcy w różnych rejonach świata. O jednym z nich, prawdziwym, autor powieści wspomina w jednym z przypisów kończących książkę. Powieść w jakiejś części została oparta na faktach, zaczerpniętych z tajnych akt służb specjalnych. Wiktor Mrok dodał wiele od siebie, ale nie potrafię powiedzieć, w których momentach. Bo czyż mogę stwierdzić autorytatywnie, że nadal nie są prowadzone badania, wokół których toczy się morderczy wyścig międzynarodowych agentów. Gdy kilka lat temu czytałam książkę Jona Ronsona "Człowiek, który gapił się na kozy" opisy postaci i działalność szpiegów o zdolnościach parapsychicznych też wydawała mi się niemożliwa, dopóki nie wprowadzono niekonwencjonalnych metod do walki z terroryzmem. Dzisiaj nie wydaję już tak łatwo opinii, które mogłyby zdeprecjonować fabułę powieści sensacyjnych. Zwłaszcza gdy wiem, że bywa oparta w części lub w całości na faktach.
Wiktor Mrok napisał książkę, którą czyta się z prawdziwą przyjemnością. Powieść ma dobre tempo, wiarygodną fabułę, ciekawych bohaterów. Ponadto na uwagę zasługuje dobry styl autora, który pisze dojrzale, wprowadza soczyście brzmiące dialogi, odpowiednią dozę sarkastycznego humoru, a także odniesienia do współczesnej popkultury.
"Czerwony Parasol" to powieść trzymająca dobry poziom, zarówno w gatunku sensacji, jak i w zakresie powieści szpiegowskiej. Zawiera różnorodne wątki, nawiązania do historii, odsłania działalność i metody działania służb specjalnych w odmiennych kręgach kulturowych.
Przeczytałam, odbyłam podróż do wielu zakątków świata, zwiedziłam siedziby korporacji, wielkich banków, przyjrzałam się metodom pracy prawdziwych agentów, posmakowałam życia w nowoczesnym apartamentowcu w sercu Sztokholmu (swoją drogą muszę w przyszłości poszukać śladów Tatiany w tym mieście), przypomniałam sobie smak różowego szampana i poczułam magię wielkich pieniędzy, które są w stanie otworzyć każde drzwi. Zrozumiałam również, jak wielka moc może drzemać w niepozornej pomadce do ust. Drogie Panie, może i Wy odkryjecie w sobie duszę szpiega. Eleganckiego i pełnego zapału. Jak bohaterka powieści "Czerwony Parasol". Zachęcam do lektury i polecam serdecznie.
Przeglądając jakiś czas temu zasoby internetu natknęłam się na artykuł zamieszczony przez tygodnik „Polish Express”, pt. "Premier Theresa May domaga się Jamesa Bonda w... spódnicy!". Pomysł nie jest nowy, sugestie, aby w kultowego agenta 007 wcieliła się kobieta pojawiają się często, tym bardziej że kobiece kino szpiegowskie ma się całkiem dobrze. Dość wspomnieć kreację...
więcej Pokaż mimo to