Kolejny tom cyklu, tym razem w przekładzie Copernicus Corporation, przynosi kilka opowiadań przybliżających realia trzydziestego pierwszego tysiąclecia (jakkolwiek nierealnie to brzmi). Poziom miniatur jest w miarę równy, czyta się to szybko, przyjemność jest właściwa (szczególnie dla amatorów uniwersum). Jedyne, co wywołuje czasem ból zębów to korekta, a raczej jej brak w kilku, może kilkunastu miejscach. Literówka pojawia się nawet na okładce książki.

W mojej ocenie perełką jest „Ostatni Kościół” z zaskakującą tożsamością Objawienia i świetnie poprowadzoną linią fabularną do końca, który nieunikniony i tak musiał nadejść. Doskonały jest również „Głos”, szczególnie na pierwszych stronach, gdzie plastycznie opisano klimat rodem z survival horroru znanego choćby z Obcego.

Część opowiadań to bardziej wyrafinowany „wygrzew” („Wilk u bram”, „Dzieci Burzy”), stawiający jednak zasadnicze pytania i wątpliwości co do idei nawracania zagubionych cywilizacji na jedyną prawdziwą ideę imperialnej prawdy.

Mała ciekawostka - motywem przewijającym się prawie przez każde opowiadanie (i nowością w cyklu) jest teleportacja i przybliżenie jej działania w czasach Herezji.

https://bugzinahead.blogspot.com/2018/03/nick-kyme-lindsey-priestley-z-dziejow.html

Kolejny tom cyklu, tym razem w przekładzie Copernicus Corporation, przynosi kilka opowiadań przybliżających realia trzydziestego pierwszego tysiąclecia (jakkolwiek nierealnie to brzmi). Poziom miniatur jest w miarę równy, czyta się to szybko, przyjemność jest właściwa (szczególnie dla amatorów uniwersum). Jedyne, co wywołuje czasem ból zębów to korekta, a raczej jej brak w...