Kolejność Chronologiczna : 3

Antologia Prymarchów Krew Imperatora. Te krótkie historie są luźno związane z ideą dziedziczenia i dają dobry wgląd w prezentowane legiony oraz ich wpływ na ich Prymarchów, bezpośrednio lub w inny sposób. Kiedy jest dobrze, ta seria dodaje subtelnej głębi i niuansów do istniejącej wiedzy, a kiedy jest źle, po prostu dostajesz ekspozycję i eksplozje. Na szczęście ta kolekcja jest dobra.

Dostajemy rzadkie i odpowiednio ponure spojrzenie na Cthonię od Grahama McNeilla, które pozostawiło mi nadzieję, że dostanie powieść Horusa, podczas gdy Nick Kyme bada dobrze wydeptane ścieżki kultury Fenrisian, ale nadal udaje mu się dostarczyć ładnie oryginalne spojrzenie na wpływ Russa.

Dostajemy również coś, czego brakowało w serii HH - lojalistyczni marines doświadczający egzystencjalnych wątpliwości. Wpis Andy'ego Clarke'a przypomniał mi Kapitana Lexa Iana Watsona - w końcu Pięść to wojownik ...

Tysiąc synów jest zawsze mile widzianych w każdej antologii, a David Guymer przedstawia naprawdę wąską historię, która daje wspaniały obraz ich relacji z Magnusem, szerszego Imperium i samego osnowy na stosunkowo niewielkiej liczbie stron.

Zarówno Mike Brooks, jak i Chris Wraight napisali o swoich reprezentatywnych legionach w tej książce w innym miejscu, a to pokazuje - odpowiednio przybijają postać Legionu Alfa i Straży Śmierci i dodają ciekawej głębi do swoich skomplikowanych relacji z ich Prymarchą (ami).

Kolejność Chronologiczna : 3

Antologia Prymarchów Krew Imperatora. Te krótkie historie są luźno związane z ideą dziedziczenia i dają dobry wgląd w prezentowane legiony oraz ich wpływ na ich Prymarchów, bezpośrednio lub w inny sposób. Kiedy jest dobrze, ta seria dodaje subtelnej głębi i niuansów do istniejącej wiedzy, a kiedy jest źle, po prostu dostajesz ekspozycję i...