Fakt, że powieść Johna Greena, otrzymała nagrodę książki roku zgodnie z opinią czytelników, powinien mówić sam za siebie. Ja niestety chyba nie kupuję tego zachwytu i zaraz wyjaśnię dlaczego.

Historia opowiada o nastolatce Azie, która ma zaburzenia obsesyjno-kompulsywne i nie radzi sobie z pewnymi aspektami własnego życia. Jej przyjaciółka, wciąga ją w historię ucieczki zdefraudowanego milionera, aby uzyskać pieniądze z nagrody za jego odnalezienie. W międzyczasie bohaterka zawiązuje skomplikowaną relację z synem zbiega, którego znała od kilku lat.

Tyle z opowieści o głównych wątkach, które są jednotorowe i bardzo proste. Nie mogłam liczyć na skomplikowaną zagadkę i jak już ktoś wcześniej stwierdził, książka właściwie nie posiada fabuły. Pisana w pierwszej osobie czasu przeszłego opowieść, skupia się na osobie Azy, jej uczuciach i przemyśleniach. I w tym miejscu zaczynają się schody, ponieważ nasza bohaterka jest naprawdę pokręcona. Myśli o tym, że kierują nią mikroby, które rozwijają się w jej organizmie, ponadto cały czas 'rozwala' rankę na palcu, dezynfekuje ją i zawija nowym plastrem. Opisy bakterii, kolonizacji organizmu, krwi i ropy, sączącej się z rany, mówiąc szczerze, totalnie mnie obrzydzały. Sam problem takich zaburzeń i konieczność otrzymywania i dawania pomocy, jest bardzo ważny, a fakt że autor sam zmaga się z tą chorobą, zdecydowanie ma duże znaczenie, jednak nie do końca mnie to przekonuje. Są też oczywiście głębsze myśli i przesłania, które zdecydowanie doceniłam, ale czy dla kilku cytatów warto wpaść w tą 'spiralę' samodestrukcji bohaterki?

"Zawsze mówimy, że żyjemy pod gwiazdami. Oczywiście tak nie jest - nie istnieje góra ani dół, a gwiazdy otaczają nas zewsząd. Ale przyjemnie jest myśleć, że żyjemy pod nimi. Język tak często gloryfikuje ludzi - tylko o nich mówimy "ktoś"; pozostałe zwierzęta to "coś" - ale przynajmniej umieszcza nam gwiazdy nad głową."

Chyba niekoniecznie mnie ta pozycja przekonuje, tym bardziej, że zupełnie nie podeszło mi zakończenie. Nie wiem czy polecam i na tym poprzestanę.

https://angeliconpoint.blogspot.com/

Fakt, że powieść Johna Greena, otrzymała nagrodę książki roku zgodnie z opinią czytelników, powinien mówić sam za siebie. Ja niestety chyba nie kupuję tego zachwytu i zaraz wyjaśnię dlaczego.

Historia opowiada o nastolatce Azie, która ma zaburzenia obsesyjno-kompulsywne i nie radzi sobie z pewnymi aspektami własnego życia. Jej przyjaciółka, wciąga ją w historię ucieczki...