Co sobie pomyślałam jak przeczytałam opis "Na krawędzi wszystkiego"? W głowie miałam historię, w której Nizina jest jakąś odizolowaną kotliną w górach, w której przebywają mordercy, postępujący według kodeksu. Kiedy jeden z nich wyrusza dokonać kolejnej zbrodni, zostaje zauważony przez młodą dziewczynę, ale nie jest w stanie jej usunąć jako niepotrzebnego świadka. To wydarzenie sprawia, że chce zmienić swoje postępowanie, uratować siebie i dziewczynę. Byłoby pięknie, nieprawdaż?
Cóż, okazuje się, że książka mknie w zupełnie innym kierunku i ma w sobie więcej wątku fantastycznego niż wskazuje na to opis czy nawet okładka. Wspomniana Nizina jest krainą mroku, a Łowcy zbierają grzeszne dusze, aby przekazać je rządnym krwi lordom. Iks ratuje Zoe, która nie powinna była widzieć rytuału poprzedzającego wyrwanie duszy z ludzkiego ciała, a dalej akcja mknie przeplatając historie z przeszłości bohaterów, ich próby walki o własne szczęście i zapomnienie o bólu czy samotności.
Powiem szczerze, że wyrywając poszczególne rozdziały z tej książki można by dopatrzeć się romansu dla młodzieży, obyczajówki i fantastyki. Obyczajowy wątek jest całkiem przyjemny, romans delikatnie kuleje, jednak jeśli chodzi o część fantastyczną to przyznam się, że wiele zdarzeń kolokwialnie "kupy się nie trzyma", a jako, że jestem fanką gatunku, razi mnie to dosyć mocno.
Książka kończy się w sposób dla mnie niezrozumiały i mówiąc szczerze, nie będę z utęsknieniem oczekiwała na kolejny tom (oby nie tomy!).

https://angeliconpoint.blogspot.com/

Co sobie pomyślałam jak przeczytałam opis "Na krawędzi wszystkiego"? W głowie miałam historię, w której Nizina jest jakąś odizolowaną kotliną w górach, w której przebywają mordercy, postępujący według kodeksu. Kiedy jeden z nich wyrusza dokonać kolejnej zbrodni, zostaje zauważony przez młodą dziewczynę, ale nie jest w stanie jej usunąć jako niepotrzebnego świadka. To...