Lubię różnorodność. Czytam niemalże wszystko. A #niewidzialna przykuła moją uwagę okładką.

Wiedziałem, że to książka młodzieżowa i bardziej skierowana do dziewczyn niż do chłopaków. Mimo wszystko zacząłem lekturę i było dobrze. Główna bohaterka przypominała mi momentami Carrie od Stephena Kinga.

Vicky jest bardzo nieśmiała. Do tego stopnia, że zwykłe „jestem” powiedziane w szkole przy sprawdzaniu obecności bywa dla niej trudne. Dobrze radzi sobie z grafiką komputerową i tworzy profil #observi , który szybko zdobywa popularność. Vicky jest anonimowa i dba o to, aby tak pozostało.

Fabuła jest prosta, życiowa, prawdziwa. Ukazuje problem i na przykładzie Vicky pokazuje, że można go przezwyciężyć. Trzeba jednak nieco odwagi, aby wyjść ze swojej strefy komfortu, ale także dużo wsparcia od bliskich. Warto zatem rozmawiać o swoich uczuciach i emocjach.

Naprawdę warto sięgnąć, bo książka pokazuje jak wygląda życie szesnastolatki, która ma problem z nieśmiałością. Pokazuje również jak wyglądają jej relacje w szkole, pierwsze imprezy, relacje z rówieśnikami i te wszystkie inne około szkolne tematy.

Mi czytało się bardzo dobrze i momentami przenosiłem się w czasie do swojego liceum. Poczułem się, jakbym znów miał te naście lat. Chociaż? Ja zawsze czuje się młodo :-)

Lubię różnorodność. Czytam niemalże wszystko. A #niewidzialna przykuła moją uwagę okładką.

Wiedziałem, że to książka młodzieżowa i bardziej skierowana do dziewczyn niż do chłopaków. Mimo wszystko zacząłem lekturę i było dobrze. Główna bohaterka przypominała mi momentami Carrie od Stephena Kinga.

Vicky jest bardzo nieśmiała. Do tego stopnia, że zwykłe „jestem” powiedziane...

Z początku książka „#niewidzialna” nie przemawiała do mnie, nie umiałam się w nią wkręcić. Co tu dużo mówić, główna bohaterka jest dość denerwująca. Najpierw myślałam, że to kolejna z wielu wstydliwych, małomównych, zahukanych, wyśmiewanych, jednak jej zachowania były tak dziwaczne, tak irracjonalne, że sobie pomyślałam, co za… I wtedy mnie olśniło! Że to nie książka o kolejnej zahukanej dziewczynie, która niby wstydliwa, ale jak już coś powie to wszystkim idzie w pięty. Nie. To jest naprawdę historia o dziewczynie wstydliwej chorobliwie, z prawdziwym problemem fobii społecznej. To, co dla nas wydaje się być czymś normalnym, dla niej wydawało się niesamowitym wysiłkiem, jak zwykłe powiedzenie „obecna” podczas lekcji. Wówczas ta książka przemówiła do mnie. Zaczęłam ją czytać z coraz większym zainteresowaniem, obserwując kolejne absurdalne zachowania Vici i kibicując jej podczas jej bardzo powolnego wychodzenia ze skorupy. Choć nie zawsze potrafiłam ją zrozumieć i jej zachowania wydawały mi się wyolbrzymione, to myślałam sobie: kurcze może jednak są osoby, które tak się właśnie czują wśród ludzi. Co więcej, niekiedy odnajdywałam siebie w zachowaniu Vici, widziałam odbicie swoich czasem absurdalnych lęków i fobii (przed telefonem do obcej osoby, przed jazdą samochodem w nowe nieznane miejsce etc.). Uważam, że jest to naprawdę mądra, warta przeczytania młodzieżówka, poruszająca poważny i bardzo prawdziwy problem. Niezrozumienie przez innych, zmuszanie do pewnych rzeczy wbrew sobie (jak tu przez mamę Vici, która widziała, że coś złego dzieje się z jej córką, ale próbowała pomóc w zły sposób) i lęk przed wyśmianiem, byciem w centrum uwagi. Bardzo ciekawe były wątki znajomych Vici ze szkoły, którzy mimo chodem również zyskali status bohaterów tej książki, a także przyjaciół bohaterki. Ten proces było powolny, ale dzięki temu realistyczny. Również świetną postacią był Lipton, oh pokochałam tego chłopaka. Podobało mi się też, że nareszcie ktoś porusza wątek popularności w necie jako coś pozytywnego, nie skupiając się tylko na hejcie. Tutaj Vici przyjmując swoje instagramowe alter ego robi coś dobrego i pokazuje, że ludzie z problemami podobnymi, jak ona mogą w sieci wreszcie się otworzyć, zwłaszcza będąc anonimowym. Oczywiście Vici w pewnym momencie się zatraca. Jest zbyt zapatrzona w siebie, w swoje problemy i chorobę, żeby wyciągnąć rękę do przyjaciółki, żeby zainteresować się jej dramatem, którego nie dostrzega, a raczej jest zbyt urażona, żeby go dostrzec. Choć ten wątek był nieco przewidywalny, to sprawił, że końcówkę czytałam z zapartym tchem. Przez tę samolubność Vici traciła u mnie kolejne punkty sympatii, a z drugiej strony dzięki temu wszystkiemu była bardzo realna, a nie wyidealizowana. Myślę, że każdy w tej historii znajdzie coś dla siebie. Jest ona na swój sposób ciepła, otwiera oczy i pokazuje, że może być lepiej, trzeba tylko powiedzieć głośno, że potrzebuje się pomocy lub po prostu zauważyć drugiego człowieka.

Z początku książka „#niewidzialna” nie przemawiała do mnie, nie umiałam się w nią wkręcić. Co tu dużo mówić, główna bohaterka jest dość denerwująca. Najpierw myślałam, że to kolejna z wielu wstydliwych, małomównych, zahukanych, wyśmiewanych, jednak jej zachowania były tak dziwaczne, tak irracjonalne, że sobie pomyślałam, co za… I wtedy mnie olśniło! Że to nie książka o...

Szybko się czyta, napisana raczej łatwym językiem, z mnóstwem nawiązań do popkultury.
Naprawdę polubiłam się z bohaterką, właściwie większość bohaterów książki jest naprawdę do polubienia. Na pierwszy rzut oka to zwykła młodzieżówka, jednak myślę, że można naprawdę wiele wynieść z tej historii. A jeśli ktoś poczuje się samotny, to ta książka potrafi podnieść na duchu.

Szybko się czyta, napisana raczej łatwym językiem, z mnóstwem nawiązań do popkultury.
Naprawdę polubiłam się z bohaterką, właściwie większość bohaterów książki jest naprawdę do polubienia. Na pierwszy rzut oka to zwykła młodzieżówka, jednak myślę, że można naprawdę wiele wynieść z tej historii. A jeśli ktoś poczuje się samotny, to ta książka potrafi podnieść na duchu.

"#niewidzialna" to lekka, młodzieżowa powieść podejmująca jednak niebłahe tematy takie jak fobia społeczna, wyobcowanie i samotność.

Vicky Decker musi radzić sobie z własnymi lękami oraz z samotnością, wynikającą z braku przyjaciółki, która przeprowadziła się i która wcześniej chroniła Vicki przed życiem i ludźmi, będąc dla niej tarczą, podporą i filarem, dzięki któremu Vicki nie musiała pokonywać swoich lęków. Teraz dziewczyna musi sama za siebie żyć i radzić sobie ze swoimi lękami, a założony przez nią profil na instagramie zdaje się jej w tym pomagać.

Książka ta jest wartościowa, pokazuje problemy osób skrajnie nieśmiałych, takich, które boją się wychylać, w obawie przed wyśmianiem, boją się być sobą, żeby nie zostać skreślonymi. Książka jest o niesieniu pomocy innym mimo lęku, o tym, że każdy z nas, obojętnie jak idealny by się wydawał, jest człowiekiem i ma swój bagaż, który musi dźwigać. "#niewidzialna" zwraca uwagę na samotnych ludzi, którzy nie napraszają się o uwagę, a jednak jej bardzo potrzebują. Książka jest apelem o dostrzeżenie tych, którzy stoją na uboczu, a naprawdę niewiele nieraz trzeba, żeby pomóc. Z całego serca polecam. To lekka, przyjemna, ale i wartościowa lektura.

"#niewidzialna" to lekka, młodzieżowa powieść podejmująca jednak niebłahe tematy takie jak fobia społeczna, wyobcowanie i samotność.

Vicky Decker musi radzić sobie z własnymi lękami oraz z samotnością, wynikającą z braku przyjaciółki, która przeprowadziła się i która wcześniej chroniła Vicki przed życiem i ludźmi, będąc dla niej tarczą, podporą i filarem, dzięki któremu...

Vicky jest bardzo nieśmiałą nastolatką. Nie lubi rzucać się w oczy i imrezować. Ma tylko jedną przyjaciółkę, z którą spędza każdy wolny czas i dzieli się swoimi przeżyciami. Niestety Jenna wraz ze swoja rodziną wyprowadza się do innej miejscowości. Pozostaje im tylko kontakt telefoniczny i przez media społecznościowe. Rozłąka z koleżanką wpływa negatywnie na Vicky. Chorobowa nieśmiałość przeszkadza jej w nawiązywaniu nowych znajomości. Ogarnia ją niepokój związany z wykluczeniem wśród rówieśników. Jedynym ratunkiem jest stworzenie fikcyjnego konta na Instagramie pod nazwą OBSERVI. Dziewczyna zamieszcza na stworzonym profilu swoje przerobione fotografie w Photoshopie i oznacza # samotność. Oczywiście nie można jej poznać na tych zdjęciach. Zyskuje dużą popularność, czego się nie spodziewała. Zamieszcza kolejne swoje nierozpoznawalne podobizny w różnych ciekawych miejscach. Uświadamia wszystkich, że samotni ludzie też pragną być zauwazani przez innych i potrzebują towarzystwa. Okazuje się, że jest bardzo dużo takich ludzi, którzy czują się samotni. Jej profil zyskuje kilkaset tysięcy obserwujących. Czy dziewczyna poradzi sobie z popularnością w sieci? Czy jej popularność w sieci przełoży się na życie towarzyskie? Czy nie stanie to się uzależnieniem i będzie potrzebowała pomocy terapeuty? Co daje nam ukrycie się pod nickiem i bycie niewidzialnym w sieci? Ta książka pomoże odpowiedzieć na te pytania.

Vicky jest bardzo nieśmiałą nastolatką. Nie lubi rzucać się w oczy i imrezować. Ma tylko jedną przyjaciółkę, z którą spędza każdy wolny czas i dzieli się swoimi przeżyciami. Niestety Jenna wraz ze swoja rodziną wyprowadza się do innej miejscowości. Pozostaje im tylko kontakt telefoniczny i przez media społecznościowe. Rozłąka z koleżanką wpływa negatywnie na Vicky....

Właśnie zamknęłam książkę.. cóż mogę o niej powiedzieć? Typowa młodzieżówka z motywem internetu, hasztagów, czy też przyjaźni i rodziny. Vicky Deecker to typowa licealistka, która w pewnym momencie zakłada nowe konto na Instagramie. Dzięki temu chce pomóc innym, jakże zdobywa popularność z dnia na dzień. Jest wiele kłamstw.. które potem wychodzą gdzieś w fabule. Sama okładka mnie zachęciła, od dawna miałam ją upolowaną. Przyciągnęła mnie.. tak, że przeczytałam ją zaledwie w 2/3 dni. I nie żałuję. Końcówka była dosyć mocna!

Właśnie zamknęłam książkę.. cóż mogę o niej powiedzieć? Typowa młodzieżówka z motywem internetu, hasztagów, czy też przyjaźni i rodziny. Vicky Deecker to typowa licealistka, która w pewnym momencie zakłada nowe konto na Instagramie. Dzięki temu chce pomóc innym, jakże zdobywa popularność z dnia na dzień. Jest wiele kłamstw.. które potem wychodzą gdzieś w fabule. Sama...

mega! pomimo, że sama książka strasznie nudna, tak puenta trafia w moje serce

mega! pomimo, że sama książka strasznie nudna, tak puenta trafia w moje serce

Vicky Decker jest nastolatką, która po wyjeździe jej najlepszej przyjaciółki nie może znaleźć sobie nowych przyjaciół. Jest chorobliwie nieśmiała, nie lubi rzucać się w oczy i powiedzenie komuś „cześć” sprawia jej ogromny problem. Zakłada konto na Instagramie jako Observi, gdzie może udawać kogoś, kim nie jest, wstawiając przerobione zdjęcia. Jej profil zyskuje na popularności…
Gdyby nie akcja #czytamyniedoceniane zorganizowana przez @crimelpoint @jennifer_reads oraz @may.lostinlibrary, (nieważne, że skończyła się z jakiś miesiąc temu) nawet nie sięgnęłabym po tę pozycję. A to byłby ogromny błąd…
#Niewidzialna to książka, która pozwala ludziom zrozumieć osoby nieśmiałe i przekonać się, dlaczego one postępują tak, a nie inaczej. Kiedy poznawałam główną bohaterkę, widziałam u niej wiele moich cech, dzięki czemu mogłam się z nią utożsamić, ze względu na to, że sama borykam się z tym problemem.
Po przeczytaniu tej krótkiej powieści można przekonać się jaka jest potęga Instagramu, chociaż zabrakło mi trochę części o drugiej stronie medalu: w jednym z rozdziałów autorka zaczęła temat hejtu, ale ten wątek skończył się tak szybko, jak się zaczął.
W książce można dowiedzieć się, ile osób boryka się z samotnością, czy brakiem akceptacji. Nawet jeśli widzimy z pozoru idealną osobę, może okazać się, że ona zmaga się z jakimś poważnym problemem.
Książkę polecam absolutnie każdemu i nie rozumiem, dlaczego jest ona tak niedoceniana, niezauważalna i… niewidzialna?
„Nigdy nie myl odwagi z niezdolnością do odczuwania lęku. (…) Kiedy stawiasz czoło swoim lękom, żeby zrobić to, co należy, jesteś odważna.”

IG świat.wedlug.ksiazek

Vicky Decker jest nastolatką, która po wyjeździe jej najlepszej przyjaciółki nie może znaleźć sobie nowych przyjaciół. Jest chorobliwie nieśmiała, nie lubi rzucać się w oczy i powiedzenie komuś „cześć” sprawia jej ogromny problem. Zakłada konto na Instagramie jako Observi, gdzie może udawać kogoś, kim nie jest, wstawiając przerobione zdjęcia. Jej profil zyskuje na...

Jestem dosłownie po skończonej lekturze. Zajęło mi to dokładnie 12 godzin. Cóż powiedzieć, chciałam sięgnąć po niewymagającą książkę, taką dzięki której mogłabym się odprężyć po maratonie Schwab i się chyba trochę przeliczyłam.
Od kilkuset stron zastanawiałam się, jaką ocenę powinnam jej wystawić. Strzelałam, że będzie to między 7 a 10. Zdecydowałam się na 9. Nie uważam jej za książkę, która jest cudownym arcydziełem i wątpię, abym do niej wróciła. Natomiast sądzę, że jest to książka, która ma większy przekaz niż mogłoby się zdawać. To historia o lękach, przyjaźni oraz co istotne o tym, jak samotni zdajemy się być, mimo, że stoimy w tłumie ludzi.
Wydaje mi się, że jest to jedna z nielicznych książek, które tak bardzo pozwoliły mi się utożsamić z bohaterką. A przecież każdy z nas ma swoje problemy, lęki i czasami i nas łapie samotność. Dlatego, ta książka jest dla wszystkich samotnych, którzy czują się opuszczeni przez przyjaciół i którzy truchleją, gdy zauważą tygrysa. Ale jest to również książka dla tych, którzy mają nadzieję, że każdy problem ma swoje rozwiązanie. Jeżeli czujecie się czasami samotni, to pamiętajcie - że ja też, a tych od "ja też" są setki i miliony.

Jestem dosłownie po skończonej lekturze. Zajęło mi to dokładnie 12 godzin. Cóż powiedzieć, chciałam sięgnąć po niewymagającą książkę, taką dzięki której mogłabym się odprężyć po maratonie Schwab i się chyba trochę przeliczyłam.
Od kilkuset stron zastanawiałam się, jaką ocenę powinnam jej wystawić. Strzelałam, że będzie to między 7 a 10. Zdecydowałam się na 9. Nie uważam...

#niewidzialna @harpercollinspolska
Książka, która opowiada o dwóch obliczach człowieka.
Każdy z nas ma dwie lub więcej twarzy.
Każdy pragnie szacunku, przyjaciół , zainteresowania i w jakiś sposób uwielbienia czy to w domu, szkole , pracy , wśród znajomych/przyjaciół.
Na nasze "szczęście" powstały media społecznościowe, gdzie możemy pokazać to co chcemy, sami decydujemy o tym co mają widzieć inni i jak nas odbierać.
Czy bohaterka książki Vicky Decker sprosta zadaniu? Czy uda jej się połączyć elementy świata wirtualnego ze światem rzeczywistym? Czy zazna szczęścia ?

#niewidzialna @harpercollinspolska
Książka, która opowiada o dwóch obliczach człowieka.
Każdy z nas ma dwie lub więcej twarzy.
Każdy pragnie szacunku, przyjaciół , zainteresowania i w jakiś sposób uwielbienia czy to w domu, szkole , pracy , wśród znajomych/przyjaciół.
Na nasze "szczęście" powstały media społecznościowe, gdzie możemy pokazać to co chcemy, sami decydujemy o...