Kit bardzo przeżyła śmierć ojca. Zdruzgotana i załamana, zupełnie nie potrafi poradzić sobie z tą tragedią. Dziewczyna, była niegdyś popularna w szkole, jednak teraz nie chce z nikim rozmawiać. Chce totalnie odciąć się od wszystkich i w spokoju przeżywać swój ból, więc przysiada się do Davida. David choruje na zespół Aspergera. Przypadłość ta sprawia, że jest wycofany i przez to, w szkole uznawany za dziwoląga. Kit ma nadzieję, że nie będzie zmuszona się z nim rozmawiać i wreszcie odpocznie od swoich rówieśników, jednak nieoczekiwanie między nimi nawiązuje się więź.
Julie Buxbaum stworzyła prawdziwą i piękną historię, która porusza do głębi. Bohaterowie zostali bardzo dobrze wykreowali, byli realistyczni i naturalni. Z łatwością zaskarbią sobie sympatię czytelnika. Zarówno David, jak i Kit pozostaną w mojej pamięci na długi czas. Szczegóły choroby Davida zostały zgrabnie i wiarygodnie ukazane. Fascynującym przeżyciem, było wejrzenie w jego umysł i towarzyszenie mu podczas zmagań z codziennością. Mimo poruszanej trudnej tematyki, książka nie przytłacza swoim ciężarem. Przystępny i lekki w odbiorze styl autorki, pozwala na zaangażowanie się w fabułę i czerpanie czystej przyjemności z czytania. Całość jest okraszona delikatnym i szczerym humorem. Powieść dostarcza przeróżnych intensywnych odczuć, które niekiedy zapierają dech.

Kit bardzo przeżyła śmierć ojca. Zdruzgotana i załamana, zupełnie nie potrafi poradzić sobie z tą tragedią. Dziewczyna, była niegdyś popularna w szkole, jednak teraz nie chce z nikim rozmawiać. Chce totalnie odciąć się od wszystkich i w spokoju przeżywać swój ból, więc przysiada się do Davida. David choruje na zespół Aspergera. Przypadłość ta sprawia, że jest wycofany i...