Książka się dobrze zaczęła, myślałam, że to będzie jedna z tych dobrych. Niestety jak zwykle się pomyliłam. Ta książka ma wiele dobrych recenzji, więc więcej od niej oczekiwałam, a dostałam od niej tylko poczucie rozczarowania. Dlaczego?

Po pierwsze King miał być tym złym chłopcem. Niby był... zabijał.. właśnie to mi się nie podobało jak to robił tak bez wahania i co najważniejsze bez żadnych konsekwencji. Ale mniejsza z tym. Chodzi o to, że zachowywał się w stosunku do Doe bardzo słodko, miło... prócz jednej sytuacji ale mimo to spodziewałam się, że będzie surowszy wobec niej, no bo w sumie opis książki o tym mówi.

Myślę, że co do Doe nie mam żadnych obiekcji. Była osobą, którą opis akurat dobrze przedstawił i zachowywała się tak jak od takiej osoby oczekiwałam. King mnie trochę rozczarował. No i... ja muszę wspomnieć o Preppym. To przyjaciel Kinga i ta osoba jest jedynym powodem dzięki któremu mogę dać książce jakieś plusy. Uwielbiam jego humor i to jak rozprzestrzenia w okół siebie radość i śmiech. Sprawia, że ludzie się śmieją. Przeżył wiele, a potrafi się cieszyć z życia. To on powinien być głównym bohaterem, nie King. I zdecydowanie nie podoba mi się zakończenie jakie go spotkało.

A co do końcówki właśnie... tyle tam się działo, że miałam przesyt informacji. Dosłownie na dwóch ostatnich stronach książki są napisane dwie BARDZO ważne rzeczy, które spadły jakby z nieba. Nie uważam, że to źle, ale jednak poczułam się trochę przytłoczona. No i oczywiście to zakończenie naprawdę aż zmusza do sięgnięcia po kolejną część jednak ja tego nie zrobię. Szkoda mi niestety czasu.

Książka się dobrze zaczęła, myślałam, że to będzie jedna z tych dobrych. Niestety jak zwykle się pomyliłam. Ta książka ma wiele dobrych recenzji, więc więcej od niej oczekiwałam, a dostałam od niej tylko poczucie rozczarowania. Dlaczego?

Po pierwsze King miał być tym złym chłopcem. Niby był... zabijał.. właśnie to mi się nie podobało jak to robił tak bez wahania i co...