Jest to zbiór 5-ciu opowiadań różnych autorek.
Opowiadanie pani Meyer pt. ''Piekło na ziemi'' jest dobre, ale bez rewelacji. Zirytowało mnie że przez praktycznie przez wszystkie rozdziały nic się nie działo, a akurat gdy akcja się rozwijała, fragment się skończył.
Osobiście najbardziej spodobała mi się opowieść pani Cabot ''Córka likwidatora''. Fabuła nie jest jakoś szczególnie zaskakująca, ale podobał mi się taki luźny styl pisania. W sumie, gdyby autorka wydała całą książkę, to z pewnością bym po nią sięgnęła.
''Madison Avery i Żniwiarz Ciemności'' to fragment z ksiązki ''Umarli czasu nie liczą''. Ta opowieść była naprawdę w porządku i możliwe że kiedyś kupię całą książkę. Minus jest taki że w pewnych momentach strasznie były nudne fragmenty. Jakaś taka monotonność.
''Bukiecik'' był wspaniały. Chyba było to jedyne opowiadanie w którym zmieścił się i początek i koniec. Naprawdę świetny fragment.
No i ostatnie opowiadanie: ''Superdziewczyny nie płaczą''. Muszę się zgodzić z tym , że tytuł jest beznadziejny. Opowiadanie też ma w sobie jakąś monotonność i właściwie to nieraz można było aż zasnąć z nudów, ale jakoś przebrnęłam i w sumie nie jest najgorzej. ^^
Książka jest dobra... Jeśli ktoś nie ma co czytać to chyba w sumie może sięgnąć po nią. :D

Jest to zbiór 5-ciu opowiadań różnych autorek.
Opowiadanie pani Meyer pt. ''Piekło na ziemi'' jest dobre, ale bez rewelacji. Zirytowało mnie że przez praktycznie przez wszystkie rozdziały nic się nie działo, a akurat gdy akcja się rozwijała, fragment się skończył.
Osobiście najbardziej spodobała mi się opowieść pani Cabot ''Córka likwidatora''. Fabuła nie jest jakoś...