"Nikt nie policzy księżyców, co lśnią na jego dachach,
ani tysiąca wspaniałych słońc, co kryją się za jego murami."
- fragment wiersza z XVII wieku o Kabulu


"Tysiąc wspaniałych słońc" to przepięknie opisana, wzruszająca, a zarazem chwilami wstrząsająca opowieść o dwóch kobietach, które należą do różnych pokoleń, pochodzą z różnych rodzin i z różnych warstw społecznych - a mimo to, potrafią się zaprzyjaźnić. "Tysiąc wspaniałych słońc" to wspaniała historia kobiecej przyjaźni - przyjaźni pełnej oddania, poświęcenia i miłości, przyjaźni zrodzonej w bólu, strachu i upokorzeniu, przyjaźni która wielokrotnie dodawała im nadziei, siły i odwagi.

Czy uwierzycie jeżeli napiszę, że wprost nie mogłam się oderwać od jej czytania? Wiedziałam, że będzie dobra, ale nie spodziewałam się, że aż tak. Chyba jeszcze żadna książka nie wzbudziła we mnie aż tylu skrajnych emocji i tak wielkiego zainteresowania losem kobiet - kobiet skazanych na kaprysy mężczyzn. Kobiet będących ich własnością i traktowanych jak przedmiot, jak podgatunek, którym mężczyzna może dowolnie dysponować. Autor bardzo plastycznie i niekiedy boleśnie przekonująco, pokazał ich sytuację w Afganistanie, w miejscu, w którym kobiety nie mają prawa głosu na żadnej płaszczyźnie; w którym są skazane na przemoc fizyczną i psychiczną, na dotkliwe kary, na życie pełne terroru i strachu - w kraju, gdzie prawem jest słowo Allaha, a przyzwolenia udzielają rzekome nauki Koranu. Codzienność tych kobiet to ciągła walka o przetrwanie, strach o dzieci, o siebie i głód... Mimo tych przeciwności bohaterki powieści nie poddają się. Ich siła oraz zdolność do poświęceń robią ogromne wrażenie, wzruszają i na długo pozostają w pamięci.

Niezwykle bolesna i wzruszająca, ale również przerażająca i okropnie smutna - taka jest właśnie ta książka. To powieść, która zachwyca stylem przekazu i porusza opisywaną historią, która przygniata ciężarem niesprawiedliwości i brutalności, która wywołuje gniew i złość, ale też nakłania do refleksji. To powieść o prawdziwej miłości, poświęceniu, strachu i wojnie. Napisana pięknie i płynnie, a także pełna odniesień do tamtejszej literatury. Pozycja obok której nie można przejść obojętnie.

Cieszę się ogromnie, że mogłam przeczytać "Tysiąc wspaniałych słońc" ponieważ Khaled Hosseini nie tylko potrafi bardzo wzruszyć i zauroczyć pięknym językiem historii, ale też porusza do samej głębi i pokazuje jak docenić to co mamy - wolność i możliwość decydowania o sobie. Na pewno sięgnę po inne jego książki.

_____________________________________________
http://recenzjeami.blogspot.com/2015/10/tysiac-wspaniaych-sonc-khaled-hosseini.html

"Nikt nie policzy księżyców, co lśnią na jego dachach,
ani tysiąca wspaniałych słońc, co kryją się za jego murami."
- fragment wiersza z XVII wieku o Kabulu


"Tysiąc wspaniałych słońc" to przepięknie opisana, wzruszająca, a zarazem chwilami wstrząsająca opowieść o dwóch kobietach, które należą do różnych pokoleń, pochodzą z różnych rodzin i z różnych warstw społecznych -...