Po świetnym Hyperionie i Zagładzie Hyperiona, Endymion jest rozczarowaniem. Wydawałoby się wręcz, że autor "odcina kupony" i napisał tę część tylko i wyłącznie na bazie popularności poprzednich. Wyciąga na siłę postaci z przeszłości, naciąga fabułę do granic możliwości, przemyka oko na świetnie skonstruowane teorie zawarte w Hyperionie i jego Zagładzie. Tworzy na siłę.
Mam trzy główne zarzuty wobec tej powieści:
1) motywy i dziwne decyzje i zachowania bohaterów są często zdecydowanie pozbawione jakiejkolwiek logiki. Autor wymyśla jakiś skutek, a później na siłę próbuje do niego doprowadzić, na skróty.
2) powieść jest momentami zwyczajnie nudna. Wielostronicowe opisy ekwipunku, które nic nie wnoszą, dłużące się opisy przyrody i obiektów, opisywanie krok po kroku jak bohaterowie ominęli kolejny kamień albo schodek - to zabija całą dynamikę i zwyczajnie usypia
3) Główny, tytułowy bohater. Nie ma w nim nic szczególnego, jest płaski i schematyczny. Przede wszystkim jednak ze stronic powieści bije od niego GŁUPOTA. Działa wbrew logice, ciągle zadaje idiotyczne pytania, nic nie rozumie, nic nie wie, dłuższe dialogi z jego udziałem to prawdziwa udręka.

podsumowując: przemęczyłem, do następnej części nie sięgnę. Wiem, że też będzie napisana na siłę.

Po świetnym Hyperionie i Zagładzie Hyperiona, Endymion jest rozczarowaniem. Wydawałoby się wręcz, że autor "odcina kupony" i napisał tę część tylko i wyłącznie na bazie popularności poprzednich. Wyciąga na siłę postaci z przeszłości, naciąga fabułę do granic możliwości, przemyka oko na świetnie skonstruowane teorie zawarte w Hyperionie i jego Zagładzie. Tworzy na siłę.
Mam...