Świetna książka genialnego autorstwa. William Wharton to mistrz. Autor takich dzieł jak "Ptasiek" czy "Tato". Wharton pisze zawsze o sprawach, które dotyczą go bezpośrednio, które ujawniają jego alter ego. W każdej jego powieści można dostrzec elementy autobiograficzne. W tej również.

"Piszę tylko o rzeczach, które znam, dlatego też moje książki wypełnia atmosfera autobiografii. Czytelnik powinien pozwolić, by materiał uwiódł go, a zatem w pewnym sensie, by uwiodła go biografia." - W. Wharton

Franky Furbo to jedna z tych książek, które na długo po przeczytaniu pozostają w sercu i umyśle czytelnika. To magiczna opowieść, która uświadamia nam jak wielką moc ma bajka.

William Wharton porusza ważne tematy dla każdego z nas. Znajdziemy tu pochwałę rodziny i protest przeciwko wojnie. Uświadamia nas również, jak ważna w naszym życiu jest wiara. Nie mówię tu o wierze w boga, lecz o wierze w to, co się robi. W to, kim się jest.

Nie chcę zdradzać fabuły, przytoczę tylko kilka cytatów, na które zwróciłam uwagę.


"Franky wierzy, że szkoły są szczególnie niebezpieczne dla dzieci, tam bowiem uczy się je robić to, co każą, bez zadawania pytań. W szkole uczy się dzieci, że odpowiedzi są ważniejsze od pytań. Uczy się je pamiętać tak wiele rzeczy, które inni uznali za ważne, że tracą pewność siebie potrzebną do zadawania pytań."

"Franky jest przekonany, że większość dorosłych nie potrafi się bawić, a zabawa jest najlepszym sposobem myślenia. Uważa, że dzieci są milsze i inteligentniejsze niż większość dorosłych, ale zbyt szybko ulegają wpływowi rodziny, szkoły i społeczeństwa. Twierdzi, że niszczy się je, zmuszając do traktowania wszystkich życiowych zadań jako pracy, a nie zabawy. W ten sposób zabija się w nich radość życia."

"Caroline uważa, że najważniejszym zadaniem nauczyciela jest wskazanie dzieciom, jak same mogą się uczyć. Pokazała im, jak znajdować radość w lekturze. Dobiera dla każdego książki, które ucząc, będą równocześnie bawić."

Świetna książka genialnego autorstwa. William Wharton to mistrz. Autor takich dzieł jak "Ptasiek" czy "Tato". Wharton pisze zawsze o sprawach, które dotyczą go bezpośrednio, które ujawniają jego alter ego. W każdej jego powieści można dostrzec elementy autobiograficzne. W tej również.

"Piszę tylko o rzeczach, które znam, dlatego też moje książki wypełnia atmosfera...