Franky Furbo

Lubię fantastyczne, baśniowe historie, ale bez przesady. Gdyby lisy miały mniej cudownych właściwości, książka byłaby bardziej wiarygodna, a tak brzmi bardziej jak rojenia szaleńca. I z pewnością tak miała wyglądać.

Lubię fantastyczne, baśniowe historie, ale bez przesady. Gdyby lisy miały mniej cudownych właściwości, książka byłaby bardziej wiarygodna, a tak brzmi bardziej jak rojenia szaleńca. I z pewnością tak miała wyglądać.

Pokaż mimo to

"Franky Furbo" wpadł mi w ręcę przypadkiem - wybrany jako książka na wakacje według kryterium "w miarę lekka, będę mogła nosić ją na plażę". Okazało się, że intuicja mnie nie zawiodła i może częściej powinnam sięgać po "w miarę lekkie" książki :) Świetnie skonstruowana powieść filozoficzna, momentami kontrowersyjna, momentami marzycielska. Nieczęsto udaje się trafić na tak pięknie napisane postaci zwierzęce w literaturze. Skłania do rozmyślań, budzi lęk przed Końcem. Z drugiej jednak strony - może ludzie i inne stworzenia wcale tak bardzo się nie różnią?

"Franky Furbo" wpadł mi w ręcę przypadkiem - wybrany jako książka na wakacje według kryterium "w miarę lekka, będę mogła nosić ją na plażę". Okazało się, że intuicja mnie nie zawiodła i może częściej powinnam sięgać po "w miarę lekkie" książki :) Świetnie skonstruowana powieść filozoficzna, momentami kontrowersyjna, momentami marzycielska. Nieczęsto udaje się trafić na tak...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Niespodziewane zakończenie, przyjemna książka

Niespodziewane zakończenie, przyjemna książka

Pokaż mimo to

Sięgnęłam po Whartona znów...po blisko 20 latach przerwy.
Nie wiem, czy to ja się zestarzałam albo zmieniłam gust czytelniczy, czy to po prostu "Franky Furbo" nie jest arcydziełem?
Bajka dla dorosłych, urocza całkiem, do momentu wycieczek w czasie (bo ja za wędrówkami transmigracyjnymi nie przepadam za bardzo, to mnie nie kręci).
"Franky..." wraca na półkę na wieczne zasiedzenie a ja z przygody z Wharton'em rezygnować nie zamierzam, bo kilka egzemplarzy nieodkrytych jeszcze pozostało;)

Sięgnęłam po Whartona znów...po blisko 20 latach przerwy.
Nie wiem, czy to ja się zestarzałam albo zmieniłam gust czytelniczy, czy to po prostu "Franky Furbo" nie jest arcydziełem?
Bajka dla dorosłych, urocza całkiem, do momentu wycieczek w czasie (bo ja za wędrówkami transmigracyjnymi nie przepadam za bardzo, to mnie nie kręci).
"Franky..." wraca na półkę na wieczne...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Zobaczyłem tę książkę na półce z książkami do wymiany. Powróciły wspomnienia sprzed kilkunastu lat, kiedy czytałem większość książek Whartona. Tę właśnie pominąłem. Sięgnąłem po nią z sentymentu i pożałowałem niestety. Rzadko mam tak, że chce mi się rzucić książką, a tym razem miałem taką chęć kilka razy. Uznałem, że od czasów dawnego mnie i czytania Whartona trochę czasu minęło, trochę dojrzałem i się oczytałem. Strasznie się umęczyłem przewracając kolejne strony bajki dla dorosłych w której nic mi do siebie nie pasowało, która była momentami śmieszna (choć nie wesoła), która nic nie wniosła do mojego życia i wyrobiła u mnie przekonanie, że czasy Whartona minęły.

Zobaczyłem tę książkę na półce z książkami do wymiany. Powróciły wspomnienia sprzed kilkunastu lat, kiedy czytałem większość książek Whartona. Tę właśnie pominąłem. Sięgnąłem po nią z sentymentu i pożałowałem niestety. Rzadko mam tak, że chce mi się rzucić książką, a tym razem miałem taką chęć kilka razy. Uznałem, że od czasów dawnego mnie i czytania Whartona trochę czasu...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Ciężko mi napisać coś konkretnego o tej książce. Bliska mi osoba stwierdziła, że jest to według niej najsłabsza książka autora. Mnie urzekła, kupiła, oczarowała.. Autorzy "na fali" wydają książki, które mają po 500-700 stron, a 3/4 można by zazwyczaj pominąć, a tytuły nie pozostają w pamięci na dłużej niż 2 dni. Wharton na 250 stronach zawarł tyle zwrotów akcji, tyle emocji, tyle różnych światów w różnym czasie, że czytając wsiąkłam na dobre. Na 100 % nie raz powrócę do Frankiego Furbo.

Ciężko mi napisać coś konkretnego o tej książce. Bliska mi osoba stwierdziła, że jest to według niej najsłabsza książka autora. Mnie urzekła, kupiła, oczarowała.. Autorzy "na fali" wydają książki, które mają po 500-700 stron, a 3/4 można by zazwyczaj pominąć, a tytuły nie pozostają w pamięci na dłużej niż 2 dni. Wharton na 250 stronach zawarł tyle zwrotów akcji, tyle...

więcej

mniej

Pokaż mimo to

Absolutnie piękna

Absolutnie piękna

Pokaż mimo to

10/10 - przepiękna opowieść, gdzie wplątane są bajki.. tak bardzo miło się ją czyta, że nie można się oderwać :) Mnie pochłonęła całkowicie.
Przepełniona wiarą, miłością, bliskością, przyjaźnią, wsparciem.. a także słodkim kłamstwem.
"Im więcej Franky dowiadywał się o dorosłych, tym bardziej kochał dzieci." - ten cytat może podsumować całość książki.

10/10 - przepiękna opowieść, gdzie wplątane są bajki.. tak bardzo miło się ją czyta, że nie można się oderwać :) Mnie pochłonęła całkowicie.
Przepełniona wiarą, miłością, bliskością, przyjaźnią, wsparciem.. a także słodkim kłamstwem.
"Im więcej Franky dowiadywał się o dorosłych, tym bardziej kochał dzieci." - ten cytat może podsumować całość książki.

Pokaż mimo to

Niesamowita opowieść, w której mnogość gatunków odurza, a język Whartona prowadzi nas niczym bajeczna muzyka. To jedna z książek, które pochłaniają czytelnika bez reszty, nie dają mu oddechu, hipnotyzują, tworzą iluzje, które następnie przekształcają w rzeczywistość. Z pewnością wrócę do niej za jakiś czas.

Niesamowita opowieść, w której mnogość gatunków odurza, a język Whartona prowadzi nas niczym bajeczna muzyka. To jedna z książek, które pochłaniają czytelnika bez reszty, nie dają mu oddechu, hipnotyzują, tworzą iluzje, które następnie przekształcają w rzeczywistość. Z pewnością wrócę do niej za jakiś czas.

Pokaż mimo to

zapraszam do odwiedzenia i polubienia naszego bloga z recenzjami książek
http://przeczytalska.blog.pl/

zapraszam do odwiedzenia i polubienia naszego bloga z recenzjami książek
http://przeczytalska.blog.pl/

Pokaż mimo to