Opowieść rozpoczyna się w Polsce w 1938 roku. W małej wiosce na wschodzie kraju spokojne życie prowadzą dwie siostry – Joanka i Olga. Wybuch wojny rok później wszystko zmienia ich życie diametralnie. Wojna rozdziela siostry i zabija ich marzenia. Przez kilkaset stron poznajemy również koleje losu następnych pokoleń rodziny Zaborowskich. Aż do czasów współczesnych. Autorka zapoznaje nas również z losami innych mieszkańców wioski.

NA PRZESTRZENI WIEKÓW
Autorka przedstawia nam losy bohaterów na kilku płaszczyznach czasowych, w czasie wojny, w komunistycznej Polsce czy w XXI wieku. Ten koncept jest zupełnie przemyślany, nie jest chaotyczny i nie przeszkadza w odbiorze tej historii. A raczej kilku historii, które mają ze sobą coś wspólnego. Powieść jest dopracowana w każdym calu i dla czytelnika niezwykle przyjemna w odbiorze. „Drugi koniec świata” jest powieścią kompletną i nie można przejść obok niej obojętnie.

CO ZA ŻYCIE, CO ZA LOS
Losy Olgi i Joanki nigdy nie były proste. Życie doświadcza je raz po raz. Nie tracą one jednak ducha i dążą do zmiany własnego losu. O ile to możliwe. Bo życie pisze swoje scenariusze i na wiele wydarzeń człowiek nie ma żadnego wpływu. Wszystko jednak ma swój cel, mniej lub bardziej widoczny na pierwszy rzut oka. Ścieżki życia sióstr Zaborowskich mają wiele zakrętów i skrzyżowań. To ich nie zniechęca w poszukiwaniu szczęścia, akceptacji i miłości i absolutnie nie tracą przy tym animuszu.

Po przeczytaniu książki nasuwa się wiele pytań i przemyśleń. Jaki mamy wpływa na własne życie? Czy można swój los zmienić? Czy to co w życiu nas spotyka ma jakiś sens, ukryty cel?

SZACUNEK I TOLERANCJA LEVEL MASTER
W maleńkiej osadzie Mirabilia pod Nowogródkiem w każdym domu mieszkają wyznawcy innej religii. Żydzi, katolicy, prawosławni i muzułmanie spotykają się w jednej małej kaplicy, w której każda ściana to symbolizuje inną religię. W teraźniejszym świecie taki szacunek do drugiego człowieka jest chyba niemożliwy…

PODSUMOWANIE
Piękna opowieść, którą opowiada nam Małgorzata Sobieszczańska, zmusza do przemyśleń. Ale nie tylko. Historia rodziny Zaborowskich i mieszkańców małej wioski po prostu wciąga czytelnika na długie godziny. Styl autorki absolutnie nie nuży. „Drugi koniec świata” to wielowątkowa powieść godna uwagi każdego czytelnika. Nie ma tu ckliwych miłostek ani dziwnych zbiegów okoliczności. Polecam!

Opowieść rozpoczyna się w Polsce w 1938 roku. W małej wiosce na wschodzie kraju spokojne życie prowadzą dwie siostry – Joanka i Olga. Wybuch wojny rok później wszystko zmienia ich życie diametralnie. Wojna rozdziela siostry i zabija ich marzenia. Przez kilkaset stron poznajemy również koleje losu następnych pokoleń rodziny Zaborowskich. Aż do czasów współczesnych. Autorka...