Każdy związek wchodzi na etap, kiedy pojawia się pytanie, czy ta druga osoba naprawdę kocha. Z jednej strony otrzymujemy słowne zapewnienia, ale czy rzeczywiście tak jest? Ciekawe jakby to było poznać myśli innych ludzi. To zupełnie jak odkrycie prawdy w najczystszej formie – żadnych więcej kłamstw, intryg i bawienia się uczuciami. A może telepatia to nie tylko wymysły chorych psychicznie ludzi? Jeśli tak, to czy byłabyś w stanie zaryzykować?
Ta książka od samego początku przyciągała mnie jak magnes. Zaintrygował mnie motyw telepatii i więzi, która pozwala dosłownie na doświadczenie tego, co czuje druga osoba. Szczerze powiedziawszy, to nie wiedziałam czego się spodziewać, ale zostałam bardzo mile zaskoczona. Wyciągnęłam się od pierwszych stron... a uśmiech nie schodził mi z twarzy aż do ostatnich.
Autorka posługiwała się lekkim, momentami żartobliwym językiem. Fabuła została osadzona w niedalekiej przyszłości – świat opanowany przez social media, ludzie za wszelką cenę szukający sensacji i pragnący wiedzieć wszystko o wszystkich. A także pomysł na jeszcze większą ingerencję: poznanie myśli i uczuć. Zero miejsca na prywatność. Ale telepatia w praktyce wcale nie była taka wygodna, jak mogłoby się wydawać...
Bohaterowie byli barwni i precyzyjnie dopracowani. Wprost nie dało się ich nie lubić. Briddey okazała się sympatyczną osóbką i w pewnym sensie jej współczułam. Była z każdej strony otoczona wścibskimi osobami – jej rodzina, koleżanki z pracy, czy chłopak, który pragnął jeszcze bliższego przywiązania. Nie mogła nawet ukryć się we własnej głowie – tam również ktoś mógł ją podsłuchać.
Za to C.B urzekł mnie swoim charakterystycznym poczuciem humoru, błyskotliwością, a także aurą tajemnicy, którą wokół siebie rozsiewał. Był swego rodzaju outsiderem, który nie pasował do uzależnionego od social mediów społeczeństwa.
Wątek romantyczny został bardzo ciekawie obmyślony. Znaczną część książki spędziłam na uśmiechaniu się do książki i obserwowaniu starań C.B. To było urocze i nawet trójkąt miłosny mi nie przeszkadzał. Wzajemne uczucia rozwijały się raczej stopniowo. Uwielbiam takie powolne uświadamianie sobie o zakochaniu. Niesamowicie mi się podobało – było słodko i zabawnie.
Podsumowując, Pojedynek na słowa to urocza i wciągająca opowieść o życiu w świecie, gdzie ludzie bez Facebooka, Instagrama, czy Twittera po prostu nie istnieją. Jestem zachwycona! Dawno nie czytałam czegoś tak zabawnego i jednocześnie dopracowanego w każdym szczególe. Telepatia, operacje dla par i nieprzewidziane konsekwencje – autorka stworzyła genialną książkę, od której nie potrafiłam oderwać się nawet na chwilę. Jeśli szukacie czegoś lekkiego i w klimatach sci-fi, to Pojedynek na słowa jest idealnym rozwiązaniem. Gorąco polecam, to moje małe odkrycie roku!

Każdy związek wchodzi na etap, kiedy pojawia się pytanie, czy ta druga osoba naprawdę kocha. Z jednej strony otrzymujemy słowne zapewnienia, ale czy rzeczywiście tak jest? Ciekawe jakby to było poznać myśli innych ludzi. To zupełnie jak odkrycie prawdy w najczystszej formie – żadnych więcej kłamstw, intryg i bawienia się uczuciami. A może telepatia to nie tylko wymysły...