Gwarantuję, że ta rozłożona na kilka sekcji gawęda Pawła Dunina-Wąsowicza - dziennikarza i krytyka literackiego - będzie bliska sercu każdego bibliofila w wieku, powiedzmy 35+... Opis zawartości jego zbiorów i historie stojące za zdobyciem kolejnych z nich, wędrówki do bibliotek w poszukiwaniu literatury, która zaspokoi głód czytelniczy, znaleziska i perełki, z których kilkanaście przewinęło się i przez moje ręce a wszystko to na tle niezwykle szczerej i pełnej wszelakich około popkulturowych dygresji człowieka "wychowanego na książkach", dorastającego z nimi i dzięki nim...

Po prostu niesamowita książka o książkach, komiksach i czasopismach, z dużą dawką nostalgii, wzbudzanej przez opowieści o literackich artefaktach z okresu PRL-u (i ogólnie o dorastaniu w tejże epoce) i późniejszych, poparta wielką miłością do literatury wszech gatunku i ogromną wiedzą o tejże. Polecam!

Gwarantuję, że ta rozłożona na kilka sekcji gawęda Pawła Dunina-Wąsowicza - dziennikarza i krytyka literackiego - będzie bliska sercu każdego bibliofila w wieku, powiedzmy 35+... Opis zawartości jego zbiorów i historie stojące za zdobyciem kolejnych z nich, wędrówki do bibliotek w poszukiwaniu literatury, która zaspokoi głód czytelniczy, znaleziska i perełki, z których...

Książki o książkach mogłabym czytać na okrągło. Jednak ta książka jest głównie o tym, jak pan spotyka pana i albo dostał od niego książkę,albo ją wydał. Dopiero pod koniec opowiada o tym, jak pan spotkał panią i głównie chodzi o Masłowską, której wydał "Wojnę polsko-ruska". Wspominana ten fakt przynajmniej 10 razy. Jednak jest to książka szalenie inspirująca do poszukiwań antykwarycznych, a sama kolekcja autora bardzo intrygująca. Po przeczytaniu paru rozdziałów przeszukiwałam allegro i również chciałam złowić kilka takich cymesow. Książka dla wytrwałych, ale szczerze polecam.

Książki o książkach mogłabym czytać na okrągło. Jednak ta książka jest głównie o tym, jak pan spotyka pana i albo dostał od niego książkę,albo ją wydał. Dopiero pod koniec opowiada o tym, jak pan spotkał panią i głównie chodzi o Masłowską, której wydał "Wojnę polsko-ruska". Wspominana ten fakt przynajmniej 10 razy. Jednak jest to książka szalenie inspirująca do poszukiwań...

To taka biografia-bibliografia, czyli życiorys bibliofila albo rewers ze spisu życia. Paweł Dunin-Wąsowicz napisał książkę o książkach, które pojawiły się i wciąż się pojawiają w polu jego zainteresowań. Jeśli jednak szukacie uporządkowanej listy, jak w katalogu bibliotecznym, to nie znajdziecie. Autor zrobił psikusa czytelnikom zwiedzionym spisem treści.
Jest więc bardzo wielowątkowo i dygresyjnie, ale to nie wada książki, bo Dunin-Wąsowicz potrafi opowiadać z pasją i wszystko, o czym pisze „na marginesie”, ma zwykle charakter anegdotyczny. A nawet jeśli nie, to na pewno ta boczna odnoga jest równie ciekawa jak główny nurt.
Cała recenzja tutaj: http://zcyklu.pl/na-czasie/650/Gaweda-druha-Pawla

To taka biografia-bibliografia, czyli życiorys bibliofila albo rewers ze spisu życia. Paweł Dunin-Wąsowicz napisał książkę o książkach, które pojawiły się i wciąż się pojawiają w polu jego zainteresowań. Jeśli jednak szukacie uporządkowanej listy, jak w katalogu bibliotecznym, to nie znajdziecie. Autor zrobił psikusa czytelnikom zwiedzionym spisem treści.
Jest więc bardzo...

Dla osób dużo czytających, maniaków literackich, kuriozalnych zbieraczy. Byłaby lepsza, gdyby nie przegadanie momentami, zabicie ciekawości nadmiarem szczegółów. Ale i tak czytałam z dużym zadowoleniem i zainteresowaniem.

Dla osób dużo czytających, maniaków literackich, kuriozalnych zbieraczy. Byłaby lepsza, gdyby nie przegadanie momentami, zabicie ciekawości nadmiarem szczegółów. Ale i tak czytałam z dużym zadowoleniem i zainteresowaniem.

Dziennikarz i (były) wydawca, najbardziej znany z odkrycia talentu Doroty Masłowskiej i wydania jej 'Wojny polsko-ruskiej...' napisał książkę o swojej bibliotece i dosyć specyficznych pasjach kolekcjonerskich. Niestety, rzecz cała zawodzi: dostaliśmy wyliczankę bez ładu i składu, która szybko nuży i zniechęca. Tylko dla amatorów.

Dziennikarz i w swoim czasie wydawca, najbardziej znany z tego, że odkrył dla literatury polskiej Dorotę Masłowską i wydał jej debiutancką powieść ‘Wojna polsko-ruska pod flagą biało-czerwoną', napisał książkę o swoich pasjach bibliofilskich; trochę też tam o genealogii jego rodziny i innych ciekawostkach. Czyta się to ciężko, bo rzecz napisana jest jak katalog, mamy oto wyliczankę książek z biblioteki autora. A trzeba powiedzieć, że ma Dunin-Wąsowicz różne chłopięce pasje np. z zapałem kolekcjonuje książki ze swojego dzieciństwa, czy komiksy czytane w wieku pacholęcym. Też jakieś komiksy czytałem jako dziecię, ale zaraz kolekcjonować? No cóż, takie kolekcjonerstwo jest lekkim dziwactwem, a dzielenie się nim z czytelnikiem to pewna przesada. Przypominają mi się czasy pacholęce, gdy z zapałem zbierałem znaczki pocztowe i dzieliłem się tą pasję z kolegami, opowiadaliśmy o znaczkach, kupowaliśmy serie, wymienialiśmy się. Ale z tego się wyrasta (ja dawno wyrosłem),niemniej niektórzy dalej pielęgnują dziecięce fascynacje, można i tak.

Pasje pasjami, ale jakoś to tak napisane w formie monotonnej wyliczanki, szybko nuży i zniechęca. I tak w rozdziale o mojej ukochanej 'Lalce' autor wylicza i krótko omawia wszystkie kontynuacje powieści Prusa. Dla mnie to rzecz zupełnie nieciekawa, bo każdy, kto opisuje dalsze losy Wokulskiego i Izabeli w najmniejszym stopniu nie może się zbliżyć do arcydzielności Prusa. Z kolei w rozdziale 'Antysemitniki ' autor chwali się posiadanymi powieściami antysemickimi wydanymi w II Rzeczypospolitej. Kogo to obchodzi oprócz niego? Jest tych wyliczanek więcej (książki o starych rockmanach, książki o tramwajach i pociągach itd. itp.),ale się nie wgłębiałem, bo zupełnie przestało mnie to ciekawić.

Tylko dla amatorów.

Dziennikarz i (były) wydawca, najbardziej znany z odkrycia talentu Doroty Masłowskiej i wydania jej 'Wojny polsko-ruskiej...' napisał książkę o swojej bibliotece i dosyć specyficznych pasjach kolekcjonerskich. Niestety, rzecz cała zawodzi: dostaliśmy wyliczankę bez ładu i składu, która szybko nuży i zniechęca. Tylko dla amatorów.

Dziennikarz i w swoim czasie wydawca,...

Opowieści o książkach, nie tylko o ich treści, ale także o ilustracjach, pierwszych wydaniach, obwolutach, szczegółach typograficznych, zdobyczach antykwarycznych. Lubię czytać, jak inni patrzą na książki. A niektóre lektury mamy wspólne, i niektóre ulubione pozycje także ("Świat nura" Kościowa). Lubię znajdować takie wspólności. :)

Opowieści o książkach, nie tylko o ich treści, ale także o ilustracjach, pierwszych wydaniach, obwolutach, szczegółach typograficznych, zdobyczach antykwarycznych. Lubię czytać, jak inni patrzą na książki. A niektóre lektury mamy wspólne, i niektóre ulubione pozycje także ("Świat nura" Kościowa). Lubię znajdować takie wspólności. :)

To lekka i chwilami przyjemna lektura o książkach, czasopismach i nałogu. Biblioteka bądź w nieładzie twórczym ułożone książki, co uwielbiam a czego nienawidzi moja żona, jest miodem na języku czytelnika. Ten opis jest także w pewnym nieładzie przedstawiony ale sympatycznie. Trochę o "Panu samochodziku" ale przeważają inne lektury dzieciństwa. Jest nawet "tajemniczy Don Pedro" z peleryną czarną, pamiętamy... a jakie tłumaczenie. Mnie jak zawsze gdy widzę, zainteresowała "Lalka", Wokulski i inni. No i Zygmunt Staszczyk szerzej znany jako Muniek z Żoliborza i trochę różnych historii. Co czyta inteligent w stolicy, dla mnie jako prowincjusza jest interesujące tym bardziej że moje lektury są zupełnie inne. Zawsze sięgam po książki o książkach, a to jakiś tytuł wpadnie nowy. To autor nie objawiony jeszcze. Po prostu lubię o tym czytać nawet jak tekst momentami mało zajmujący.

To lekka i chwilami przyjemna lektura o książkach, czasopismach i nałogu. Biblioteka bądź w nieładzie twórczym ułożone książki, co uwielbiam a czego nienawidzi moja żona, jest miodem na języku czytelnika. Ten opis jest także w pewnym nieładzie przedstawiony ale sympatycznie. Trochę o "Panu samochodziku" ale przeważają inne lektury dzieciństwa. Jest nawet "tajemniczy Don...