Zanim sięgnęłam po tę książkę niewiele wiedziałam na temat ludzi z zespołem Aspergera. Dzięki Jodi Picoult szerzej otworzyłam oczy.
Jakob, główny bohater ma 18 lat i od 15 zdiagnozowany zespół Aspergera- neurologiczne zaburzenia ze spektrum autyzmu.
Ludzie dotknięci tym zaburzeniem mają normalny, a nawet ponadprzeciętny iloraz inteligencji, lecz ich umiejetności społeczne i zdolności komunikacji są poważnie upośledzone. Mogą mieć obsesje na punkcie ustalonej rutyny, zasad, pewnej konkretnej dziedziny wiedzy.
Nie rozumieją zbyt dobrze mimiki ani mowy ciała. Są nadwrażliwi na dotyk ,zapachy i dźwięki.
Można by pomyśleć ,że to nic takiego. Ale wszystko to zaczyna inaczej wyglądać gdy ginie prywatna instuktorka komunikacji społecznych,a wszystkie cechy choroby , które były tylko "dziwne" stają się nagle "podejrzane".
Jakob jest inteligentny z umysłem jak brzytwa, która prawie zawsze jest zamknięta.
Każde odstępstwo od reguły powoduje atak krzyku bądź odruchów stereotypii (trzepotanie rękami, kręcenie sie w kółko itp).
Jakoba i jego młodszego o trzy lata brata Theo wychowuje samotnie matka Emma. Książka napisana jest z perspektywy różnych osób, przedstawia ich punkty widzenia, emocje, sposób myślenia.
To książka nie tylko o chorobie, ale przede wszystkim o życiu z nią.
O mądrym poświęceniu matki,o trudnym życiu brata, ponieważ gdy Jakob przeżywał kryzys (a to się powtarzało non stop) matka rzucała wszystko i biegła do niego. Tym wszystkim z reguły był Theo.
Doskonale skonstruowana, mądra, wciągająca, wzruszająca, miejscami zabawna.
Absolutnie genialna pozycja.

Zanim sięgnęłam po tę książkę niewiele wiedziałam na temat ludzi z zespołem Aspergera. Dzięki Jodi Picoult szerzej otworzyłam oczy.
Jakob, główny bohater ma 18 lat i od 15 zdiagnozowany zespół Aspergera- neurologiczne zaburzenia ze spektrum autyzmu.
Ludzie dotknięci tym zaburzeniem mają normalny, a nawet ponadprzeciętny iloraz inteligencji, lecz ich umiejetności społeczne i...