Dawno nie czytałam tak dobrej książki!
Wciagająca, ciekawa, świetnie opowiedziana historia, nietuzinkowe postacie i zaskakujące, nieoczywiste zakończenie.
Nic więcej co czytelniczego szczęścia mi nie potrzeba;)

Dawno nie czytałam tak dobrej książki!
Wciagająca, ciekawa, świetnie opowiedziana historia, nietuzinkowe postacie i zaskakujące, nieoczywiste zakończenie.
Nic więcej co czytelniczego szczęścia mi nie potrzeba;)

Ciekawe przedstawienie oryginalnej historii. Komiks trzyma się oryginału, większość najważniejszych (tych zapamiętanych z czytania) momentów ma swoje miejsce w komiksie. Biorąc pod uwagę, że I część jest kryminałem, dużym plusem jest przedstawienie graficznie toku rozumowania głównych bohaterów - np. tego jak za sprawą zdjęcia Michel i Lisbeth wpadli na trop zabójcy.

Momentami miałem problem ze zrozumieniem czego dotyczy dana strona, ale zdarzało się to jedynie sporadycznie. Bardzo dobry sposób na odświeżenie sobie (bardzo długiego!) początku trylogii.

Ciekawe przedstawienie oryginalnej historii. Komiks trzyma się oryginału, większość najważniejszych (tych zapamiętanych z czytania) momentów ma swoje miejsce w komiksie. Biorąc pod uwagę, że I część jest kryminałem, dużym plusem jest przedstawienie graficznie toku rozumowania głównych bohaterów - np. tego jak za sprawą zdjęcia Michel i Lisbeth wpadli na trop...

Jedna z książek, które zapadają w pamięć na długie lata. Najlepsze i najgorsze jest w niej to, że taka historia mogła się wydarzyć, a może nawet naprawdę się wydarzyła. Jak wszystkie historie, poruszające temat przewmocy wobec kobeit i dzieci oraz obojętności służb pastwowych na to bezprawie, mocno uwrażliwia i nie pozwala nie współodczuwać.

Jedna z książek, które zapadają w pamięć na długie lata. Najlepsze i najgorsze jest w niej to, że taka historia mogła się wydarzyć, a może nawet naprawdę się wydarzyła. Jak wszystkie historie, poruszające temat przewmocy wobec kobeit i dzieci oraz obojętności służb pastwowych na to bezprawie, mocno uwrażliwia i nie pozwala nie współodczuwać.

Pierwszy tom komiksowej adaptacji trylogii Stiega Larssona. Kryminalna historia, odziana w klimatyczne, karykaturalne rysunki, które świetnie współgrają z charakterami bohaterów i wydarzeniami.
Skorumpowana, brutalna, chora, przerażająca rzeczywistość wychodzi na jaw na łamach magazynu Millennium prowadzonego przez Mikaela Blomkvista. Dziennikarz w trudnym dla siebie momencie kariery, zostaje wynajęty do odnalezienia pewnej dziewczyny zaginionej przed laty. Z pomocą przyjdzie mu Lisbeth Salander, postępująca według własnych zasad, nieokiełznana hakerka działająca jako śledczy w prywatnej firmie. Razem stawią czoła spiskowi, mafii i psychopacie. Gorąco polecam i zapraszam po więcej do materiału wideo.

Pierwszy tom komiksowej adaptacji trylogii Stiega Larssona. Kryminalna historia, odziana w klimatyczne, karykaturalne rysunki, które świetnie współgrają z charakterami bohaterów i wydarzeniami.
Skorumpowana, brutalna, chora, przerażająca rzeczywistość wychodzi na jaw na łamach magazynu Millennium prowadzonego przez Mikaela Blomkvista. Dziennikarz w trudnym dla siebie...

Trylogia "Millenium", już świętej pamięci, Stiega Larssona jest uznawana za jedną z najważniejszych serii kryminalnych naszych czasów. Stała się źródłem inspiracji dla wielu twórców, a i same książki doczekały się ekranizacji oraz pojawiły w formie komiksu. W tym momencie muszę się do czegoś przyznać, co zapewne pozwoli wam, drodzy czytelnicy, zupełnie inaczej spojrzeć na niniejszą recenzję. Nigdy nie przeczytałem książek Larssona ani nie obejrzałem ani jednego filmu będącego ich adaptacją. Zatem siadając do tego komiksu miałem styczność po raz pierwszy z dziełem tego autora. Wiem - to wstyd, że dotąd nie zdecydowałem się sięgnąć po tą, w zasadzie już kultową, pozycję. Czy jednak żałuję? Nie. Głównie dlatego, że pozwoliło mi to zupełnie inaczej podejść do samego komiksu. Nie znając fabuły oraz postaci mogłem spojrzeć na całość z zupełnie innej perspektywy. Dlatego tekst ten kieruję głównie do osób nie znających trylogii "Millenium", ale może i ci co znają pierwowzór wyniosą z niego jakąś korzyść dla siebie.

Pierwszy wydany w Polsce komiks będący przełożeniem książki na rysunek, pojawił się w listopadzie 2012 nakładem wydawnictwa Czarna Owca. W kolejnych latach, aż do 2015 roku pojawiły się w sumie cztery komiksy, autorstwa Denis Mina, który był odpowiedzialny za scenariusz. Co zaś się tyczy rysunku, to dominowały dwie osoby - Leonardo Manco i Andrea Mutti. Przejrzawszy ich prace muszę przyznać, że styl nowego "Millenium", gdzie za rysunek i kolory odpowiada José Homs, drastycznie się różni. Nie oznacza to, że jest gorszy, wręcz przeciwnie, mi osobiście nawet bardziej przypadł do gustu, choć przyznaję, że praca argentyńsko-włoskiego duetu jest naprawdę mroczna oraz zapadająca w pamięć. I to podstawowa cecha odróżniająca warstwę graficzną pomiędzy tymi komiksami. Nowe "Millenium" jest brutalne, ale nie aż tak przesadnie jak to ma miejsce w komiksie wydanym przez Czarną Owcę. Wystarczy porównać z sobą scenę gwałtu na Lisbeth aby dostrzec różnice. Niemniej praca Homs'a jest naprawdę dobra. Nie idealizuje, jednak też nadmiernie nie demonizuje, poszczególnych postaci, świetnie operuje kolorem co buduje klimat i jego rysunki zapadły mi w pamięci. Muszę przyznać, że hiszpański rysownik ma dobrą rękę, zatem chętnie zapoznam się z innymi jego pracami.

Co zaś się tyczy samej fabuły, jako osoba nie znająca oryginału, a jedynie pobieżnie pamiętająca opis książki, to muszę przyznać, że całość czytało mi się dobrze, choć scenariusz mnie nie zaskoczył. Na tym polu nie mam pretensji do scenarzysty, czyli Runberga, a o ironio do rysownika. Wadą komiksu jest to, że błyskawicznie połapałem się w tym kto może być mordercą i z każdą kolejna stroną tylko się w tym utwierdzałem. Co więcej scena w której głównemu bohaterowi zostaje przedstawiona fotografia kobiety, której zabójcę ma odszukać, zdradza aż za wiele. Gdy nasz dziennikarz śledczy w osobie Mikaela Blomkvista natrafia na trop dzięki tej fotografii, prowadzący go do pary staruszków, zastanawiam się jakim cudem zajęło mu to aż tyle czasu. Winą tego stanu rzeczy jest pokazanie czytelnikowi całej fotografii w momencie gdy otrzymuje ją Blomkwist. Już na tym etapie osoba nawet taka jak ja, nie znająca książki, jest wstanie wiele wyczytać. Gdy do tego dołożymy tajemnicze zapiski z pamiętnika dziewczyny, również pokazane czytelnikowi, człowiek głowi się jakim cudem policja nie wpadła na trop z Biblią. Nie uchodzę za człowieka super inteligentnego, ale tak naprawdę sposób zapisu jest tak oczywisty, że aż się prosi o sprawdzenie jednej z najbardziej oczywistych poszlak. Szczególnie na tle innych dowodów przedstawionych w komiksie.

Jest to w zasadzie jedyna wada tego dzieła, która i tak nie zniszczyła mi przyjemności jego odbioru. Owszem, miło byłoby być na końcu zaskoczonym, a nie rozwiązać wszystko nim skończy się pierwszy odcinek, czy też połowa, komiksu, ale nie ma co zbytnio marudzić. Kreska, kolory i sam styl scenariusza naprawdę wciągają, sprawiają że całość po prostu się pochłania nie zważając na zegarek, zaś postacie są zaprojektowane genialnie. Tutaj najbardziej urzekła mnie Lisbeth - kobieta po przejściach, walcząca o bycie zaakceptowaną i wolną, a jednocześnie stale doświadczana przez życie. Niby takich bohaterek jest bez liku, a mimo to Lisbeth wydała mi się najbardziej ludzka. Pracująca dla agencji ochrony, szukająca tak naprawdę swego miejsca na ziemi, buntowniczka, jednak posiadająca uczucia, które łatwo zranić. Finał zaś to rasowy majstersztyk.

Czy komiks zachęcił mnie do sięgnięcia po książkowy pierwowzór? Owszem i z pewnością niedługo nadrobię tą literacką zaległość. Co prawda nie zostanę już pewnie niczym zaskoczony, ale jakoś mi to nie przeszkadza. Do tego komiksu natomiast jeszcze będę wracać bo zwyczajnie warto. Nie gryzie się on z tym co wydano w 2012 roku, zatem fani "Millenium" być może też powinni sięgnąć po ten album. Z drugiej strony nie uważam aby była to dla nich pozycja obowiązkowa. Natomiast jeśli ktoś, tak jak ja, nie czytał jeszcze książki oraz ominął film lub serial to niech przeczyta pracę Runberga i Homs'a bo zwyczajnie warto. Jest to porządny kawał kryminału, który mimo kilku wad, potrafi wciągać i nie czuć po lekturze niedosytu. Z niecierpliwością czekam zatem na kolejne tomy tej serii, gdyż już teraz wiem, że będę się przy nich dobrze bawił.

Trylogia "Millenium", już świętej pamięci, Stiega Larssona jest uznawana za jedną z najważniejszych serii kryminalnych naszych czasów. Stała się źródłem inspiracji dla wielu twórców, a i same książki doczekały się ekranizacji oraz pojawiły w formie komiksu. W tym momencie muszę się do czegoś przyznać, co zapewne pozwoli wam, drodzy czytelnicy, zupełnie inaczej spojrzeć na...

To moje piąte podejście do Mężczyzn, którzy nienawidzą kobiet. Mowa oczywiście o świecie Millenium, a nie otaczającej codzienności. Była oryginalna książka, dwa filmy oraz komiksowa adaptacja Denis Miny. Tym razem kolejny komiks - duetu Runberg i Homs.


https://salomonik.eu/blog/przeczytane/2551-millennium-01-mezczyzni-ktorzy-nienawidza-kobiet

To moje piąte podejście do Mężczyzn, którzy nienawidzą kobiet. Mowa oczywiście o świecie Millenium, a nie otaczającej codzienności. Była oryginalna książka, dwa filmy oraz komiksowa adaptacja Denis Miny. Tym razem kolejny komiks - duetu Runberg i Homs.


https://salomonik.eu/blog/przeczytane/2551-millennium-01-mezczyzni-ktorzy-nienawidza-kobiet

Rewelacyjny komiks. Swietnie oddaje klimat ksiazki, jest jej bardzo wierny. Gafika rowniez jest swietna. Komiks czyta i oglada sie z prawdziwa przyjemnoscia. Polecam.

Rewelacyjny komiks. Swietnie oddaje klimat ksiazki, jest jej bardzo wierny. Gafika rowniez jest swietna. Komiks czyta i oglada sie z prawdziwa przyjemnoscia. Polecam.

Cykl „Millennium” należy do grupy najbardziej rozpoznawalnych tekstów popkultury początku XXI wieku. Powieściowa saga Stiega Larssona sprzedała się w milionowych nakładach. Doczekała się dwóch adaptacji filmowych oraz dwóch komiksowych. W latach 2012-2015 nakładem oficyny Czarna Owca ukazały się w naszym kraju cztery albumy z Vertigo, do których scenariusz napisała Denise Mina. Natomiast w bieżącym roku, dzięki Egmontowi, na półki księgarskie trafił pierwszy album adaptacji przygotowanej pierwotnie w 2013 roku przez oficynę Dupuis, skrypt dla tej wersji przygotował Sylvain Runberg.

Trudno mi wyobrazić sobie, że są jeszcze osoby, które nie znają fabuły książki „Mężczyźni, którzy nienawidzą kobiet”. Powieść Larssona jest pozycją wielowątkową, w której występują bardzo wyraziste postaci. Przypominam, że całość liczy sobie ponad 600 stron. Dlatego przede wszystkim należy docenić robotę belgijskiego scenarzysty, który umiejętnie wyselekcjonował wątki i wydarzenia. I chociaż robota Runberga polegała głównie na redukcji zbędnych epizodów i postaci, to całość nie traci na spójności i przejrzystości. Skrypt został sprawnie utkany, komiks stanowi dzieło samoistne, które można czytać bez znajomości powieściowych „Mężczyzn…”.

W komiksie, podobnie jak w powieści, kluczowym elementem dla całej fabuły jest śledztwo Mikaela Blomkvista, który stara się rozwikłać zagadkę zaginionej przed laty Harriet Vanger. Z biegiem akcji z dziennikarzem rozpoczyna współpracę z utalentowana hakerka Lisbeth Salander. Dwoje bohaterów połączą nie tylko zawodowe relacje… Finalnie, ich wspólne poczynania skutkują okryciem odrażającej prawdy o niektórych członkach rodu Vangerów. Pod tym względem omawiana pozycja jest na wskroś wierną i, dodajmy, udaną adaptacją. Scenarzysta równie przekonująco oddał portrety psychologiczne pary głównych bohaterów. Więcej uwagi poświęca się Lisbeth, co wcale nie dziwi, gdyż jest niezwykle interesującą osobą, którą ukształtowały traumatyczne i tragiczne doświadczenia.

(...) Całość może wciągnąć, ponieważ rzecz jest dobrze zbudowana, a wątki poprawnie rozplanowane. Osobiście chętnie zapoznam się z kolejnymi odcinakami sagi. Chciałbym jednak zaznaczyć, że dla osób, które znają powieściowy pierwowzór, lektura komiksu nie będzie wielką przygodą.

- - -
cały tekst można przeczytać tu:
https://dybuk.wordpress.com/2017/06/21/millennium-1-mezczyzni-ktorzy-nienawidza-kobiet/

Cykl „Millennium” należy do grupy najbardziej rozpoznawalnych tekstów popkultury początku XXI wieku. Powieściowa saga Stiega Larssona sprzedała się w milionowych nakładach. Doczekała się dwóch adaptacji filmowych oraz dwóch komiksowych. W latach 2012-2015 nakładem oficyny Czarna Owca ukazały się w naszym kraju cztery albumy z Vertigo, do których scenariusz napisała Denise...

Polecam, szczególnie zapada w pamięci Lisbeth :)

Polecam, szczególnie zapada w pamięci Lisbeth :)

Komiks przegadany ale doczytałem do końca z ciekawości, jak rozwinie się śledztwo. Chociaż dialogi nużą sięgnę po T.2

Komiks przegadany ale doczytałem do końca z ciekawości, jak rozwinie się śledztwo. Chociaż dialogi nużą sięgnę po T.2