https://salomonik.eu/blog/przeczytane/3323-skalp-tom-trzeci

https://salomonik.eu/blog/przeczytane/3323-skalp-tom-trzeci

Pochłonąłem ten tom błyskawicznie, bardzo dużo akcji, gęsta atmosfera, brutalność i dużo emocji.

Na minus, jest parę mocno ciąganych rozwiązań fabularnych (ratowanie w ostatniej chwili, brak obrażeń naszych głównych bohaterów po strzałach z bliskiej odległości).

Pochłonąłem ten tom błyskawicznie, bardzo dużo akcji, gęsta atmosfera, brutalność i dużo emocji.

Na minus, jest parę mocno ciąganych rozwiązań fabularnych (ratowanie w ostatniej chwili, brak obrażeń naszych głównych bohaterów po strzałach z bliskiej odległości).

Trzeci tom - nadal człowiek nie ma dość burzenia się w świecie pełnym niedotrzymanych obietnic, zawiedzionych oczekiwań, utraconej młodości, pustki, która jest w każdych oczach przebywających w rezerwacie. Tu nie ma prawa, które komuś pomoże. Tu jest tylko błaganie zduszone alkoholem i narkotykami.

Coraz bardziej rozwinięte historie bohaterów tak wciągają, że człowiek nie może doczekać się sięgnięcia po kolejny tom.

Trzeci tom - nadal człowiek nie ma dość burzenia się w świecie pełnym niedotrzymanych obietnic, zawiedzionych oczekiwań, utraconej młodości, pustki, która jest w każdych oczach przebywających w rezerwacie. Tu nie ma prawa, które komuś pomoże. Tu jest tylko błaganie zduszone alkoholem i narkotykami.

Coraz bardziej rozwinięte historie bohaterów tak wciągają, że człowiek nie...

Niezmiennie ten komiks wywołuje u mnie spazmy zachwytu. Różne powody się na to złożyły, ale wszystko ma tutaj swoje należne komiksowi miejsce i gra jak dobrze naoliwiony smith and wesson.
http://dzikabanda.pl/teksty/felietony/pijac-ksiazki-czytajac-piwa-s02e05/

Niezmiennie ten komiks wywołuje u mnie spazmy zachwytu. Różne powody się na to złożyły, ale wszystko ma tutaj swoje należne komiksowi miejsce i gra jak dobrze naoliwiony smith and wesson.
http://dzikabanda.pl/teksty/felietony/pijac-ksiazki-czytajac-piwa-s02e05/

REWELACJA! Nie dosyć, ze poziom w ogóle nie spada, to systematycznie rośnie. Snuta przez Aarona opowieść jest brutalna, hipnotyzująca i wielowątkowa. Całość maksymalnie angażuje. Podczas lektury musiałem nawet dawkować sobie kolejne zeszyty wchodzące w skład tego tomu, by lektura za szybko się nie skończyła.

Na tę chwilę "Skalp" jest bez wątpienia jednym z najlepszych komiksów, jakie miałem okazję czytać i ma pewne miejsce w mojej top liście.

REWELACJA! Nie dosyć, ze poziom w ogóle nie spada, to systematycznie rośnie. Snuta przez Aarona opowieść jest brutalna, hipnotyzująca i wielowątkowa. Całość maksymalnie angażuje. Podczas lektury musiałem nawet dawkować sobie kolejne zeszyty wchodzące w skład tego tomu, by lektura za szybko się nie skończyła.

Na tę chwilę "Skalp" jest bez wątpienia jednym z najlepszych...

Moje obawy, że seria rozciągnięta na tak dużą ilość zeszytów może zacząć nużyć, okazały się bezpodstawne.
Aaron nadal trzyma mocno stery i kieruje się powoli ku celu podróży. Niektóre wątki kończą swój byt w tym tomie a na horyzoncie pojawiają się kolejne. Bardzo dobrym rozwiązaniem okazały się pojedyncze zeszyty przybliżające nam drugoplanowe postacie jak agent Nitz czy Diesel.
Co ciekawe, mimo że co chwilę zauważam zapożyczenia z klasyków gatunku (jedna scena wręcz jest kopią fragmentu z filmu "Goodfellas"),jednak w żaden sposób nie przeszkadzają mi one w czerpaniu satysfakcji z lektury.
Graficznie album w całości wygląda rewelacyjnie. Guera nie traci formy a uzupełniający go Davide Furno i Francesco Francavilla wspaniale kreują swoją wizję rezerwatu Prairie Rose.

Seria obowiązkowa dla wszystkich fanów kryminalno gangsterskich klimatów.

Moje obawy, że seria rozciągnięta na tak dużą ilość zeszytów może zacząć nużyć, okazały się bezpodstawne.
Aaron nadal trzyma mocno stery i kieruje się powoli ku celu podróży. Niektóre wątki kończą swój byt w tym tomie a na horyzoncie pojawiają się kolejne. Bardzo dobrym rozwiązaniem okazały się pojedyncze zeszyty przybliżające nam drugoplanowe postacie jak agent Nitz czy...

To jest pozycja, która z czasem będzie coraz częściej okupowała czołowe miejsca na komiksowych listach wszech czasów. Aaron jest niesamowity. Fabuła mimo tak wielu wątków nie pozostawia luk i niedopowiedzeń, wszystko się tu jakimś cudem spina i dopełnia. Czyta się z zapartym tchem, choć to ciężka, przytłaczająca i obfitująca w brutalne sceny lektura. Również ciężka kreska i kolorystyka idealnie wpasowują się w klimat. Wszelkie zachwyty i nagrody zasłużone.

(opinia dotyczy całego cyklu)

To jest pozycja, która z czasem będzie coraz częściej okupowała czołowe miejsca na komiksowych listach wszech czasów. Aaron jest niesamowity. Fabuła mimo tak wielu wątków nie pozostawia luk i niedopowiedzeń, wszystko się tu jakimś cudem spina i dopełnia. Czyta się z zapartym tchem, choć to ciężka, przytłaczająca i obfitująca w brutalne sceny lektura. Również ciężka kreska i...

Czytam opinie, że spadek formy, i trochu się dziwuję. Jaki spadek?! Imo z tomu na tom jest coraz lepiej! Cały album bardzo spójny, intryga przemyślana, bohaterowie ładnie nam się rozwijają. Niemal czuć katastrofę wiszącą w powietrzu. Ta historia po prostu nie może się dobrze skończyć. Wyciągam swe łapska po tom czwarty i czytam dalej.

Więcej o komiksach piszę na fb.com/polishpopkulture

Czytam opinie, że spadek formy, i trochu się dziwuję. Jaki spadek?! Imo z tomu na tom jest coraz lepiej! Cały album bardzo spójny, intryga przemyślana, bohaterowie ładnie nam się rozwijają. Niemal czuć katastrofę wiszącą w powietrzu. Ta historia po prostu nie może się dobrze skończyć. Wyciągam swe łapska po tom czwarty i czytam dalej.

Więcej o komiksach piszę na...

Serią Skalp zachwycam się od samego początku. Trzeci tom opublikowany przez Egmont zawiera dziewięć oryginalnych zeszytów (od numeru 25 do 34),z czego o pierwszych pięciu jestem w stanie napisać, że nie dorównują uprzednim. Wyszło trochę gorzej, a to może rozczarowywać. Choć z drugiej strony wcześniejsze albumy ustawiły poprzeczkę tak wysoko, że zamiast rewelacyjnej odsłony musiała w końcu nadejść jedynie bardzo dobra. Różnica jest moim zdaniem odczuwalna, jednak w życiu nie stwierdziłbym, że pierwsza połowa trójki rozczarowuje.

Co wyszło gorzej? Po pierwsze, jest za krótko jak na serię, na którą czekam niemal z wypiekami na twarzy. Tylko pięć zeszytów, z czego dwa (rysowane przez innych – gorszych – niż R. M. Guéra ilustratorów) to epizody przedstawiające poprzednie losy bohaterów. Retrospekcje tym razem dotyczą Diesela i Nitza. Jason Aaron jak zwykle napisał bardzo dobre historie, tyle że czytelnik początkowo dostaje zaledwie trzy odcinki posuwające główną akcję do przodu, a to trochę mało (...)

Jeśli chodzi o kontynuację głównego wątku, jak zwykle szczęka opada. Otóż do rezerwatu przybywa pewien oszust, mający zamiar wynieść trochę nieuczciwie zarobionych pieniędzy z otwartego niedawno kasyna. Na miejscu spotyka Dashiella, który wygląda jak wrak człowieka i nie za bardzo dociera do niego, co się wokół dzieje. Za to oszust wie aż za dużo. Na przykład wie, że Koń pracuje dla FBI. Pamięta go bardzo dobrze, bo kilka lat wcześniej to główny bohater posłał go do więzienia. Teraz człowiek Czerwonego Kruka będzie musiał pomóc oszustowi w obrobieniu kasyna, inaczej wszyscy dowiedzą się, kim naprawdę jest.

(...) Scenariusze Aarona potrafią sprawić, że czytelnikowi naprawdę zależy na losie występujących w komiksie postaci. Nie chodzi mi o to, że zależy mu na ich szczęściu, raczej nie potrafi oderwać oczu od opowieści ani przestać interesować się ich losem. I nieważne czy chodzi o jednego z głównych bohaterów, czy o jakiegoś ćpuna, który przed chwilą pierwszy raz pojawił się w historii i pewnie zginie kilka stron dalej. Autor konstruuje całą opowieść tak, że śledzę wszystkie wydarzenia z zapartym tchem.

(...) Ten komiks ma w sobie coś nieuchwytnego (okropna, choć z jakiegoś powodu jednocześnie rewelacyjna rzecz),ale właśnie to coś wciąga i nie pozwala się od niego oderwać, aż do samego końca. Jest brudny i zły, bohaterowie to bezkompromisowi twardziele z łatwością przechodzący od słów do czynów, a cała historia została napakowana robiącą ogromne wrażenie akcją i świetnymi dialogami. Pod każdym względem profesjonalna robota...

- - -
cały tekst do przeczytania tu:
https://dybuk.wordpress.com/2017/02/22/skalp-tom-3/

Serią Skalp zachwycam się od samego początku. Trzeci tom opublikowany przez Egmont zawiera dziewięć oryginalnych zeszytów (od numeru 25 do 34),z czego o pierwszych pięciu jestem w stanie napisać, że nie dorównują uprzednim. Wyszło trochę gorzej, a to może rozczarowywać. Choć z drugiej strony wcześniejsze albumy ustawiły poprzeczkę tak wysoko, że zamiast rewelacyjnej...

Niesamowite! Wciąż trzyma niewiarygodnie wysoki poziom. Jeden z najlepszych komiksów jakie czytałem i na pewno najlepszy komiks ostatnich lat. Jeśli nie zrobią na jego podstawie serialu to się zdziwię.

Niesamowite! Wciąż trzyma niewiarygodnie wysoki poziom. Jeden z najlepszych komiksów jakie czytałem i na pewno najlepszy komiks ostatnich lat. Jeśli nie zrobią na jego podstawie serialu to się zdziwię.