Zgodnie z oczekiwaniami w tomie 2 dzieje się o wiele więcej niż w 1. Poznajemy głównych graczy sensacyjnej intrygi oraz stawkę, która wchodzi w grę. Czasami można się zastanowić , nad racjonalnością postępowania głównej bohaterki. W sferze graficznej znajduję jeden mankament: pojawia się coraz więcej postaci i nie zawsze można odróżnić jedną osobę od drugiej

Zgodnie z oczekiwaniami w tomie 2 dzieje się o wiele więcej niż w 1. Poznajemy głównych graczy sensacyjnej intrygi oraz stawkę, która wchodzi w grę. Czasami można się zastanowić , nad racjonalnością postępowania głównej bohaterki. W sferze graficznej znajduję jeden mankament: pojawia się coraz więcej postaci i nie zawsze można odróżnić jedną osobę od drugiej

„SAMOTNICY” - pod tym wymownym tytułem kryje się druga odsłona klimatycznej, komiksowej serii science fiction „On Mars”. I to właśnie na stronach tej pozycji poznamy dalsze losy zesłańców na Czerwoną Planetę, którzy w imię dobra mieszkańców Ziemi tworzą tam podwaliny pod przyszłą kolonię, wiodąc życie przymusowych robotników i więźniów, w jednym. Komiks ten ukazał się nakładem Wydawnictwa Taurus Media.

Jasmine Stenford - jeśli można tak powiedzieć, zadomowiła się już w marsjańskim więzieniu, stając się nie tylko kolejnym członkiem społeczności, ale też i wstępując w szeregi członków Kościoła Synkretycznego. Ten krok sprawi, że i owszem - otrzyma ona łatwiejszą pracę i pewne przywileje..., ale też i stanie się narzędziem w rękach tych, którzy planują wielką rewolucję. Rewolucję znaczoną krwią, śmiercią i nieograniczonym chaosem...

Pierwsza część cyklu stanowiła dla nas interesujące i potrzebne wprowadzenie w realia tej literackiej rzeczywistości, przedstawiając nam bohaterów oraz kreśląc ich mroczną codzienność życia na Marsie. Teraz przychodzi zaś czas na konkret, czyli coraz bardziej zagęszczającą się intrygę, czytelne określenie w niej roli głównej bohaterki oraz przygotowanie do kulminacyjnego punktu, który objawi się nam na kartach trzeciego tomu. I można powiedzieć z pełnym przekonaniem, że dzieje się tu jeszcze więcej i jeszcze bardziej ciekawie.

Kolejny raz Sylvain Runberg - scenarzysta tego komiksu, oferuje nam wielowątkowe spojrzenie na rozgrywające się tu wydarzenia. Te z jednej strony dotyczą losów Jasmine, która z ofiary przemocy staje się towarzyszem wiary i walki oraz która musi podjąć bardzo trudne decyzje..., z drugiej skupiają się na poczynaniach zarządzających marsjańską kolonią, którzy muszą zmagać się z szeregami gangów..., zaś na trzecią stronę relacji składa się to, co ma miejsce na Ziemi i co wiąże się z polityką. I tak też te wszystkie wątki pięknie i inteligentnie się tu ze sobą łączą w intrygującą całość, która trzyma nas w napięciu do ostatniej strony.

W dalszym ciągu poznajemy bohaterów i realia marsjańskiego zniewolenia Jasmine i reszty..., ale też i odkrywamy coraz więcej sekretów związanych z zarządzaniem tym miejscem, z agresywnymi poczynaniami zbuntowanych gangów oraz z dążeniami wyznawców Kościoła Synkretycznego, którego to przywódca ma bardzo odważne i tak naprawdę spełniające się już na naszych oczach, pragnienie. I to też pozwala spojrzeń nam nieco inaczej na tę całą opowieść, która okazuje się być o wiele bardziej skomplikowaną i wielowymiarową, aniżeli mogłoby się to wydawać podczas spotkania z pierwszym tomem.

Niezmiennie pięknymi pozostają ilustracje komiksu, które to stworzył Grun. To niezwykle widowiskowe, malownicze, ale przy tym pociągnięte dość surową kreską, rysunki. Największe wrażenie wywiera w nich na nas perfekcyjne umiejscawianie wielu elementów - chociażby postaci, w jednym kadrze, gdzie to wszystko jawi się niczym zdjęcie lub fragment filmu - choćby pod względem szczegółów oraz imponującego efektu nachodzenia na siebie wielu fragmentów rysunków. Całości dzieła dopełniają zaś kolory - na czele z lekko przygaszoną czerwienią, która kreśli nam pięknie obraz Marsa.

Oczywiście niezbędną jest tu znajomość pierwszej części cyklu, gdyż tylko wtedy bez trudu odnajdziemy się w fabularnych zawiłościach tej historii oraz będziemy mogli czerpać z niej wszystko to, co ona sobą oferuje. A oferuje nam inteligentny scenariusz zdarzeń, wartką akcję i barwną przygodę oraz naprawdę interesujące spojrzenie na to, czym jeszcze może zaskoczyć nas literacki wątek kolonizacji Marsa. To wszystko przekłada się zaś na znakomitą zabawę i wielką przyjemność lektury.

Pierwsza część cyklu „On Mars” rozbudziła naszą ciekawość, zaintrygowała nas i skłoniła do tego, by chcieć więcej. Drugi, niniejszy tom zaspokaja ów głód, oferując rozwinięcie fabuły, odsłaniając sekrety i tajemnice bohaterów oraz kreśląc najbardziej prawdopodobny kierunek rozwoju tej historii. I z pewnością trafnym będzie stwierdzenie, że „Samotnicy” są jeszcze lepszą opowieścią, która na pewno usatysfakcjonuje sobą wszystkich miłośników mrocznych, kosmicznych, komiksowych klimatów. Polecam!

„SAMOTNICY” - pod tym wymownym tytułem kryje się druga odsłona klimatycznej, komiksowej serii science fiction „On Mars”. I to właśnie na stronach tej pozycji poznamy dalsze losy zesłańców na Czerwoną Planetę, którzy w imię dobra mieszkańców Ziemi tworzą tam podwaliny pod przyszłą kolonię, wiodąc życie przymusowych robotników i więźniów, w jednym. Komiks ten ukazał się...

Pierwszy tom tej serii przywodził mi na myśl grę Red Faction. Lektura drugiego narobiła mi takiej ochoty, że aż sobie zainstalowałem w pierwszą część, spędzając w niej blisko 20 godzin. On Mars w praktyce zdaje się czerpać garściami ze wspomnianej serii gier, bowiem czuć to na każdym kroku. Rysunek, klimat, narracja, bohaterowie - nosz niemal wszystko. Oczywiście scenariusz jest inny, nie mamy tutaj tylu trupów i do głosu dochodzi bardziej fundamentalizm religijny, ale i tak, skojarzenia nasuwały mi się automatycznie. Czy to źle? Oczywiście, że nie, bowiem nie tylko fani Red Faction powinni się tutaj odnaleźć.

Postawmy sprawę jasno - to nie jest jakiś szczególnie wybitny komiks. Nie ma przełomowej fabuły, ponadczasowych postaci i tak dalej. Nie dorasta do takich tytułów jak Uniwersal War One czy Wieczna Wojna. Tylko pytanie: Czy musi? Otóż nie, nie musi. On Mars to solidna rozrywka, pełna akcji, kompetentnie połączonych klisz gatunku i okraszona naprawdę klimatycznym rysunkiem. Pierwszy tom wprowadzał nas do tego świata, pełnego czerwieni, gangsterów oraz sekt religijnych, które kłębią się w świecie wyzysku taniej siły roboczej z więźniów. Drugi natomiast rozbudowuje warstwę polityczną w całym scenariuszu. I robi to naprawdę dobrze.

Zatem główna bohaterka imieniem Jasmine, była policjantka skazana przez system jako kozioł ofiarny za błędy innych, wkracza w szeregi Kościoła Synkretycznego. Nie żeby miała wybór, bowiem inne ugrupowania to w zasadzie gangi, które rozszarpałyby kobietę za sam fakt bycia policjantką na Ziemi. Jednocześnie trwa konflikt polityczny na trzech frontach. W ONZ dywaguje się nad słusznością zsyłek więźniów w roli taniej siły roboczej na Marsa. Władze kolonii chcą pokazać, że ich dzieło jest w pełni bezpieczne dla kolonistów i każdego traktuje należycie. Tymczasem tytułowi Samotnicy starają się ugodzić w spokój korporacji i zyskać wolność dla skazańców, którzy byliby traktowani wobec prawa na równi z kolonistami. Spór trwa w najlepsze i żadna ze stron nie dostrzega prawdziwego zagrożenia ze strony religijnej frakcji.

Fabuła jest dość przewidywalna, ale jakoś nie umniejszyło mi to zabawy. Całość chłonąłem dość szybko, choć też nie śledziłem tak wydarzeń co w takim Locke & Key, gdzie każdy kadr analizowałem na milion sposobów. Tutaj miałem to samo, co w grze Red Faction - miłą odskocznię od codzienności. Lekką i przyjemną lekturę okraszoną ładnym rysunkiem z klimatyczną czerwienią. I tak po prawdzie w zupełności mi to wystarczyło. Czy chcę więcej? Tak, bowiem finał tego albumu sporo obiecuje. Czy będę wracał do tej serii? Wątpię. Dla mnie to przygoda na raz, ale i tak się przy niej nie nudzę.

Pierwszy tom tej serii przywodził mi na myśl grę Red Faction. Lektura drugiego narobiła mi takiej ochoty, że aż sobie zainstalowałem w pierwszą część, spędzając w niej blisko 20 godzin. On Mars w praktyce zdaje się czerpać garściami ze wspomnianej serii gier, bowiem czuć to na każdym kroku. Rysunek, klimat, narracja, bohaterowie - nosz niemal wszystko. Oczywiście scenariusz...

PopKulturowy Kociołek:

Początek kosmicznej trylogii posłużył autorowi do nakreślenia brutalnego i na swój sposób dosyć złożonego świata. W On Mars tom 2 Sylvain Runberg podkręca znacząco tempo, z każdym kolejnym przeczytanym kadrem wywołując u czytelnika coraz to większe napięcie. Jasmine zdeterminowana jest do tego, aby przetrwać, musi więc ona opowiedzieć się po jednej ze stron. Wybór pada na sektę Xaviera Rojasa, w której ideały czy osobiste przekonania zostają spychane na daleki plan, ustępując miejsca bezpardonowej walce o wolność.
Na dosyć ograniczonej ilości stron (64) twórcy udaje się zawrzeć ciekawą wielowątkową fabułę. Scenarzysta nie zapomina również o należytym rozwinięciu znanych już bohaterów. Dodatkowo wprowadza on na karty komiksu nowe postacie (mające znaczenie dla całej historii). Tytuł cały czas balansuje na pograniczu klasycznego sci-fi, mocnego thrillera i emocjonalnego dramatu. Runberg umiejętnie miesza tematy religijności, wyzysku ludzi, technologii czy polityki. Każdy z tych wątków jest dosyć dobrze poprowadzony, niejednokrotnie prowadząc do intrygujących zwrotów akcji.

Kilka z poruszonych tu tematów ma w sobie wyrazisty ładunek emocjonalny, który powinien wywołać u czytelnika jakiegoś rodzaju reakcję i skłonić go do zadania sobie pytania na temat „człowieczeństwa”. Scenarzysta nie boi się bowiem pokazać brutalnego oblicza ludzkości, która gotowa jest poświęcić innych, aby zapewnić wygodę nielicznym.

Obok atrakcyjnego scenariusza nie brakuje tu również wizualnego piękna. Ponownie ilustrator Grun staje na wysokości zadania i dostarcza odbiorcom naprawdę pięknych rysunków. Zachwycać można się tu projektami postaci (potrafiącymi oddawać różnorakie emocje),ale największą uwagę przykuwają dopracowane tła, nadające wielu scenom niezwykłego klimatu.

https://popkulturowykociolek.pl/recenzja-komiksu-on-mars-tom-2/

PopKulturowy Kociołek:

Początek kosmicznej trylogii posłużył autorowi do nakreślenia brutalnego i na swój sposób dosyć złożonego świata. W On Mars tom 2 Sylvain Runberg podkręca znacząco tempo, z każdym kolejnym przeczytanym kadrem wywołując u czytelnika coraz to większe napięcie. Jasmine zdeterminowana jest do tego, aby przetrwać, musi więc ona opowiedzieć się po jednej...

Halo?? Dzień dobry, czy to kolonia karna na Marsie?? Chciałbym zadać pytanie czy można napisać opinię o drugim tomie Waszych przygód?? Nie macie nic przeciwko?? Super, to w takim razie ja piszę… Ale, że co?? Ma być rzetelna?? Bo inaczej mnie znajdziecie i zrobicie mi z zadka jesień średniowiecza?? Ok, zrozumiałem… Z mojej strony tylko takie opinie, także zapraszam.

Jasmine Stenford, przebywająca na Marsie w obozie pracy dla skazańców, postanawia wstąpić w szeregi kościoła synkretycznego. Zyskuje dzięki temu ochronę oraz dodatkowe przywileje. Tymczasem na czerwonej planecie dochodzi do coraz częstszych, krwawych starć między gangami, natomiast grupa nazywająca siebie "Samotnikami" bardzo mocno zaczyna uprzykrzać życie władzom kolonii...

Tak jak wspomniałem w opinii o pierwszym tomie, miał on nas tak naprawdę tylko wprowadzić w całą sytuację jaka ma miejsce na Marsie. Natomiast dopiero "Samotnicy" pokazują co tak naprawdę wyprawia się na czerwonej planecie. Dostajemy bowiem konkretny obraz tego, kto i w jakim stopniu dzierży władzę w kolonii karnej oraz poza nią. Poznajmy strukturę działań kościoła synkretycznego oraz co nimi kieruje i jakie mają cele. Otrzymujemy wizję Pani prezydent względem mieszkańców Marsa, zarówno tej części w której przebywają koloniści, jak i tej z więźniami. Wreszcie autorzy ukazują nam tytułowych "Samotników", którzy podobnie jak wyżej wymieniony kościół, mają swoje plany względem kolonizacji czwartej planety układu słonecznego. A między tym wszystkim Jasmine, próbująca przez cały czas odnaleźć prawidłową drogę w swoim postępowaniu i w decyzjach, jakie są przez nią podejmowane. Finał oczywiście zostawia nas z kilogramem pytań, także nie ma innej rady i trzeba będzie koniecznie sięgnąć po następny tom.

Wizualnie jest nadal rewelacyjnie. Dwójka trzyma poziom jedynki. Jest realistycznie, ze świetnie odwzorowanymi realiami życia na Marsie. Cały czas czuć atmosferę czerwonej planety, kurz i pył unoszące się z każdej przeczytanej strony. Dla mniej bomba.

Podsumowując, jeżeli jeszcze nie czytaliście serii "On Mars", to ja naprawdę nie wiem na co czekacie. Sięgnijcie po nią koniecznie, bo to kawał świetnej, intrygującej historii spod znaku rasowego science-fiction.

Tyle ode mnie!!! Do usłyszenia!!!

Za egzemplarz do opinii dziękuję Taurus Media

Halo?? Dzień dobry, czy to kolonia karna na Marsie?? Chciałbym zadać pytanie czy można napisać opinię o drugim tomie Waszych przygód?? Nie macie nic przeciwko?? Super, to w takim razie ja piszę… Ale, że co?? Ma być rzetelna?? Bo inaczej mnie znajdziecie i zrobicie mi z zadka jesień średniowiecza?? Ok, zrozumiałem… Z mojej strony tylko takie opinie, także zapraszam.

Jasmine...

Druga czesc znacznie slabsza od poprzedniej. Gangi, polityka, sieganie po wladze. Mialam nadzieje na fajny komiks sf o terraformacji Marsa, a tu walki.
Komiks broni sie bardzo ladna kreska, ale fabularnie ponizej przecietnej.

Druga czesc znacznie slabsza od poprzedniej. Gangi, polityka, sieganie po wladze. Mialam nadzieje na fajny komiks sf o terraformacji Marsa, a tu walki.
Komiks broni sie bardzo ladna kreska, ale fabularnie ponizej przecietnej.