,,Choć nigdy nie powinno się oceniać po pozorach, wszyscy jesteśmy tylko ludźmi. A w tym świecie liczy się przede wszystkim pierwsze wrażenie.''

Sądząc po okładce, spodziewałam się lekkiego, niezobowiązującego romansu młodzieżowego, który w rzeczywistości okazał się w dość ciężką w odbiorze historią dwójki pokrzywdzonych przez życie ludzi.

Bree jest niespełna osiemnastoletnią dziewczyną chorującą na anoreksję. Jej rodzice zatraceni w ferworze własnej pracy nie zauważają problemów z jakimi zmaga się ich córka. W tym samym czasie dwudziestopięcioletni Harry powszechnie znany jako dziwak i odludek zaczyna bardzo uważnie śledzić codzienny cykl życia Bree. Choć zdaje sobie sprawę ze swojej choroby psychicznej, żądza poznania dziewczyny okazuje się silniejsza. Wkrótce ich wzajemne towarzystwo staje się dla nich uzależnieniem, bez którego nie potrafią sobie poradzić.

Czy w dwustu stronach, przy bardzo krótkich rozdziałach da się przekazać czytelnikowi historię we właściwy sposób?
Podczas czytania tej książki przede wszystkim trzeba się nastawić na małą ilość dialogów, które swoją drogą są po prostu zbędne. Każdy rozdział jest rozpoczynany od pewnej sentencji dotyczącej otaczającego nas świata. Jakby na potwierdzenie tego w późniejszej części ukazana jest kontynuacja losów bohaterów, do których odnosiły się poprzednie słowa. I tutaj zaczynają się schody, ponieważ przy budowaniu fabuły autorce lekko podwinęła się noga. Niektóre wydarzenia wydają się wprost absurdalne i mimo iż był to prawdopodobnie cel zamierzony, bo bardziej chodziło tutaj o przesłanie niż o szczegóły, mnie osobiście raził w oczy. Gdyby poświęcić postaciom więcej czasu i zagłębić się jeszcze bardziej w ich psychikę, być może całość wyszłaby wtedy przekonująco.

Trzeba przyznać, że ,,Nasze Nigdy'' to bardzo smutna, na swój sposób brutalna opowieść, która porusza problemy współczesnego świata. Pokazuje konsekwencje zbagatelizowania sobie spraw związanych z dzieckiem, jego narastające problemy w szkole, które są często katalizatorem wszelkich zmian w zachowaniu oraz problemów ze zdrowiem fizycznym jak i psychicznym. Daje nam do zrozumienia rzeczy, których temat na co dzień odsuwamy, gdyż jest dla nas zbyt niewygodny. Jednak końcówka choć szokująca nie rekompensuje reszty niewykorzystanego potencjału fabuły, która poprowadzona lub raczej przedstawiona w inny sposób mogłaby zostać potraktowana bardziej poważnie.

Mimo wszystko uważam, że ,,Nasze Nigdy'' jest książką dość dobrą, pod pewnymi względami wartościową, przy której nie zmarnujecie swojego czasu.

,,Gdy człowiek zostaje sam ze sobą, gdy poznaje prawdziwego siebie, może się przerazić. Paradoksalnie bardziej niż drugiego człowieka.''

,,Choć nigdy nie powinno się oceniać po pozorach, wszyscy jesteśmy tylko ludźmi. A w tym świecie liczy się przede wszystkim pierwsze wrażenie.''

Sądząc po okładce, spodziewałam się lekkiego, niezobowiązującego romansu młodzieżowego, który w rzeczywistości okazał się w dość ciężką w odbiorze historią dwójki pokrzywdzonych przez życie ludzi.

Bree jest niespełna...