Utwory Kochanowskiego, to literatura najwyższych lotów. Z arcywybitności Kochanowskiego trzeba sobie zdać sprawę, ponieważ jest on de facto ojcem języka polskiego. Literatura polska przed Kochanowskim jest iście mizerna... pełna obcych i gwarnych naleciałości, najczęściej mało literacka, a jeśli już, to najwyżej stricte religijna. Nawet Rej wypada dość licho w porównaniu do Kochanowskiego- jego utwory są prostsze literacko, bardziej niezrozumiałe dla współczesnego czytelnika i znacznie mniej kunsztowne. Choć język oczywiście przez następne stulecia ewoluował, to do XIX wieku poezja Kochanowskiego była wzorcowa i niedościgniona. Na wyższy poziom wniósł nasz język dopiero Adam Mickiewicz.

Nie oznacza to jednak, że Kochanowski jest prosty w odbiorze. Bądź, co bądź, mamy tutaj do czynienia ze staropolskim. Zrozumienie Jana z Czarnolasu wymaga pewnej erudycji: znajomości utworów klasycznych (za podstawę biorąc Horacego, Homera, Anakreonta i Wergiliusza),a także dość biegłej orientacji w greckiej mitologii i historii. Większość przypisów w utworach Kochanowskiego wynika właśnie z tego powodu; problematyka zrozumienia słów, które wyszły z użytku jest znacznie mniejsza.

Polecam w szczególności Pieśni Kochanowskiego. Fraszki mogą zaskoczyć niejedną osobę, która kojarzy je z lat szkolnych. Wszystkie utwory bawią, uczą, a także pomagają zrozumieć mentalność i myśl ludzi tamtej epoki. Obcujemy w dodatku z literaturą klasy najwyższej... czego chcieć więcej?

Utwory Kochanowskiego, to literatura najwyższych lotów. Z arcywybitności Kochanowskiego trzeba sobie zdać sprawę, ponieważ jest on de facto ojcem języka polskiego. Literatura polska przed Kochanowskim jest iście mizerna... pełna obcych i gwarnych naleciałości, najczęściej mało literacka, a jeśli już, to najwyżej stricte religijna. Nawet Rej wypada dość licho w porównaniu do...