Po tylu przesłodzonych i romantycznych historiach miłosnych, które ostatnimi czasy pochłonęłam, odrobinkę mnie zemdliło i nabrałam ochoty na coś ostrzejszego. W takich przypadkach zazwyczaj sięgam po jakiś mroczny kryminał albo prawdziwą fantastykę (z naciskiem na "prawdziwą", czyli taką, gdzie stworzony przez autora świat jest składny i wiarygodny, ma swoją historię, tradycje i zwyczaje, gdzie ciemne charaktery przerażają swoją bezwzględnością, a potwory i inne nadprzyrodzone stworzenia rozszarpują swoje ofiary bez chwili zawahania, taki świat, w którym nie ma miejsca na ckliwe wyznania i głębokie przemyślenia, bo zwyczajnie nie ma na to czasu w natłoku zdarzeń).
W każdym razie potrzebowałam czegoś... mocniejszego i "Córka krwawych" wydawała się idealnym wyborem, zwłaszcza, że już od dłuższego czasu leżała na półce i czekała na swój moment.
Już od pierwszych kartek wiedziałam, że to jest to, czego było mi trzeba. Brutalna i bezlitosna rzeczywistość w świecie rządzonym przez okrutne kobiety, gdzie mężczyźni są tą słabszą, dyskryminowaną stroną i to oni budzą litość w czytelnikach. Tortury, gwałty, egzekucje i niesprawiedliwość to dla naszych bohaterów chleb powszedni.
W końcu jednak pojawia się nadzieja, że będzie można położyć temu kres, że nadchodzi mądra i sprawiedliwa królowa, która zniszczy okrutne tyranki i w końcu przyniesie pokój w całym królestwie.
Nie ma ona jednak drogi usłanej różami, ponieważ władczynie nie chcą pozwolić sobie na utratę posiadanych przywilejów i usiłują na wszelkie możliwe sposoby zlikwidować dziewczynkę. W jej obronie stają jednak mężczyźni, którzy od lat z utęsknieniem wyczekiwali takiej królowej oraz pozostałe kobiety, którym los ich świata nie jest obojętny. Daemon, Surreal, Saetan i Lucivar, każdy z nich jak tylko może walczy o ocalenie Jeanelle i o spełnienie się ich nadziei na nadejście lepszych czasów.
I o tym właśnie jest ta książka. O wojnie z niesprawiedliwością, ze złem, o marzeniach, zbrukanych nadziejach i o miłości też, bo nie da się chyba napisać książki w której by jej nie było.

Po tylu przesłodzonych i romantycznych historiach miłosnych, które ostatnimi czasy pochłonęłam, odrobinkę mnie zemdliło i nabrałam ochoty na coś ostrzejszego. W takich przypadkach zazwyczaj sięgam po jakiś mroczny kryminał albo prawdziwą fantastykę (z naciskiem na "prawdziwą", czyli taką, gdzie stworzony przez autora świat jest składny i wiarygodny, ma swoją historię,...