Napiszę tak: to pierwsza książka hiszpańskiego autora, która mi się podobała: do tej pory do dzieł twórców tej narodowości miałam pecha, stąd też moje początkowo sceptyczne podejście. Ale spróbowałam raz jeszcze i nie żałuję. Podobała, to mało powiedziane, bo uważam, że "Wyspa Alice" to moje małe odkrycie z kilku ostatnich miesięcy. Z krótkiego streszczenia wynika, że fabuła będzie jak wiele innych: mamy nieszczęście - śmierć mężczyzny - i jego młodą żonę, która odkrywa, że jej małżonek miał przed nią jakiś sekret. Do żałoby dołącza się chęć odkrycia za wszelką cenę prawdy, co prowadzi bohaterkę do prywatnego śledztwa i przeprowadzki na małą wyspę. Rozwój fabuły i postępowanie Alice były dla mnie zaskakujące, przy czym należy zaznaczyć, że "Wyspa Alice" nie jest ani kryminałem, ani thrillerem, mimo, że posiada pewne elementy tych gatunków. Raczej to powieść obyczajowo-psychologiczna, ukazująca w jaki sposób bohaterka radzi sobie utratą, z nową sytuacją życiową, jak również z samotnym wychowaniem dzieci. Powieści tego typu często mnie nudzą, jednak nie "Wyspa Alice", o nie - ta jest napisana w taki sposób, że nie potrafiłam się od niej oderwać. Po zastanowieniu zadziwiło mnie też to, jak dobry jest portret Alice, jak dobrze autor potrafił wczuć się w jej psychikę, psychikę kobiety, młodej wdowy, matki - nie powiedziałabym nigdy w życiu, że książkę tę napisał mężczyzna. Jedna z najlepszych książek, jakie czytałam w tym roku.

Napiszę tak: to pierwsza książka hiszpańskiego autora, która mi się podobała: do tej pory do dzieł twórców tej narodowości miałam pecha, stąd też moje początkowo sceptyczne podejście. Ale spróbowałam raz jeszcze i nie żałuję. Podobała, to mało powiedziane, bo uważam, że "Wyspa Alice" to moje małe odkrycie z kilku ostatnich miesięcy. Z krótkiego streszczenia wynika, że...