Na zakończenie trylogii nie musiałem czekać zbyt długo, ponieważ z cyklem zetknąłem się dopiero w marcu tego roku. David i jego ekipa wiedzą jak wpakować się w ogromne tarapaty i wyjść z nich cało. Seria przypadła mi do gustu, choć nie była tak pozytywnym zaskoczeniem jak przygody Waxa i Wayne’a. Dobrze, że Abraham i Cody ponownie stanowią bohaterów drugoplanowych. W części drugiej trochę mi ich brakowało, ale potrafię zrozumieć dlaczego autor chciał wprowadzić powiew świeżości, podrzucając nam Mizzy i Exela. Abraham i Cody to nieskomplikowane postacie, mające ubarwić opowiadaną historię i nie czułem potrzeby dowiedzieć się o nich czegoś więcej. Co innego Megan. Fajnie było poznać szerszy zakres jej możliwości. Dużo się dzieje, książka przepełniona jest akcją, jednak uważam, że ze wszystkich części najciekawszy był tom pierwszy. Brakowało mi uczucia osaczenia, czającego się niebezpieczeństwa, które towarzyszyło planowaniu konfrontacji ze Stalowym Sercem. Na szczęście w trakcie lektury, nie mamy czasu się nad tym zastanawiać.

Calamity przetłumaczyła inna osoba, co niestety doprowadziło do pewnej nieścisłości. W tym tomie Usunięty nazywa się Znikającym. Troszeczkę zasmuciła mnie ta niekonsekwencja, nawet jeśli to tłumaczenie jest bliższe oryginałowi. Mógłbym wymienić jeszcze kilka „usterek” jednak nie wpływają znacząco na przyjemność z czytania. Jeżeli ktoś nie przepada za metaforami Davida to ostrzegam – w tym tomie również ich nie brakuje. Większość jest zabawna a jedną nawet podkreśliłem, więc nie jest tak źle jak mogłoby się wydawać.

Zakończenie pozostawia pewien niedosyt. Wydaje mi się, że jest trochę przekombinowane. Zbyt szybko dochodzi do rozwiązania całej intrygi, przez co nie mogłem się nią nacieszyć tak jakbym tego chciał. Mimo wszystko bawiłem się bardzo dobrze i miło będę wspominał tą trylogię.

Na zakończenie trylogii nie musiałem czekać zbyt długo, ponieważ z cyklem zetknąłem się dopiero w marcu tego roku. David i jego ekipa wiedzą jak wpakować się w ogromne tarapaty i wyjść z nich cało. Seria przypadła mi do gustu, choć nie była tak pozytywnym zaskoczeniem jak przygody Waxa i Wayne’a. Dobrze, że Abraham i Cody ponownie stanowią bohaterów drugoplanowych. W części...