Zadziwiające jest, jak wiele piszących kobiet trudzi się udowadnianiem światu, że są równie poważnymi pisarkami, co mężczyźni. Wydawałoby się, że w czasach równouprawnienia takie kwestie w ogóle nie powinny być podnoszone. A jednak.

Marguerite Yourcenar została przyjęta do Akademii Francuskiej jako pierwsza kobieta w czterechsetletniej historii tej instytucji. Było to w… 1981 roku. Ursula K. Le Guin, wielokrotna laureatka nagród Hugo i Nebula, wspomina o swoich początkach na ścieżkach literatury science fiction:

„Kobiety musiały udawać, że są mężczyznami, albo używać tylko swoich inicjałów. Pisarstwo było czymś, czego reguły ustalali mężczyźni, i nigdy tego wcześniej nie kwestionowałam. Kobiety, które podważały zasady, były zbyt rewolucyjne, żebym w ogóle o nich wiedziała."

Kwestia pozycji kobiet jest stałym wątkiem w twórczości Margaret Atwood. Autorka „Opowieści podręcznej” zauważa, że większość książek, które się ukazują, piszą mężczyźni i są one recenzowane przez mężczyzn. To właśnie na polu krytyki literackiej można się zetknąć najczęściej z uprzedzeniami związanymi z płcią. Zdarza się też, że piszący mężczyźni „tworzą stereotypowe kobiety i portretują je jako wypchane meble lub pogotowie seksualne”. Zdaniem Toni Morrison jesteśmy zbyt przyzwyczajeni do kobiet, które pyskują albo które korzystają z broni słabych: zrzędzenia, zatruwania, unikania konfrontacji. Bohaterki jej książek są zazwyczaj silniejsze i odważniejsze od mężczyzn. To jednak Ursula K. Le Guin poszła w tej kwestii najdalej: akcję „Lewej ręki ciemności” osadziła w świecie, w którym… nie ma płci. I szlus.
(...)
Królowa kryminału i nestorka powieści detektywistycznej P. D. James bardzo ciekawie wypowiedziała się na temat religii. Każdy ma swoją własną drogę do Boga i absurdem byłoby skazywanie przeważającej części ludzkości na potępienie tylko dlatego, że do tego samego celu podąża inną ścieżką.

„Na ścieżce chrześcijańskiej, którą wybrałam, podłoże i widoki są inne od tych, które napotyka buddysta czy muzułmanin, lecz mam nadzieję, że wszyscy w końcu dotrzemy na miejsce.”

W „Wywiadach z pisarzami” pięknie o chrześcijaństwie powiedział William Faulkner:

„To indywidualny kodeks zachowania każdego człowieka, dzięki któremu staje się kimś lepszym, niż chce jego natura, niż gdyby podążał tylko za nią. Bez względu na rodzaj symbolu – czy będzie to krzyż, półksiężyc czy coś innego – przypomina on człowiekowi o jego obowiązku wobec ludzkiej rasy.”

Antologia wywiadów z „The Paris Review”, prezentująca rozmowy z pisarkami, niczym nie ustępuje części pierwszej, zarezerwowanej dla mężczyzn. Sztuka jest jedna, płeć nie istnieje, a do Boga prowadzą różne drogi. I szlus.
Cała recenzja opublikowana na blogu:
https://zapiskinamarginesie.pl/2017/12/04/taki-gosc-stanislaw-lem-czyli-uwaga-na-macki/

Zadziwiające jest, jak wiele piszących kobiet trudzi się udowadnianiem światu, że są równie poważnymi pisarkami, co mężczyźni. Wydawałoby się, że w czasach równouprawnienia takie kwestie w ogóle nie powinny być podnoszone. A jednak.

Marguerite Yourcenar została przyjęta do Akademii Francuskiej jako pierwsza kobieta w czterechsetletniej historii tej instytucji. Było to w…...