Lata 1667-1674 były dość trudne jeśli chodzi o Rzeczpospolitą Obojga Narodów. Abdykacja Jana Kazimierza, panowanie Michała Kobybuta Wiśniowieckiego oraz elekcja Jana Sobieskiego stwarzały klimat do walk fakcji politycznych. W tym kontekście Konrad Bobiatyński analizuje walkę o hegemonię w Wielkim Księstwie Litewskim, gdzie główną rolę odgrywali Pacowie i Radziwiłłowie oraz ich klientela. Książka dokładnie omawia najważniejsze postacie litewskiej sceny politycznej, pokazuje ich wzajemne powiązania oraz działalność na sejmikach. Pokazano w jaki sposób poszczególne fakcje podchodziły do sprawy elekcji i w jaki sposób forsowały swoje plany i kandydatury takich postaci jak Filip Wilhelm Neuburg czy Karol Lotaryński. Ciekawym spojrzeniem jest rozdział na rolę wojska litewskiego w walce politycznej. Autor przedstawia w jaki sposób wykorzystywano armię do terroryzowania rywali i wpływania na zmianę postaw poprzez grabieże i próby doprowadzenia do ekonomicznej ruiny majątków politycznych przeciwników. Interesujący jest również fragment o kontaktach Jana Sobieskiego z Wielkim Księstwem Litewskim, zwłaszcza w kontekście jego wyboru na króla i realizacji jego polityki względem owych fakcji. Praca jest oparta na bogatym materiale źródłowym, autor wykorzystał nie tylko akta znajdujące się w polskich archiwach, ale również łotewskich, austriackich, niemieckich, litewskich, ukraińskich, białoruskich czy rosyjskich. Podsumowując, mamy do czynienia z naprawdę świetną pracą, która pokazuje jak skomplikowana była sytuacja polityczna w tamtym okresie na Litwie.

Lata 1667-1674 były dość trudne jeśli chodzi o Rzeczpospolitą Obojga Narodów. Abdykacja Jana Kazimierza, panowanie Michała Kobybuta Wiśniowieckiego oraz elekcja Jana Sobieskiego stwarzały klimat do walk fakcji politycznych. W tym kontekście Konrad Bobiatyński analizuje walkę o hegemonię w Wielkim Księstwie Litewskim, gdzie główną rolę odgrywali Pacowie i Radziwiłłowie oraz...