Kwiecień plecień, bo przeplata z różnymi książkami, na thriller roku kandydata.

Parafraza przysłowia w moim wykonaniu nieudolna, ale najnowsza książka Donato Carrisi rewelacyjna do kwadratu!

Rzym. W lasku, który jest miejscem miłosnych schadzek, dochodzi do morderstwa. Młoda kobieta i jej partner zostają brutalnie potraktowani przez tajemniczego napastnika, który właściwie nie pozostawia po sobie żadnych znaczących śladów, umożliwiających policjantom dalszy trop. Wkrótce dochodzi do kolejnych mordów. W sprawę wciągnięta zostaje Sandra Vega, policjantka, zajmująca się fotografowaniem miejsc zbrodni. Okazuje się jednak, że nie tylko policja zajmuje się tą sprawą, ale także tajne watykańskie stowarzyszenie, którego przedstawicielem jest penitencjariusz Marcus. Okazuje się, że oboje mogą sobie nawzajem pomóc w rozwiązaniu sprawy oprawcy par.
Donato Carrisi znam z jego wcześniejszych książek- z serii z Millą Vasquez (z genialnym "Zaklinaczem") oraz z serii z Marcusem, penitencjariuszem tajnego stowarzyszenia, noszącego nazwę Trybunał Dusz, stowarzyszenia, które w podziemiach Watykanu sądzi ludzi za ich grzechy.
Trochę brzmi to jak z Dana Browna, ale zapewniam Was, że Carrisi jest bardziej realny. Nie wymyśla teorii, jakoby ten czy tamten bohater był w linii prostej potomkiem Jezusa;) Owszem, sięga do tajemnic najmniejszego państwa świata, ale robi to w sposób bardziej stonowany, a przecież każdy z nas ma świadomość, że pewne tajemnice tam istnieją.
Co do samej fabuły- świetnie przemyślana, bezustannie trzymająca w napięciu, dotykająca wynaturzeń ludzkich i tajemnic, skrywanych przez długie lata. Niczego nie ma tu w nadmiarze, nic nie nuży. Kolejne tropy wskakują na swoje miejsce, by ostatecznie ukazać przed czytelnikiem misternie skonstruowaną całość.
Oprócz suspensu na uwagę zasługuje tu, charakterystyczne dla tego autora, dotykanie granicy między dobrem a złem. Carrisi zachęca czytelnika, aby ten zastanowił się, skąd bierze się zło, jakie jest jego miejsce w świecie i- choć brzmi to absurdalnie- czy istnienie tego świata byłoby bez zła w ogóle możliwe?
Owszem, pewne zwroty akcji wydają się w tej książce mało prawdopodobne, ale nie oszukujmy się, nie jest to literatura faktu. Mam świadomość, że to z lekka "bajka", ale nie przeszkadza mi to i nic nie poradzę na fakt, iż kryminały i thrillery uwielbiam.

Mamy dopiero kwiecień i życzę samej sobie, abym natrafiła w tym roku jeszcze na multum tak ciekawych thrillerów i książek ogólnie, ale jak na razie "Łowca cieni" ma piedestał. Chapeau bas! A to chyba najlepsza rekomendacja.

"Zło nie jest abstrakcyjną ideą. Zło ma swój konkretny wymiar.
Zło jest regułą, a dobro wyjątkiem".

Kwiecień plecień, bo przeplata z różnymi książkami, na thriller roku kandydata.

Parafraza przysłowia w moim wykonaniu nieudolna, ale najnowsza książka Donato Carrisi rewelacyjna do kwadratu!

Rzym. W lasku, który jest miejscem miłosnych schadzek, dochodzi do morderstwa. Młoda kobieta i jej partner zostają brutalnie potraktowani przez tajemniczego napastnika, który...